https://vimeo.com/212571896http://
In de jaren negentig las ik een mooi paradigma over voorlopers en volgers. Dat was tijdens een cursus over Milieutechnieken. De strekking was dat je voorlopers nodig hebt die de boel aanjagen. Goed om 17 jaar na de spannende eeuwwisseling (remember the milleniumbug?) in de krant te lezen (heel ouderwets, ik geef het toe...), dat de Nederlandse industrie nu ook volgt en vraagt om een groene koers bij de formatie van onze nieuwe regering. Ik hoop van harte dat dit ook gestalte krijgt.
De voorlopers van toen vind je in de milieu activisten en de bedrijven die in de jaren negentig ondernemerschap toonden in het aanbieden van milieutechnieken. Toen nog end of pipe technieken, maar met het verstrijken van de jaren meer veranderden ook inzichten. Zo veranderde de focus van afval naar duurzaamheid en ketendenken en zo werden geboden oplossingen ook meer gericht hergebruik en op schone natuurlijke bronnen, zoals wind, zonne-energie, etc. Die windmolens zijn echt serieuze business geworden! En dat niet alleen, we spreken van een echte energie transitie! De volgers zijn er dus echt in gaan geloven en zien (ook kosten gedreven) de voordelen van sustainability.
Je hebt dus volgers nodig als je voorloper bent. Logisch, anders ben je een roepende in de woestijn. Zo sprak ik pas in mijn blog op LinkedIn over Klein Authentiek Leiderschap. Mijn insteek in het managen van veiligheid is dat we meer moeten uitgaan van kennis en kunde van de vaklui en (positiever) moeten ingaan op de waarden die leven op de werkvloer. Onlangs vroeg een veiligheidskundige of dat dat bloggen nu wel zin heeft. Een jonge kerel met nog weinig geloof dat nieuwe positieve inzichten ook werkelijk iets veranderen, in dit geval was de context de wat conservatieve petrochemie. Ik verwees naar het filmpje in mijn vorige blog op ManagementPro; als je maar voldoende volgers hebt, er in ieder geval over jouw inzichten wordt gepraat. Social Media biedt je dat podium. Een aantal "likes" of een paar keer "delen" geeft al gauw een paar honderd "views". En natuurlijk: in de jaren negentig was men nog niet klaar voor de groene wind, zoals te lezen valt, duurde dat nog enkele decennia. Maar geduld is ook een schone zaak, om in de metaforen te blijven....
Een andere blog die ik eerder schreef voor ManagementPro ging over het benutten van innovaties. Ik ben een groot voorstander van het uitroeien van de papieren tijger. Dat klinkt niet aardig, maar de papieren tijger is dat ook niet. Het Digitale Safety Paspoort is een ontwikkeling die ik daarom toejuich. Daarmee kunnen allerlei relevante gegevens op een simpel pasje worden opgeslagen, waarmee het oude veiligheidspaspoort bekend binnen de wereld van de petrochemie als het "groene boekje" kan verdwijnen. Koppel het aan een toegangssysteem voor de fabrieken en je bent niet alleen het papierwerk kwijt (en het ouderwetse overtypen van de gegevens met 2 vingers), maar ook de eindeloze rijen bij de portiers van de grote chemie reuzen. Maar omdat diverse betrokken partijen enige drempelvrees hebben, is het goed om hier de voorloper rol te pakken. Het begint daarbij met visie: we moeten digitaliseren in de zoektocht naar efficiëntie in onze branche.
In genoemde blog ging ik ook al in op SAM (Safety at Mainport), digitaal leren, waarbij de insteek is dat je continu leert en niet 1 maal in de tien jaar voor een VCA examen. Welnu, dit product heeft een fantastische ontwikkeling doorgemaakt en biedt vele kansen. Vaklieden kunnen hun kennis over veiligheid nu op elk gewenst moment op peil houden en de scores kunnen leiden tot individuele hulp van de veiligheidskundige. Het blijkt dat leren op deze manier ook onderling leidt tot discussies over veiligheid. Ook hier helpt de disruptie ons. Als voorloper hopen we dat partijen die gaan over de VCA examens, poortfilms en andere instructies ook op deze trein stappen. Wat een winst als we dit ook nog eens koppelen aan bovenstaande DSP.
Ben je liever een voorloper of een volger? Dat is een vraag die ik graag stel aan het eind van deze blog. En om daar nog iets meer diepgang in te geven: om te winnen moet je voorop lopen... toch
Arend Profijt, MoSHE, MPM
HSEQ Manager bij Mourik
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Echter valt dit in de praktijk nog weleens tegen , ik heb dit artikel met voldoening gelezen , er moet inderdaad vaker uitgegaan worden van de kennis en uiteraard ook ervaring denk ik.
Dit blijkt in de praktijk nog wel eens een probleem , er is te weinig tijd om jonge collega's beter te begeleiden ,hierdoor worden ze sneller ingezet waardoor ze in onveilige situaties terecht komen ,die zij niet kunnen onderkennen.
Om dit later te corrigeren is een stuk moeilijker , de jongere kerel waar je het over hebt krijgt hierdoor ook wat minder positieve kijk op het vak en het bedrijf.
Ik weet niet genoeg over SAM ,maar ik kan mij voorstellen dat werknemer niet denkt "ik ga vandaag mijn vca eens opfrissen", er moet toch wel iets van een soort stok achter de deur staan.
Maar een mooi en positief verhaal waar we wel verder mee aan de slag moeten denk ik.