FOXCONN Shenzhen 240.000 werknemers verzameld op 1 locatie met 500.000 robots als collega, de toekomst van HR?

http://www.youtube.com/watch?v=5cL60TYY8oQ

De grootste particuliere werkgever wereldwijd is nog steeds het familiebedrijf WALMART met 2,1 miljoen medewerkers in dienst. Het ziet er nu naar uit dat een andere 'familie' op jacht is naar deze 1e plaats nl. het Taiwanese FOXCONN met momenteel ca. 1,1 miljoen medewerkers in dienst and rising.

FOXCONN is een organisatie die alle superlatieven op het gebied van HR management lijkt te overtreffen. Zo is de grootste locatie van FOXCONN gevestigd in het Chinese Shenzhen op de 'Longhua campus'. Je mag die 'campus' gerust een stad noemen: op de locatie zijn 240.000 mannen & vrouwen werkzaam. De campus is dan ook een volledige stad met alle faciliteiten die daarbij horen. Als medewerker is er dan ook nauwelijks noodzaak om het terrein te verlaten m.u.v. Chinees Nieuwjaar natuurlijk....

De vraag is nu relevant: hoe verhoudt zich dit tot ontwikkelingen in het Westen, in de EU, zelfs in NL?

FOXCONN staat in het Westen niet bekend als de meest aansprekende werkgever. Zo blijkt men medewerkers van zéér jonge leeftijd in dienst te hebben; in Azië niet uniek maar toch (nb; de gemiddelde leeftijd van de FOXCONN medewerker is sowieso laag: 89% van de 1,1 mln is jonger dan 30). & Zo zijn er meerdere casestudies beschikbaar naar de zelfmoorden onder de werkpopulatie van FOXCONN. Hoe macaber ook, FOXCONN is daarmee (helaas) geen 'unieke' werkgever, ook het meer mondaine (nb; dat zou je dan toch tenminste mogen verwachten) FRANCE TELECOM werd recent getroffen door een scala aan zelfmoorden en pogingen daartoe.

Overigens, ook grootste P-speler WALMART komt niet ongeschonden uit de strijd v.w.b. 'meest integere werkgever'. Zo staat een jarenlang slepende rechtsprocedure over discriminatie van vrouwelijke medewerkers ons nog 'vers in het geheugen'. Omvang van je beroepspopulatie zal bij dit alles ongetwijfeld ook een rol spelen; waarbij ik e.e.a. niet goed praat, trouwens.....

Dit weekeinde verscheen bij The ECONOMIST het artikel When workers dream of a life beyond the factory gates. De beschrijving daarin van het 'personeelsrestaurant' op de Longhua campus geeft je al een sfeerimpressie van deze mega-werklocatie:

"To get some idea of the scale of Foxconn’s Longhua campus in Shenzhen, in southern China, a visit to its massive central kitchens is all that is needed. They lie at the heart of this sprawling complex of factories, dormitories, sports facilities, banks and stores built by the secretive Taiwanese-owned firm. The food-preparation centre, spread over 12,500 square metres on four storeys, goes through three tonnes of meat a day as it prepares grub with military precision." Dan heb je het tenminste 'ergens' over als werkgever. (nb; ga er maar aan staan als, HR-, manager)

Dit voor elkaar kunnen krijgen is al één aspect van Strategisch HRM. Een ander aspect is de inzet door FOXCONN van robotica: zo hard als het P-bestand groeit, zo hard groeit de inzet van de robots of androïden. De reden van dit alles is relatief eenvoudig: belangrijkste activiteit van FOXCONN is assemblage tegen marginale prijzen. Jongleren met deze marges om competitief te kunnen blijven, maken van efficiënt, effectief en innovatief opereren dan ook een continuïteitsnoodzaak.

Of je genoemde ontwikkeling nu leuk of niet leuk vindt, FOXCONN zou 'zo maar' de werkplek van de toekomst kunnen zijn, ook voor de EU. In dat kader is/wordt FOXCONN voor 2013 e.v. jaren een voldoende interessante casus om van hieruit te blijven volgen. Voor dat je het weet is dit, als gevolg van onze financieel-economische crisis ook ons 'Nieuwe Werken'...... :-o

Zie ook de Strategic Human Resources and Robotics Management prezi.