Is er een code nodig, zijn er richtlijnen nodig, om de voor de Nederlandse economie waardevolle familiebedrijven te kunnen behouden? Familiebedrijven zijn verantwoordelijk voor een belangrijk deel van de regionale werkgelegenheid en vaak ook voor de regionale economische ontwikkeling. Dat is al voldoende aangetoond. Een onverantwoorde overname, verkoop, bedrijfsvoering van een familiebedrijf kan dit succes in gevaar brengen. Van dit risico is niet alleen de familie maar, bijvoorbeeld, ook de (lokale) Overheid zichzelf bewust. Helpt daarbij een Code zoals die van Tabaksblat?
Het oudste familiebedrijf ter wereld, Ho-Shi of Houshi Onsen (opgericht in 718) heeft in haar langdurige (want bijna 1.300 jaar) bestaan (ofwel: het is de 47e generatie die nu de zaak managet!) geopereerd volgens de in de Japanse cultuur ongeschreven wetten: Respect voor de voorouders c.q. het erfgoed. Cashen van dit erfgoed was blijkbaar voor al die generaties een non-issue. Een financiële afdracht of vergoeding aan broers, zussen e.d. kwam niet eens op bij alle betrokkenen. Het is nog geen generatie geleden dat dit ook opging voor Europese familiebedrijven. De ongeschreven wet luidde: het bedrijf was bestemd voor de oudste (bij voorkeur) zoon. Zijn familieleden dienden met dit al bij de geboorte bekende besluit genoegen te nemen (nb: zij verdwenen vaak overzee of in een klooster); of de oudste überhaupt capaciteiten had kwam niet ter sprake. Dit was ook vaak niet nodig omdat deze bedrijven zodanig liquide waren dat je jezelf als nieuwe eigenaar wel een paar 'vergissingen' kon veroorloven.
Onze cultuur, maatschappij is veranderd en nu meer dan ooit is de overdracht van het famliebedrijf mét een financiële afwikkeling een 'markt apart' geworden. Een dankbare markt die waarschijnlijk vraagt om Nieuwe Regels, regels annex de Code Tabaksblat. Geen stringente regels maar regels die een handvat kunnen zijn om optimaal te kunnen opereren. Nu is in België, waar ook ruim voldoende familiebedrijven zijn, de Code Buysse geïntroduceerd*. Wat Baron Buysse c.s. heel goed begrepen: familiebedrijven willen niet in een apart hokje worden geplaatst en daarom heet deze Code: 'Corporate Governance, aanbevelingen voor niet-beursgenoteerde ondernemingen.' Mocht uw organisatie nu niet-beursgenoteerd én (toevallig) geen familiebedrijf zijn, dan is de Code voor u ook interessant. De Code Buysse gaat ver. Zo behandelt het de relatie van het familiebedrijf c.q. de eigenaren met de Raad van Bestuur, het management (bijv. zeker als beiden bestaan uit personen die juist geen familieleden zijn), de banken, de leveranciers, de klanten maar ook de werknemers. De Code stelt zich tot doel:
- => "Bedrijfsverantwoordelijken te helpen bij het realiseren van een optimale, professionele en constante groei.
- => De vele professionele uitdagingen te onderschragen door een, zo belangrijke, ethische norm."
In beide doelstellingen is men met deze Code wonderwel geslaagd. Dat maakt de Code interessant niet alleen voor Familiebedrijven en niet-beursgenoteerde ondernemingen maar ook voor andere organisaties.
*Sinds 2017 is er een 3e versie van de Code Buysse.
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
In beleidsmatige en wetenschappelijke kringen wordt de problematiek in en om het familiebedrijf vaak gekoppeld aan de confrontatie tussen familie- en bedrijfsbelangen. Er is echter geen of te weinig oog voor de maatschappelijke betekenis van familiebedrijven in hun directe omgeving.
Lees meer op http://www.pzsignaal.nl/nieuws/archief.asp?art=1924