‘Tacit Knowledge’ belangrijk! Toeval?

In mijn vorige entry, 'bruggetje', noemde ik de Kennis en Kunde die (potentieel) aanwezig is in een organisatie een Kapitaal Goed. 'Potentieel' aanwezig omdat dit, en dan m.n. de Kunde, 'latent' aanwezig is in een organisatie (en vaak is die nog niet eens optimaal 'aangeboord'). Laat nu net deze week McKinsey komen met de resultaten van een onderzoek waaruit blijkt dat 'Tacit Knowledge' voor organisaties steeds belangrijker wordt....
Nu weet ik dat het voor veel mensen nog al wat is als je stelt dat de potentieel aanwezige Kennis en Kunde voor een organisatie een kapitaalgoed is, het is prettig als je dan een voorbeeld hebt. En toeval of niet, net deze week publiceert McKinsey het artikel 'The Next Revolution in Interactions'. Het onderzoek dat er daarin wordt beschreven is gebaseerd op de Amerikaanse markt, hoewel er zeker verschillen zijn, toch gaat de conclusie m.i. ook op voor de Europese c.q. Nederlandse markt.

Kort gezegd beschrijven de onderzoekers een ontwikkeling in de economische sectoren van 'Transformational' (je kunt zeggen de primaire en secundaire sector), via 'Transactional' (tertiaire en quartaire sector) naar een nieuwe stage: 'Tacit'. 'Tacit' vrij vertaald het Latente én het Betekenisvolle (maar vaak ook het Onzichtbare en zeker het Niet Grijpbare) en vervolgens de toepassing daarvan. Werkzaamheden en de snelheid van interactie die daarbij, nu meer dan ooit, nodig is worden nauwelijks meer beinvloed door procesbeschrijvingen en procedures maar door de directe actie van medewerkers gebasseerd op hun latente kennis en kunde.

Voorbeeld: in de textielindustrie bestaan de activiteiten voor 54% uit transformatie (van grondstof naar product), voor 32% uit transactie (logistiek en verkoop) en voor 14% uit latentie ('feeling' met de markt, bijv.: is er überhaupt interesse voor dit product?). In de gezondheidszorg bestaan de activiteiten voor 4% uit transformatie, voor 26% uit transactie en voor 70% uit latentie: de patiënt (voor velen ook: de cliënt) dient geholpen te worden en wel Nu! (en liefst nog met een optimaal resultaat ook ....). Nog een voorbeeld: luchtvaart, voor 66% transactie en voor 34% latentie (niet alleen inspelen op de markt, het luchtruim wordt nog eens veel drukker en dan kunnen procedures niet altijd volstaan). Overigens, de meeste managers acteren vooral op basis van deze latentie. Is dit nu iets nieuws? Nee, als je er over nadenkt, waarschijnlijk niet. De onderzoekers leggen alleen nog eens een nadruk op het besef en op het belang van deze latente kennis voor de uitvoering van de werkzaamheden.

Waar het op neer komt, en ik citeer: 'The demand for tacit employees and the high cost of employing them are a clear call to arms. Companies need to make this part of the workforce more productive, just as they have already raised the productivity of transactional and manufacturing labor. (....) The point isn't how many tacit interactions occur in a company, what's important is that they ought to add value. The shift toward tacit interactions upends everything we know about organizations.' Organisaties worden afhankelijk van medewerkers die opereren in, wat ik noem, Latentie. Het aantrekken, ontwikkelen én het behouden van deze medewerkers wordt dan ook een Kerntaak. Dit is van belang voor de continuïteit van de organisatie; een Kapitaal Goed waarvoor een Strategisch HRM-beleid nodig is, dus.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Henk Vosseberg
Ik ben het met de auteur eens, dat HRM-beleid meer afgestemd moet worden op impliciete kennis.
Bovendien vind ik dat impliciete kennis binnen bedrijven gedeeld moet worden - dat is van cruciaal belang voor de continuiteit van de organisatie.
Dus, strategisch HRM-beleid op tacit-knowledge is van groot belang en kan in de toekomst onderscheidend zijn.