De Toekomst van Generatie COVID: dramatisch of hoopvol?

"Wij zijn ervan overtuigd dat deze generatie jongeren een vitale rol zal spelen bij het herstel na de pandemie en de digitale economie. Wij zien dan ook veel redenen om optimistisch te zijn over hun toekomst." Claire Valoti, VP International, van Snap Inc in het voorwoord van het zojuist bij OXFORD Economics verschenen rapport 'De rol van Gen Z bij de vormgeving van de digitale economie' n.a.v. het verzamelen van bewijs en het analyseren van trends in zes markten: Australië, Frankrijk, Duitsland, Nederland, het Verenigd Koninkrijk (VK) en de Verenigde Staten (VS).

Hoewel de directe gevolgen van de huidige pandemie niet positief zijn voor Gen Z, geboren tussen het midden van de jaren 1990 en 2010 en intussen ook bekend als 'Generatie COVID', of zelfs voor welke generatie dan ook, gaan we toch maar direct door met het goede nieuws uit dit onderzoek: tegen 2030 zal Gen Z  bijna een derde van het personeelsbestand uitmaken, hun inkomen zal de komende 10 jaar enorm stijgen, deze generatie wordt de motor van de consumentenbestedingen. De flexibiliteit, creativiteit en nieuwsgierigheid van m.n. deze generatie zal hier aan bijdragen. Maar deze mogelijkheden en kansen ontstaan vervolgens niet 'zo maar'.....

"Eerder onderzoek heeft aangetoond dat de volgende automatiseringsgolf, geleid door de vooruitgang in kunstmatige intelligentie (AI) en data-analyse, de meerwaarde op geavanceerde
cognitieve vaardigheden zoals creativiteit en kritisch denken zal verhogen. Terwijl de vorige golf van digitale automatisering voornamelijk betrekking had op taken waarvoor routinematige
handmatige en cognitieve vaardigheden nodig waren, heeft AI het potentieel om veel doordringender te zijn en de rol van veel hooggeschoolde beroepen te beïnvloeden, zo niet te  verdringen.

Het resultaat is dat het kunnen uitdagen van de gevestigde orde en het ontwikkelen van originele oplossingen eigenschappen zijn die steeds meer gewaardeerd zullen worden door bedrijven. In het verlengde hiervan zal het belang van permanente educatie toenemen naarmate werknemers zich moeten aanpassen aan sneller evoluerende eisen." Citaat.

De vraag is natuurlijk allereerst: worden de jongeren van nu passend opgeleid om aan de toekomstige vraag vanuit de arbeidsmarkt te kunnen voldoen? Sterker nog 'Is het ethisch jongeren op te leiden voor een vak dat er straks niet meer is?'

Maar nu eerst: 'permanente educatie', in ons land vastgesteld als 'leven lang ontwikkelen', dat blijkt m.n. dé uitdaging te worden. Zo stellen de onderzoekers voor:

  • het zo snel mogelijk opvullen van de leerkloof die is ontstaan door de huidige verstoring van het onderwijs;
  • de timing van de overgang van werkgelegenheidsbescherming, zoals die nu plaatsvindt, naar op indienstneming gerichte stimulerings- en omscholingsprogramma’s zal van cruciaal belang zijn;
  • EdTech toepassingen als augmented reality, massive open online courses (MOOC’s) en crowd-based tools kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan de omscholing;
  • een mentaliteitsverandering tot stand brengen rond permanente educatie: volgens enquêtegegevens wil een meerderheid van de volwassenen in de OESO geen bijscholing
    volgen (Gen Z kan dit niet alleen);
  • er is behoefte aan structurele hervormingen binnen het onderwijs die probleemgestuurd leren en medezeggenschap van studenten bevorderen en de nadruk op gestandaardiseerde  examens verminderen.

