Waarom nog Artsen opleiden als Kunstmatige Intelligentie betere diagnoses stelt?

"Het opleiden van een menselijk arts is een ingewikkeld, duur en omslachtig proces dat jaren in beslag neemt. Als het proces is afgerond na een jaar of tien studie en coschappen heb je precies één arts. Als je twee artsen wilt, moet je het hele proces van het begin tot het einde herhalen.

Maar als je de technische problemen oplost die Watson* nu nog heeft, heb je niet één maar een oneindig aantal artsen die dag en nacht beschikbaar zijn in alle uithoeken van de wereld. Dus zelfs als het honderd miljard dollar kost om dit systeem aan de praat te krijgen, dan is het op termijn nog steeds veel goedkoper dan het opleiden van menselijke artsen."

Yuval Noah Harari in "Homo Deus, een kleine geschiedenis van de toekomst". *Watson is IBM's artificial intelligence of kunstmatige intelligentie platform.

Aan het begin van deze vakantie las ik "Sapiens, een kleine geschiedenis van de mensheid" van Yuval Noah Harari. Ik besteedde er kort aandacht aan in een entry over vergaderen in mijn 'andere blog'. Geïnspireerd door de inhoud van Sapiens begon ik ook aan Homo Deus. Kort gezegd: Harari geeft in Homo Deus een meer dan interessante kijk op de invloed van disruptieve technologieën op onze samenleving, een trend. Hij hanteert daarvoor een scala aan publicaties en onderzoeken. M.n. Deel III in Homo Deus "Homo Sapiens Verliest de Controle" is een aanrader, m.i. a must read zelfs, voor bestuur, directie en MT kamers, voor iedereen die zich bezighoudt met de toekomst van de organisatie, de toekomst van de samenleving, de maatschappij.

Zo haalt Harari onderzoek aan dat laat zien dat organisaties als GOOGLE en FACEBOOK nu al een beter beeld over ieder van ons hebben, door het delen van een schat aan informatie en het plaatsen van likes e.d., dan dat onze bekenden, onze vrienden, onze familieleden, zelfs onze gezinsleden dat over ons hebben..... Organisaties als FACEBOOK en GOOGLE vertalen deze schat aan data in, niet alleen voor hen, interessante algoritmen. Zo wordt je politieke voorkeur bepaald door dat wat je de afgelopen 4 jaar over Rutte II op het wereld wijde te melden had. Niet door dat waartoe je besloot in het kieshokje, beïnvloed in de laatste maanden door discussieprogramma's en mediaberichten.

Het 2e deel van het BBC programma Secrets of Silicon Valley gaf vorige week zondagavond een vergelijkbaar beeld: Silicon Valley weet veel, héél veel over ons en onszelf. Weet je nu optimaal gebruik te maken van 'dataïsme' dan kun je daarmee zelfs de verkiezingen in de VS beïnvloeden. Donald Trump deed dat met zijn 'Project Alamo'. Het lijkt er sterk op dat hier voor het eerst optimaal data gebruik de verkiezingen hebben bepaald, niet de Russen.

Als de mogelijkheden van kunstmatige intelligentie of AI, machine learning en the internet of things, in rap tempo toenemen én de samenleving daarvan tegelijkertijd optimaal kan profiteren, wat is dan nog de rol van Sapiens c.q. van de mens in dit verhaal? "Beperkt", aldus Harari. Sterker nog: the internet of things zal binnen enkele generaties de nagel aan onze doodskist blijken te zijn. Strategisch Human Recources en Robotica Management, dus.....

Da's misschien nog een 'ver van mijn bed show', en wie weet ontwikkelt zich e.e.a. in een positieve richting, van belang is welke strategische besluiten er nu al kunnen worden genomen. Relatief eenvoudig gezegd: gaan we investeren in artsen of gaan we investeren in Watson?

Het citaat waarmee ik open staat op pg. 326 in Homo Deus. Omdat hier op één pagina een (toch) mooie synopsis wordt gegeven van de invloed die AI kan hebben op menselijk functioneren, heb ik een link naar de pagina.

Besluiten die nu al worden genomen hebben een enorme invloed. Harari haalt onderzoek aan dat laat zien dat er een bovenkaste kan ontstaan, een relatief kleine groep mannen en vrouwen die zich m.b.v. financiële en technische hulpmiddelen zoals hersenimplantaten staande weet te houden, en de systemen (voor zover dat nog kan) bestuurt. Daarnaast is er een grote, niet actieve, onderkaste waarbij het de vraag is wat daarmee te doen?

