MKB adviseurs verzaken bij WGA advies

Adviseurs en beslissers verzaken wanneer ze zich onvoldoende verdiepen in het WGA eigen-risico-dragen. Te vaak wordt een ondernemer geadviseerd bij het UWV te blijven. Bij een werkgever met 100 personeelsleden is de schade na 5 jaar al gauw zo’n honderduizend euro. Niet beslissen is verwijtbare nalatigheid
De WGA (regeling Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten) materie lijkt complex en daarom wordt de beslissing om eigen risicodrager te worden soms uitgesteld. Deze beslissing ligt vaak bij hoofd personeelszaken, terwijl ze eigenlijk bij het financieel management thuishoort. En omdat de financiële beslisser onvoldoende inzicht heeft in de re-integratiegevolgen, wordt als snel ‘geadviseerd’ om maar bij het UWV te blijven. De onderbouwing van dit advies laat vaak te wensen over.

Het WGA risico betreft uitsluitend de groep werknemers die na twee jaar ziekte tussen de 35 en 80 procent arbeidsongeschikt worden verklaard of de volledig arbeidsongeschikten met uitzicht op herstel binnen vijf jaar. Bovenstaande is onderdeel van de WIA (Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen) welke per 2006 is ingegaan en geldt voor werknemers welke na 1 januari 2004 ziek zijn geworden.

MKB-bedrijven met meer dan 5 werknemers kunnen gezamenlijk zo’n 200 miljoen per jaar besparen door hun WGA risico over te hevelen van het UWV naar particuliere verzekeraars. Tot nu toe heeft nog geen 10 procent van de in aanmerking komende bedrijven deze kans gegrepen. Het voordeel wordt straks nog groter nu in het regeerakkoord staat dat de WGA op termijn volledig geprivatiseerd zal worden.
Particuliere verzekeraars rekenen vaak een aanzienlijk lagere premie dan het UWV en zullen eerder werken aan een eventuele arbeidsreïntegratie. Het UWV onderneemt pas actie als een arbeidsongeschikte daar als zodanig wordt gekwalificeerd. De overstap van UWV naar particuliere verzekeraar is met name voordeliger voor de groep van 120.000 bedrijven in Nederland die tussen de 5 en 100 werknemers tellen.

In tegenstelling tot bij het UWV zijn bij een verzekeraar de kosten begrensd omdat het risico is verzekerd. Bij een gemiddelde kans van 0,36 procent dat een werknemer 4,5 jaar een WGA-uitkering van gemiddeld € 11.000,= per jaar geniet betaalt een werkgever met 100 personeelsleden iedere 5 jaar € 18.000,= uit met daarbovenop de re-integratiekosten. Hoewel het UWV dit uitbetaalt worden deze kosten volledig omgeslagen in de verhoogde gedifferentieerde WGA premie, dus betaalt het bedrijf dit uiteindelijk helemaal zelf.
Afhankelijk van het soort bedrijf vragen verzekeraars een premie van ongeveer
0,3 procent van de loonsom, terwijl de gedifferentieerde UWV premie vaak 1 procent of meer van de loonsom bedraagt. Als we over 5 jaar terugkijken, is dan het verschil tussen de UWV en verzekeringspremie als schade te betitelen? Bij een loonsom van € 3.000.000,= is in bovenstaand voorbeeld na 5 jaar het verschil tussen wel of niet verzekeren € 100.000,=. Wie durft niet te beslissen?