De onderzoekers concluderen: 'de trends die tegen 2030 de dominante motor van de vraag naar digitale vaardigheden zullen worden, zijn misschien wel de trends die vandaag de dag nog in opkomst zijn, maar die het potentieel hebben om het dagelijkse leven te overstijgen. COVID-19 zal als een belangrijke verstoring fungeren, de verschuivingen naar een meer digitale samenleving versnellen en veranderingen bevorderen die de arbeidswereld zullen transformeren.'

Als 'motor voor deze verandering' zien de onderzoekers veel in de mogelijkheden van 'augmented reality' (NB; 'een live, direct of indirect, beeld van de werkelijkheid waaraan elementen worden toegevoegd door een computer'). AR kan de winkelervaring transformeren, kan waarde creëren voor bedrijven in het gehele industriële spectrum van landbouw en bouw via onderwijs en opleiding tot productie, kan een middel zijn om klanten te betrekken en hun loyaliteit te winnen. Daarvoor is zeker 'iets' te zeggen.

Tot slot geven de onderzoekers van OXFORD Economics voorstellen hoe 'de verschillende belanghebbenden de uitdagingen het beste kunnen aangaan en de kansen die de gebeurtenissen van 2020 bieden, kunnen benutten.' De voorstellen zijn gerelateerd aan de thema's: het opvullen van de leerkloof, het economisch herstel ondersteunen zonder de structurele aanpassing te belemmeren, het potentieel van digitale technologie maximaliseren om de uitdaging van omscholing aan te gaan, een mentaliteitsverandering tot stand brengen rond permanente educatie, het onderwijs aanpassen aan het nieuwe industriële tijdperk. Mooie uitdagingen geformuleerd in een interessant rapport: 'De rol van Gen Z bij de vormgeving van de digitale economie', op weg naar een beleid gericht op Strategisch HR(R)M.

Willem E.A.J. Scheepers, universitair docent en organisatie ontwikkelaar, auteur van o.m. het boek Managen en Leiden Pre-Corona, over Leren (en Afleren).

 

 

 

 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Paul van der Spek
“Optimisme is een morele plicht” aldus de wetenschapsfilosoof Karl Popper. De idee erachter is dat we aan optimisme moeten vasthouden als je wil dat de wereld niet naar de verdoemenis gaat.
Het lijkt dat mij dat de schrijvers van dit rapport zijn doorgeschoten in hun optimisme.

Realisme en crisismanagement zijn harder nodig nu we midden in de corona-crisis zitten, onbekende wateren bevaren en heel veel jongeren op de wereld van onderwijs verstoken zijn en nog niet eens over een computer en internet beschikken. Hetgeen betekent dat de technologische innovaties die het rapport belooft, hun slechts zal overkomen en ze hier niet aan kunnen bijdragen. Zoals de monopolies van Google, Facebook, Apple en Microsoft de mensheid is overkomen.

Generatie Z is de eerste generatie die in de 21ste eeuw is geboren. De Millenials en generatie daarvoor, die in de Roaring 90s op de arbeidsmarkt kwamen moeten het tij keren. De vraag is of deze welvaartskinderen deze klus kunnen klaren. Zij zijn de ouders van de Generatie Z. Ouders die werken in toerisme, horeca, winkelbedrijven, persoonlijke dienstverlening en de grootste moeite hebben om hun gezin te onderhouden en moeite hebben om mee te gaan met de snelle veranderingen.

Het rapport zegt daar over: er moet een mentaliteitsverandering komen rond permanente educatie. Een meerderheid van de volwassenen in de OESO willen geen bijscholing.

Dat de kinderen van nu het straks nog veel beter krijgen dan nu, de kern van de boodschap van dit rapport, getuigt van een strikt technologische en economische kijk. Het is zooo van de vorige eeuw om op die manier naar de wereld en de mensen van nu te kijken. “Er is meer dan voorheen in de wereld te doen”, dat zei Thorbecke al in de 19e eeuw. Dat geldt nu ook, er is veel meer te doen dan “ technologische innovatie”.