Alpe d'Huzes, Inspire2Live: hoe communiceer je Corporate Social Responsibility aan een Cynisch Publiek?

http://www.youtube.com/watch?v=losPwvLtTpE

"De berichtgeving in de afgelopen week omtrent Alpe d’HuZes en Inspire2Live en de reacties daarop tonen ons inziens enkel verdeelde verliezers. Hoewel wij vinden dat de berichtgeving en veel reacties geen recht doen aan de gebeurtenissen, hebben wij nu geen behoefte aan een eindeloze discussie. Die is schadelijk, niet alleen voor de betrokken stichtingen zelf, maar ook voor hun programma’s, hun verantwoordelijken en medewerkers. Daar doen wij niet aan mee."

Het Bestuur van Ispire2Live voelt zich in activiteiten en naam dusdanig beschadigd "dat van een volledig herstel op geen enkele manier meer sprake kan zijn." Men bezint zich "dan ook op de positie en de toekomst van Inpire2Live." aldus het persbericht dat het Bestuur van Inspire2Live dit weekeinde er uit deed met de veelzeggende titel "Wij Nemen Onze Verantwoordelijkheid." Vraag is dan toch of dat men dit laatste niet veel eerder had kunnen doen......

Wat i.i.g. niet handig is dat is de opmerking 'dat men niet meer meedoet aan de discussie die nu is ontstaan'. Jammer, want juist voor 'het middelpunt van de discussie' is het hieraan mee (blijven) doen één van de tips van de in Corporate Social Responsibility gespecialiseerde MIT Sloan!

De positie van de in opspraak gekomen Alpe d’HuZes-oprichter Coen van Veenendaal lijkt met de dag penibeler te worden. Zo meldt De Telegraaf vandaag dat "Van Veenendaal samen met Inspire2Live-boegbeeld Peter Kapitein heeft geprobeerd een ’coup’ te plegen door 32 miljoen euro op hun bankrekeningen te ontvangen voor wetenschappelijk kankeronderzoek". Het wachten is nu op een reactie van Van Veenendaal c.s.

Het artikel in De Telegraaf is een vervolg op het item eind vorige week bij Nieuwsuur met de titel 'De werkelijkheid van Inspire2Live'. De onderzoeksjournalist kwam tot de conclusie: "De organisatie Inspire2Live beschikt over 5 miljoen euro. Op dit moment is daarvan 1,6 miljoen uitgegeven. Slechts 200.000 euro is besteed aan wetenschappelijk onderzoek, de overige 1,4 miljoen ging vooral naar management fees (ruim 600.000 euro), reizen en congressen." KWF wil het verstrekte (subsidie)geld nu terughalen, dus dit probleem lost zich als vanzelf op; althans, dat hopen we.

(ook) Bij Goede Doelen organisaties waarin miljoenen €'s omgaan ontkom je niet aan enige vorm van professioneel bestuur. Het succes van een organisatie als Alpe d'Huzes kan op enig moment de kwaliteiten van een legertje goed bedoelende vrijwilligers ver overstijgen. Wat de vergoeding van die professionals dan mag bedragen hangt m.i. vooral af van datgene wat zij voor de organisatie weten te realiseren. Wat dat betreft zie ik weinig verschil met bonussen binnen de financiële e.a. dienstverlening (nb; wil je alleen maar mensen kunnen vinden die niet zonder hun bonus kunnen.....).

Pijnlijk is in deze situatie echter dat voor Van Veenendaal het 'niets blijft aan de strijkstok hangen!' tot een persoonlijk mantra werd verheven. Tja, dan kun je zeker in & met het huidige informatie- en communicatieverkeer verwachten dat die bal een keer terugkomt als je jezelf daaraan vervolgens niet committeert.... Helaas voor Van Veenendaal maar voor nu even terug naar Inspire2Live.

In een recente MIT Sloan Management Review stond het artikel "Communicating Corporate Social Responsibility to a Cynical Public"; hoe toepasselijk lijkt de titel in deze situatie. Overigens, dat het (zeker) bij een Goede Doelen organisatie in essentie gaat om Corporate Social Responsibility (zeg MVO) mag duidelijk zijn, toch?

"Corporate social responsibility has gone mainstream. But unless corporations communicate their CSR achievements wisely, they risk being accused of greenwashing." zo begint het artikel. Hier lijkt het iets verder te gaan dan 'groenwassen' (mooie term: je bent niet aan het witwassen maar aan het groenwassen ofwel: je doet een mooi laagje over een bedenkelijke inhoud....), dat maakt het artikel juist nog interessanter.

