Reactie op en recensie van de recensie “De onzin in Reinventing Organizations” van Frederic Laloux door Patrick Vermeren.

Recensie van een recensie “De onzin in Reinventing Organizations” van Frederic Laloux door Patrick Vermeren. De heer Vermeren is verbonden aan Evidence Based HRM. Hun payoff is “Wetenschappelijk en etisch verantwoord omgaan met menselijk kapitaal”.

De wijze waarop de heer Vermeren zijn “recensie” schrijft staat haaks op deze slogan. Ik heb met aan verbijstering grenzende verbazing en toenemende irritatie kennis genomen van zijn column. Ik kan mij er niet in vinden en heb grote moeite met de toon.

Het staat iedereen vrij om een mening te hebben en daar wat over te zeggen roepen en / of te schrijven. Echter de wijze waarop de heer Vermeren dat doet is ontluisterend, ongepast en gaat alle perken te buiten.

Over HRM, als eerste is hij van mening dat:

  • HRM medewerkers, trainers en ontwikkelingsspecialisten van hype naar hype hoppen
  • Dat ze elk idee wat hen aanspreekt op een blinde manier omarmen
  • Dat ze zo graag iets willen geloven dat zelfs de grootste kromredenering of de eerste de beste goeroe hen inspireert
  • Een flink deel van de hrm-ers nog steeds bijzonder lichtgelovig zijn
  • Het lichtgelovige en intellectueel luie deel van de hr-gemeenschp omarmt dit weerom
  • Deze lichtgelovigen bevuilen nog maar eens het hr-nest dat al geen al te deugdelijke reputatie heeft

Over de Antwerp Management School:

  • Promoten van “reinventing Organizations” is bedenkelijk en zeker geen reclame voor hen. Na het experimenteren met (paranormale)organisatie opstellingen een nieuw bewijs dat zij op het verkeerde pad zijn. ****1

Over de Vlerick Management School:

  • En ik maar denken dat in België enkel De Vlerick Management School met onzin als zoals de MBTI-typologieën werkte

Over het gedachtegoed van Laloux en Laloux himself

  • Het gedachtengoed van Laloux verspreidt zich met de snelheid van een extreem besmettelijk virus tijdens de hoogtepunten van een epidemie een besmettelijk virus.
  • Onze wetenschappers en de schaarse science-based aanbieders in hr kunnen maar weer eens opboksen tegen een aantrekkelijke maar o zo inhoudsloze hype
  • Het doorprikken van het gedachtengoed is ongelooflijk simpel
  • Het boek houdt ons een nieuwe wereld voor waarin medewerkers zelfs autonoom mogen beslissen over gigantische investeringen
  • Een regelrechte schande
  • Laloux wil mensen overtuigen van een soort sektarische gedachten ****2
  • Bullshit kaliber
  • Verspreiden van tenen krullende onzin
  • Misschien gaat het de weg op van andere illustere nonsens boeken als “de Celestijnse belofte” of “de Secret”
  • Wat Laloux allemaal uitkraamt
  • Hij heeft meer weg van een pathologische leugenaar die zijn cv serieus aandikt
  • Welke drugs nemen Laloux of Wilber
  • Ja, inderdaad Frederick. En daarom had je dit boek beter nooit geschreven

Over andere auteurs:

  • Auteurs met een bedenkelijke reputatie zoals James Collins ****3

Over de volgers en fans van Laloux:

  • Hoeveel mensen geboeid blijven bij het aanschouwen van zoveel onzin

De agenda van dit clubje is belachelijk maar ook gevaarlijk. We mogen spreken van de psychologische aandoening “magisch denken”. HRM-ers en managers: word wakker en besef op welk kwakzalverspad u zich begeeft als u dit clubje volgt of promoot.

Als recensent schrijf ik over de recensie AFRADER!

****1: Iets voor Martin Hoeve
****2: Helaas zijn er ook mensen die dit beeld hebben bij Servant-Leadership
****3: Moet natuurlijk zijn JIM Collins

Nu stel ik mijzelf de volgende vragen:

  • 1: Is hij eigenlijk wel op de hoogte van de trends en ontwikkelingen op het gebied van leiderschap, waaronder “van denken naar voelen” en “van het hoofd naar het hart”?
  • 2: Heeft de heer Vermeren nog nooit gehoord van Ricardo Semler, Lars Kolind, Ben Kuiken, Thom Verheggen, Paul de Blot, Anke Siegers en Giles Hutchins?
  • 3: Kent hij boeken als “Semco Style”, ’Pole position”, “Pionieren naar nieuw organiseren”, “De nieuwe route”, “De laatste manager”, “ontmanagen voor managers” en “Toekomstklaar’?
  • 4: Kent hij trendsetters als Jan Rotmans?
  • 5: Heeft hij wel eens gesproken met mensen die in de sfeer van “Reinventing organizations” zeer succesvol zijn (Carin Wormsbecher, Rene Kesselaar, Sjoerd van der Velden, Anja van der Horst, Arthur Cremers, Wim van Twuijver om maar een paar te noemen)?
  • 6: Wat vinden zijn aan universiteiten verbonden collega’s van zijn onderzoeksteam van deze wijze van profileren? http://evidencebasedhrm.be/
  • 7: Zou ik bij zijn organisatie klant willen zijn?