Zuid Korea en Japan kennen al enige tijd een bevolkingsafname. Brazilië en Nigeria kennen daarentegen een bevolkingsgroei. Tot voor kort, het artikel komt uit 2014, werd bevolkingstoename gezien als een zegen en -afname als een risico. Maar inmiddels gelden andere wetten want hoe kunnen Brazilië en Nigeria met Zuid Korea en Japan concurreren als zij aan een grote niet actieve/productieve bevolkingsgroep een basisinkomen dienen uit te betalen? Dit is een ethische kwestie die nu al vorm krijgt en die om meer aandacht vraagt dan het zingen van het Wilhelmus.

Yuval Noah Harari wil ons geen fait accompli schetsen, hij wil ons aan het denken zetten en dat lukt hem. De vraag waarmee hij afsluit is:

"Wat gebeurt er met de maatschappij, de politieke en het dagelijkse leven als niet-bewuste, maar hyperintelligente algoritmen ons beter kennen dan we onszelf kennen?" Homo Deus.

Willem E.A.J. Scheepers

Bekijk in het verlengde hiervan de docu Do You Trust this Computer?

NB; je vindt 'm ook op YT.

==================

201020

Gezondheidszorg als zieken- en verpleeghuizen behandelen cliënten/patiënten en verzamelen vervolgens (big)data. BigTech organisaties behandelen (big)data en verzamelen vervolgens cliënten/patiënten.

'Machine learning neemt de plaats van medische diagnose stormenderhand over. Van oogaandoeningen, borstkanker en andere kankers tot meer amorfe neurologische aandoeningen, AI stemt routinematig af op de prestaties van de arts, of verslaat ze zelfs helemaal.

Maar kunnen we die resultaten op waarde schatten? Als het gaat om beslissingen over leven en dood, wanneer kunnen we dan ons volledige vertrouwen stellen in raadselachtige algoritmen - 'zwarte dozen' die zelfs hun makers niet volledig kunnen uitleggen of begrijpen?

Het probleem wordt ingewikkelder naarmate medische  kunstmatige intelligentie ​​meerdere disciplines overstijgt, waaronder zowel academische als industriële grootmachten zoals Google, Amazon of Apple, partijen met ongelijksoortige belangen.

Maar net als zelfrijdende auto's lijkt medische AI ​​een onvermijdelijkheid. De vraag is hoe je het op een veilige, gelijkwaardige manier kunt beoordelen en inzetten - en daarvoor is een flinke dosis publiek vertrouwen nodig.'

Bron: Can We Trust AI Doctors? Google Health and Academics Battle It Out.

050220

Gisteravond werd in DWDD Yuval N. Harari geïnterviewd door Adriaan van Dis. Aanrader om terug te kijken, en dat niet alleen voor mijn studenten.

230120

Tijdens het World Economic Forum introduceerde Yuval N. Harari, in een dialoog met Mark Rutte, zijn 'Danger Formula'.

 

080120

'Amazon heeft een patent op zijn Alexa waarmee de spraakassistent kan vaststellen of een klant al dan niet ziek is. Alexa kan dan medische adviezen verstrekken.'

Bron: Hoeveel geld is uw gezicht waard? Het FD

180319

'Artsen zijn onvoldoende opgeleid om robotica in de operatiekamer optimaal te kunnen benutten.' Sterker nog, omdat er steeds minder artsen in de operatiekamer functioneren, kunnen (ook) steeds minder studenten ervaring opdoen: "Since fewer surgeons are needed to operate the robots, fewer students get to have a shot at using it."

Bron: Human Surgeons Are “Barely Trained” on Operating Room Robots.

 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Tom
Met alle respect, hier wordt wel érg kort door de bocht gegaan.
Artsen opleiden is geen serieel gegeven. Dat betekent dat je er 100 of 200 in één keer kunt doen. De moeite van een docent val te verdelen. In de tekst lijkt het alsof je 1 op 1 10 jaar bezig bent. Dat is de waarheid op flessen trekken.
De open deur is dat een menselijke factor in de diagnose ook een meerwaarde is. "When digital becomes human" geeft een veel genuanceerder beeld op dit vraagstuk.
Mark Hoogenboom e.a.
Lid sinds 2008
Mee eens Tom. Wat Harari echter o.m. aanhaalt d.i. dat algoritmen een (enorme) bijdrage kunnen leveren aan het stellen van diagnoses. Als ik het mijn arts vergeet te melden dan weet de arts niets over de gezondheidsperikelen van mijn ouders. Hebben mijn ouders nu veel van hun data laten 'slingeren' op sites als Google en Facebook, dan draagt dit bij aan de digitale diagnose; toch?

Dat er in de Zorg nog zoiets is als de 'menselijke factor', ook daarmee ben ik het (helemaal) eens alleen laat diezelfde zorg helaas pijnlijk zien dat er voor die menselijke factor nauwelijks meer tijd is; dan maar algoritmen.

Disruptie leidt er toe dat organisaties, niet alleen in de Zorg, op korte termijn een keuze dienen te maken: benaderen we de cliënt met algoritmen of met mensen?

'The way in the middle is a dead end street.'