TIPS volgen dan in: "Myths, Risks and Lessons for Communicating CSR":

  1. Don’t be afraid of the media. Ofwel: zeg niet dat je niet meer mee doet aan de discussie.....
  2. Don’t underestimate the public. Da's duidelijk lijkt me.
  3. Address big issues head-on. Een crisis direct bij de kop pakken is standard issue in tijden van Crisis-Communicatie!
  4. Don’t present a picture-perfect company. Want inderdaad: welke organisatie is perfect?
  5. Control the conditions. Eenvoudig gezegd: blijf aan de bal. Word je uitgenodigd in Nieuwsuur: verschijn dan.
  6. Use the whole organization. In je persbericht kun je stellen dat 'de berichtgeving schadelijk is voor de medewerkers en dat je mede daarom niet reageert'. De stelling in het artikel is dat je juist nu je (vrijwillige) medewerkers dient in te zetten in deze crisis. Zij voelen zich wellicht nog steeds betrokken.
  7. Do what you say......

& Met dat laatste zijn we dan weer terug bij af..... :-o

Voor Inspire2Live lijkt het lezen van dit artikel nu al te laat te komen. Voor jouw organisatie hopelijk niet, mocht je ook te maken krijgen met een cynisch publiek. Wat op zich natuurlijk ook weer te voorkomen is. ;-)

*VID: sinds kort is er in Japan een communicatie-robot; mogelijk is dat een idee in tijden van CRISIS? 'Konichiwa.'

==========

040913

Organisaties die heldere taal spreken bereiken betere resultaten! Da's de uitkomst van een onderzoek dat mooi aansluit op deze entry. Ben je duidelijk in je communicatie, dan bereik je (veel) meer. Op zich natuurlijk niet eens zó verrassend; aan de andere kant: doe 't maar eens: helder & duidelijk zijn....

Bron: Laura Rittenhouse's Candor Analytics. Laura verwijst daarin o.m. naar de beroemde brieven die superinvesteerder jaarlijks stuurt aan zijn aandeelhouders.

060913

De week kan niet worden afgesloten zonder er nog een 2-tal bedenkelijke zaken aan toe te voegen (Nb; Alpe d'Huzes en Inspire2Live zijn dus niet alleen.....).

Toch afkoopsom ex-topman LangeLand Ziekenhuis, meldt Medisch Contact. Het LageLand ziekenhuis werd (mede) door de verantwoordelijk bestuurder aan de rand van een faillissement gebracht, toch kon (ook) hij niet vertrekken zonder de bekende bonus. Bijzonder (sic.) is ook hier dat de collega-bestuurders eerst nog hebben geprobeerd deze bonus te verdoezelen.

Dan is daar opnieuw de VVD, één van onze regeringspartijen. VVD tolereert verdachte op sleutelpositie, meldt Het Financieele Dagblad vanochtend.

Bron: FD.nl Bron: FD.nl

Je mag je gaan afvragen of je de wet- & regelgeving van de regeringspartijen nog wel serieus kan nemen....

Ook kun je inmiddels stellen dat er binnen iedere sector in ons land zodra er woorden als "declaratie, managementfee, bonus, pensioenregeling, gouden handdruk, zelfs iets 'gewoons' als beloning" voorbijkomen, een luchtje aankleeft. Het lijkt verdacht veel op de Tulpenmania.

Het moreel verval in ons land neemt zo langzamerhand epidemische vormen aan, gaan we dan toch het Romeinse Rijk achterna?

 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Annie Manders
Lid sinds 2019
Kan iemand mij proberen uit te leggen wat er pecies met "strijkstok" wordt bedoeld. Voor mij zijn dat geen overhead- of andere kosten. Maar wat dan wel? Die strijkstok komt in alle discussies terug en ik merk dat veel mensen die toch verwarren met overhead. Bij voorbaat dank voor uw reactie.
Mark Hoogenboom e.a.
Lid sinds 2008
"De zegswijze 'Er blijft veel aan de strijkstok hangen' betekent 'lang niet alles komt ten goede aan wie er recht op heeft'." <a href="https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/aan-de-strijkstok-blijven-hangen" rel="nofollow">aldus het Genootschap Onze Taal</a>. Maar dat wist je waarschijnlijk al, Annie.

Inderdaad is het niet handig 'de strijkstok' te verwarren met overhead. 'De Strijkstok' is meer zoiets als 'Nu ik hier toch ben, kan ik dat ook wel meenemen; aan mijn strijkstok laten plakken/hangen.' Dat anderen, cliënten bijv. maar hier ook het onderzoek, daardoor minder krijgen is voor de strijker vaak geen probleem. De strijker zelf strijkt als het ware de beloning naar een ietsje(?) hoger niveau. Je ziet dergelijk gedrag in nagenoeg iedere bedrijfstak, profit/non-profit, (semi-)overheid etc.

Opmerkelijk is vaak dat de omstanders c.q. andere betrokkenen duidelijk in de gaten hebben (zelfs zien) dat er iets (meer) 'aan de strijkstok blijft hangen' en dat dit ten nadelen van hen gaat, maar daarop wordt op dat moment nauwelijks actie ondernemen. Daarvoor is dan weer een ander nodig.

(en nu maar hopen dat die ander niets aan zijn/haar strijkstok laat hangen ;-))