Tot slot: Naast de toon baart mij de grootste zorg dat studenten op het verkeerde been worden gezet. Als we het hebben over schandalig en gevaarlijk…

Koos Groenewoud, Lelystad 5 december 2016

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Geale Simon Postma
Zelfsturende organisaties met dienende leiders toekomst of onzin?
Na het lezen van “Recensie van een recensie. Reactie op en recensie van de “recensie” De onzin in Reinventing Organizations van Frederic Laloux door Patrick Vermeren.

werd ik erg vrolijk. De reden hiervoor is dat het besef langzamerhand begint door te dringen dat de ouderwetse aansturing van een bedrijf zijn langste tijd heeft gehad. Er is daadwerkelijk een omslag bezig van hoofd naar hart. Mijn visie is dat de komende jaren een omslag wordt gemaakt van sturing naar zelfsturing met leiders die loslaten en het laten gebeuren. Sterker nog het is momenteel aan de gang en er zijn al bedrijven die zeer succesvol zijn met het vernieuwen van de organisatie. Wie het boek Semco style heeft gelezen weet dat Ricardo Semler een manier heeft gevonden om een traditioneel hiërarchisch bedrijf te veranderen in een organisatie die toekomstproof is. Zijn aanpak zorgt ervoor dat er amper ziekteverzuim is en dat personeel voor de hekken staat. De aanpak: zelfsturing, vrijheid en kernwaarden.

In Nederland hebben we ook organisaties die de focus hebben gelegd op het grootste goed van een bedrijf namelijk het personeel. De meest bekende is Buurtzorg Nederland. Zij hebben gekeken hoe ze de service konden verbeteren en kwamen tot de conclusie dat het personeel teveel tijd kwijt was aan het invullen van administratie. Zij hebben dit getackeld door de administratie weg te halen en zich te focussen op de klant die zorg nodig heeft. Gevolg: minder ziekteverzuim, gigantische kostenreductie en tevreden personeel.

Op internet zijn er grote spelers die het ook begrepen hebben. Neem Coolblue, een internetbedrijf met focus op de verkoop van elektronische apparaten. De reclames zijn vast bekend en de scepsis van “ja dat zal in de praktijk wel niet zo werken” kan allang de prullebak in. Er komen zelfs “klachten” van klanten dat ze het zo “irritant” vinden dat medewerkers van Coolblue goede service verlenen. Wat ze bij Coolblue doen? Medewerkers krijgen alle tijd zodat een klant alle aandacht krijgt die het verdiend. Hier zien we ook dat het ziekteverzuim laag is en personeel plezier heeft in het werk. En dat merkt de klant!

In het buitenland is Zappos een grote speler die werkt met kernwaarden waaruit de medewerkers gestuurd worden. Even een kleine uitstap,over kernwaarden is een gigantisch mooi interessant boek geschreven, namelijk de 7 eigenschappen van effectief leiderschap van Covey. Het werd mij voorgeschoteld als de managementbijbel en na het lezen ervan kan ik dat ook niet langer ontkennen, maar dat terzijde. Zappos had in 2005 90 medewerkers en is nu doorgegroeid naar 1000 medewerkers en nog steeds succesvol! De reden: de ongelofelijke klantgerichtheid op de bestaande klant. Dit doen ze door de interne klant (medewerker) goed te scholen en te ontzorgen.

Wat bij Zappos en overigens ook de andere 3 genoemde bedrijven terugkomt: de lijnen zijn kort en er wordt aandacht besteed aan de interne klant gedacht (medewerker). Management is nihil of niet meer aanwezig en leiders zijn coaches, inspirators die medewerkers ontzorgen zodat de focus ligt op de klant om zodat er een stapje extra gezet kan worden. Dit betekent in de nabije toekomst (en dat gaat echt snel gebeuren) dat HR zich focust op de talent van de medewerker en er meer aandacht komt voor de persoonlijke ontwikkeling. Door tijdsdruk, targets en strenge regels en procedures zoveel mogelijk te reduceren en kernwaarden, coaching en nieuw leiderschap in te voeren zul je medewerkers kunnen blijven boeien. Zelfsturende organisaties zijn met dienende leiders zijn daarom geen onzin maar een feit die de komende jaren alleen maar sterker gaat worden.