Neemt u een hoogopgeleide gehandicapte aan?

Een hoogopgeleide dame met een prachtige carrière achter zich, mist helaas door een eerder 'bedrijfsongeval' 2 benen en ook kan zij haar rechterarm nauwelijks gebruiken, solliciteert bij uw organisatie. Neemt u haar aan? Biedt u haar gelijke kansen? Biedt u haar dezelfde kansen die u ook de andere kandidaten biedt?

Volgens Minister Joop Wijn (EZ) doet u dat en toch, toch waag ik dat te betwijfelen.
Vandaag publiceert het Ministerie van Economische Zaken i.c. Minster Joop Wijn het rapport 'De Onderkant van de Arbeidsmarkt vanuit Werkgeversperspectief'. Een rapport opgemaakt in opdracht van EZ om nu eindelijk eens duidelijkheid te krijgen over de aanhoudende geruchtenstroom dat er bij Werving & Selectie, bij het invullen van vacatures, bij sollicitaties dus, veelvuldig sprake zou zijn van discriminatie(!). Nu, die duidelijkheid is er en de conclusie is: 'Scholing is belangrijker dan afkomst!' “Dit onderzoek laat zien dat het allerbelangrijkste is dat je je school afmaakt en niet waar je ouders geboren zijn.??? aldus Wijn. Prachtig! Niet dan?

Het wordt zelfs nog beter, er volgen ook tips voor het sollicitatiegesprek: "Eenmaal op gesprek leggen kenmerken die direct kunnen worden waargenomen het grootste gewicht in de schaal. Beheersing van de Nederlandse taal blijkt absoluut noodzakelijk te zijn. Of het met accent gesproken wordt is niet erg, als de kandidaat zich maar in het Nederlands kan uitdrukken. Verder zijn er ongeschreven gedragscodes die grote invloed hebben op de kans om te worden aangenomen. Sollicitanten moeten niet te laat komen, geen onverzorgde kleding en opvallende piercings dragen, en oogcontact niet schuwen." Alleen al wat dit laatste advies betreft kan het rapport voor een ieder een aanrader zijn. Niets aan de hand dus.

Zou je zeggen. Want op dat zelfde moment lees ik over de pogingen van Major Mrs. Ladda 'Tammy' Ducksworth (37 jr.) om tijdens de komende verkiezingen een plaats te krijgen in het Amerikaanse Congres. Duckworth, 'Tammy' voor intimi, heeft een prima opleiding gevolgd en een indrukwekkende carrière achter zich. De enige 'hick up' in haar carrière was helaas een 'bedrijfsongeval'. Haar bedrijfsvervoermiddel, een Blackhawk chopper werd op 12/11/04 tijdens een raid in Irak geraakt door een raket. Resultaat voor 'Tammy': 2 benen verloren en een rechterarm die nu niet meer 'naar behoren' functioneert. 'Tammy' zelf was kort daarna al redelijk laconiek over dat wat haar nu overkomen was: 'Gelukkig had mijn bemanning niets.' en 'Er zijn altijd ergere dingen die je kunnen overkomen.' ......  'Tammy' werkt op dit moment hard aan haar politieke carrière en het ziet er naar uit: met succes! Haar veerkracht, haar stressbestendigheid, haar onbaatzuchtige leiderschapskwaliteiten (nb: en dan noem ik maar een paar van haar kwaliteiten) maken 'Tammy' bijzonder geschikt om op het hoogste niveau, opnieuw (maar nu figuurlijk), te opereren. Haar sollicitatie zal dan ook ongetwijfeld een gunstig gevolg kennen.  

Misschien 'iets' typisch Amerikaans, deze heroïek, maar toch: Wij lijken nu, volgens Wijn c.s., ook niet (meer) te discrimineren bij sollicitaties. Maar kan ik dan stellen dat u 'Tammy' ook daadwerkelijk aanneemt als zij solliciteert op die vacante managementfunctie? Of praten we hier met EZ 'slechts' over het niet-discrimineren in 'bepaalde gevallen'?