Hebt u 'm zelf ook gezien? Die cartoon van u en een lid van uw RvT, samen verstrengeld in een compromiterende houding? Deze cartoon hangt binnen uw organisatie zowel op het dames- als op het herentoilet. En wat nu? Stoort u zichzelf er aan? Is het funest voor de business? Of draagt het juist bij aan de teamgeest? Wordt het nu toch tijd voor Crisis Management en zo ja wat zijn dan de spelregels?
Cartoons kunnen 'nog al wat' reacties oproepen. Soms is dat positief: zo is er op een personeelsfeest ook een cartoonist aanwezig en de omvang van een volslanke directeur wordt door hem in een tekening nog eens stevig aangezet. Dagen na het feest wordt er door de medewerkers nog flink gelachen om deze tekening, waarvan de kopieën overal in het gebouw te vinden zijn. Zo levert deze cartoon een belangrijke bijdrage aan de Team Spirit binnen de organisatie. De directeur dient dan maar even door te bijten.
Maar vaak zijn reacties op een cartoon zeker niet positief. De maker van de cartoon wordt dan op zijn minst door zijn baas op de inhoud aangesproken. Sterker nog, in de recente historie zijn er voldoende voorbeelden te vinden dat cartoons de oorzaak waren van ontslag, eenzame opsluitingen, verkoop van have en goed, zelfs kon het leiden tot complete oorlogen. Je kunt je afvragen: had de tekenaar de gevolgen van zijn daad vooraf niet kunnen overzien? Twijfelachtig is dit laatste wellicht want mening cartoonist beschouwt zichzelf een kunstenaar en in de Kunst & de Liefde is alles geoorloofd!. (ook Respect?) Maar goed, dan is het Kwaad Geschied, de Geest is uit de Fles en de reacties op je cartoon schieten vervolgens alle kanten op met mogelijk zelfs desastreuze gevolgen voor de continuïteit van je organisatie en zelfs het leven van je medewerkers, wat dan?
Tijd voor Crisis Managment waarschijnlijk. Ook daarvan liggen de tips om CM in Goede Banen te Leiden op het WWW voor het oprapen. Ik citeer nu de Public Relations Society of America want die tips geven een redelijk volledig advies:
- Breng de Situatie onder Controle.
- Verzamel de Feiten: wie, wat, waar, wanneer, waarom, hoe en wat nu?
- Breng uw Crisis Management Team in Stelling.
- Voorzie de Media van zoveel mogelijk Informatie.
- Ga Niet Speculeren.
- Bescherm de Integriteit en de Reputatie van de Organisatie.
- Breng uw Eigen Slechte Nieuws.
- Laat uw Goede Wil zien, zodra dit mogelijk is.
- Een Planning van uw Crisis-Management-Communicatie is aan te bevelen.
Overigens, het zou prettig zijn (geweest) als u voorbereid was op de crisis want dan luiden de tips:
- Ben Voorbereid; ook al is een crisis vaak onvoorspelbaar, maak (toch) enkele scenarios.
- Doe direct het Goede Ding, de goede reactie; dit impliceert dat het Belang van de Gemeenschap gaat vóór het belang van de organisatie.
- Communiceer Snel & Accuraat; hanteer zeker nu géén verborgen agenda.
- Follow Up; m.a.w. ben alert op dat wat er, zeker de eerste uren/dagen gebeurt en reageer.
- Tot slot, Succesvolle Communicatie (nb: een essentiële voorwaarde voor de oplossing van de crisis) wordt bepaald door een goede voorbereiding.
Er is momenteel 'veel te doen' over enkele cartoons zoals u weet en het ziet er naar uit dat daarvan 'het einde nog niet in zicht is'; da's jammer vind ik (en 'jammer' is hier een eufemisme). Een oplossing voor dit internationale probleem kan ik niet aandragen maar misschien helpen de tips om dergelijke problemen een volgende keer te voorkomen?
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Vooral de eerste tip intrigeert mij: Breng de situatie onder controle.
Hoe wil een crisimanager dat dan doen in deze situatie?
vriendelijke groet,
Gyuri
Lastig is het m.i. dat juist degenen die gezamenlijk de situatie onder controle kunnen(!) brengen (nl. regeringsleiders 'all over the world'), verborgen agenda's hebben. Ieder heeft zo zijn eigen (lands)belang om de situatie te laten zoals die is, of juist gecontroleerd in stand te houden. Vooral in dat laatste zit een bedreiging.
De oorzaak voor het conflict dat nu dreigt te ontstaan zit dieper dan sec. een paar cartoons, denk ik. Die waren 'slechts de olie op het vuur'. (een vuur dat nu alleen maar meer wordt aangewakkerd).
Feitelijk is dit toch een situatie die ook in een organisatie kan voorkomen, niet? De oplossing aldaar? Als het een organisatie is dan haal je de ouderwetse dialoog uit de kast óf er dient iemand onder 'de bevolking' (in de organisatie) bereid te zijn om zichzelf, in het belang van het Grote Geheel, onbaatzuchtig op te offeren. Van welke laag die persoon dan afkomstig is? In een organisatie is dat vaak een manager maar ja die ontvangt daarvoor een Gouden Handdruk en is daarmee dan ook zeker geen prototype van een zelfmoordcommando.
(Overigens de historie kent in onze samenleving diverse, zij het slechts enkele, vredelievende voorbeelden die tonen dat het ook anders kan. Iemand die bereid is zich op te offeren voor 'de rest' maar ja waar die in deze situatie vandaan komt en of dat die persoon de zekerheid heeft dat 'het' helpt?)
Waar zijn we mee bezig? Ik dacht dat dit een site is voor uitwisseling van gedachtengoed rond een aantal management issues: scherp, vinnig, eventueel nijdig, maar steeds vanuit respect.
Ik zie nu door de achterdeur de tragiek van politiek en de gevolgend daarvan binnensluipen onder de noemer "CEO", en andere labels als het zo uitkomt.
Ik hoop op een veto van de redactieraad voor dit soort onderwerpen.
Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing Consulent
Change Enhancement
Daarnaast: de metaforen zijn te mooi om niet te gebruiken én waarschijnlijk niet voor niets vindt juist in de VS het belangrijkste empirische onderzoek op management gebied plaats in de Politiek en in het Amerikaanse Leger......