Certificering van coaching is gebakken lucht

Nederlandse bedrijven zijn gevoelig voor certificering. Met name in de wereld van training, coaching en mediation leidt dat ertoe dat bedrijven pronken met CEDEO-, NOBCO- en NMI-keurmerken. Dan zit het wel goed, denken de bedrijven. De schrijver van dit artikel denkt van niet, maar misschien kunt u hem overtuigen dat zijn inzicht onjuist is…
Wie bijvoorbeeld naar de mediation- en coachingscertificeringen kijkt, krijgt toch wel wat vragen. Het NMI-certificaat is iets van de laatste jaren. Wie het geluk heeft al vanaf bijvoorbeeld 1997 in het vak te zitten, heeft het certificaat zomaar, zonder toetsing, gekregen. Prima. Het is een vrij beroep. Het selecteert zich vanzelf.
De laatste jaren moet je echter meer doen dan alleen maar een cursus volgen. Je moet naar een assessment waar wordt bepaald of de gewenste vaardigheden aanwezig zijn. Dit alles kost veel geld.

Bij coaching zien we die beweging ook ontstaan. Er is door een groepje coaches een overkoepelende beroepsclub opgericht, de NOBCO. Ook hier weer een assessment en een groepje subjectieve deskundigen die bepalen of iemand al dan niet coach is.
Ik denk dat dergelijke certificering niets met objectiviteit te maken heeft. Het is vooral commerciële slimmigheid. De wereld rondom de NOBCO wordt gevormd door een aantal met elkaar gelieerde bedrijven die proberen allesbepalend te worden in coachingsland, zoals de NMI dat doet in de wereld van de mediation. Het is een vorm van marktafgrendeling, die tot doel heeft de concurrentie uit de markt te stoten.
Waaruit dat ondermeer blijkt? Welnu, slaat u maar eens ´het Nederlandse tijdschrift voor coaching´. Deze spreekbuis van de NOBCO heeft een redactie en adviescommissie, die bestaat uit mensen van grote coachingsbedrijven. Deze zelfde bedrijven adverteren in het ´objectieve´ coachingsorgaan.
Belangenverstrengeling dus, die een bedenkelijk licht werpt op de certificeringen. Het lijkt erop dat organisaties vooral gevoelig zijn voor groot en formalisering. De bedrijven die betrokken zijn bij de NMI en de NOBCO weten dat maar al te goed.

De gebakken lucht gaat er in als taart, als de verpakking maar goed is, en de schijn van professionaliteit gewekt is. Ik wens u er sterkte mee, maar ga zelf liever in zee met een klein bedrijfje dat hard werkt, goedkoper is en waar ik niet zelf de dure brochures, auto´s en kostuums voor betaal.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Jaap Ozinga
De schrijver van dit artikeltje is kennelijk niet volledig geïnformeerd. Naast de door hem genoemde organisaties bestaat er sinds 2002 de Stichting Coach die zich onder meer ten doelt stelt te komen tot een competentieprofiel voor coaches. Dat profiel is inmiddels ontwikkeld (en blijft in ontwikkeling) en is te lezen op www.stichtingcoach.nl. De certificering als coach wordt verleend nadat twee stappen zijn doorlopen: een assessment bij GITP en een klanttevredenheidsonderzoek door CEDEO. Ik heb beide stappen inmiddels doorlopen en ben enthousiast over deze vorm van kwaliteitsmeting, niet alleen vanwege het feit dat ik er goed doorheen ben gekomen. Het assessment bij GITP onderzoekt de coachingsvaardigheden die in de verschillende competenties zijn omschreven. De candidaat dient videoopnames te presenteren of met een acteur ter plekke verschillende situaties uit te werken. Tussendoor vindt voortdurende verantwoording plaats van het hoe en waarom van de genomen stappen en gestelde vragen. Het is echt met de billen bloot en laat nu maar eens zien hoe en wat je eigenlijk doet in coaching.
Daarna volgt een klanttevredenheidsonderzoek door CEDEO. De candidaat is verplicht alle opdrachtgevers waarmee hij in de afgelopen twee jaar heeft gewerkt door te geven aan CEDEO en hen uiteraard in te lichten van het aanstaande onderzoek. Vervolgens neemt CEDEO een uitgebreide steekproef door middel van uitgebreide interviews met opdrachtgevers. Vaste punten die hierin terug komen: offerte, uitvoering coachingstraject, de coach zelf, afronding, organisatie en administratie, relatiebeheer,
prijs-kwaliteit verhouding en tevredenheid coachingstraject totaal.
De ondervraagde opdrachtgevers waren allen onder de indruk van de uitgebreidheid, de zorgvuldigheid en de kritische vragen die gesteld werden.
Natuurlijk blijft het meten van coachingsvaardigheden deels een subjectieve bezigheid, want wie bepaalt wanneer een coach goed werk levert? Maar ik vind de zeer serieuze poging van de Stichting Coach, GITP en CEDEO om tot enige vorm van transparante meting te komen, een hele grote stap in de goede richting. Ik ben van mening dat coaches zich niet moeten verschuilen achter privacy gevoeligheid van het werk, evenmin moeten zij niet vluchten voor het stellen van heldere en concrete eisen. Als je als coach vindt dat je goed werk levert, moet je dat ook kunnen en durven laten zien!
Jaap Ozinga.
Leesvoer | www.de-achterban.nl
[...] Onderzoek naar veiligheid havenwerker herhaald Jurofoon: Ontslag via de kantonrechter (ontbinding) ManagementPro : Certificering van coaching is gebakken lucht ManagersOnline: Top-10 managementgoeroes van 2005 ManagersOnline: Grote verschillen in Europese [...]