Gezondheidszorg in Nl. is Ziek; letterlijk!

Onze oudste loop op dit moment, voor haar opleiding Verpleegkunde, stage in 1 van de grootste Verpleeg- & Verzorg centra van Nederland. Na 9 dagen achter elkaar werken (nb; ze heeft er ook nog een baantje bij, voor een andere, lokale V&V) kwam ze licht grieperig thuis. Op mijn vraag 'Hoe dat kwam?' vertelde ze dat ze dat griepje waarschijnlijk had opgelopen van haar collegae. Op mijn volgende vraag 'Waarom die grieperige collega's zich dan niet ziek melden?' antwoordde ze 'Dat doe je niet. dan laat je de anderen met het werk zitten!'

Ondanks dat de griepgolf over (b)lijkt te zijn, is de Gezondheidszorg in Nederland dus letterlijk Ziek. Waarschijnlijk hebben ook wij nu een Brits voorbeeld nodig, een voorbeeld dat directe invloed heeft op het pluche van de Regering, om de Gezondheidszorg weer volledig te kunnen laten herstellen.

Het is heel wrang maar het overlijden van de 6-jarige Ivan Cameron stelt de noodzaak van een goed opererende Britse National Health Service opeens in volledig ander, zelfs compleet nieuw, 'daglicht'.

Hebben wij ook een dode nodig om ons tot inzicht te laten komen?

De Nederlandse Gezondheidszorg kent momenteel een kleine 30.000 vacatures & still growing: ook de Gezondheidszorg heeft zowel intern (nb; medewerkers) als extern (nb; klanten) te maken met de Vergrijzing. Het voorstel van de MBO Raad, 'Scholingsplicht voor werklozen', is prima; het past hier zelfs. Maar gevraagd 'Of een werkloze metaalbewerker ook omgeschoold zou kunnen worden tot een verpleegkundige?', antwoordde Jan van Zijl, voorzitter van de MBO Raad, vorige week 'Dat dat niet de bedoeling is.'

Toch vraag ik me dat af. Als zo'n metaalbewerker nu ook nog een mensen-mens is, dan past hij toch prima in de V&V sector? Waar onze oudste nu stage loopt, daar verblijven zwaar lichamelijk en geestelijk gehandicapten. Dit zware werk vraagt soms ook om sterke mannen. 'Het zo zou maar kunnen' dat een herschoolde metaalbewerker zich daar prima tot zijn recht voelt!

Dat dit kan, een switch van de Industriële naar de Gezondheidssector, weet ik uit eigen ervaring. Recent is een goede kennis, die de reorganisatie binnen zijn jarenlange werkgever PHILIPS, voelde aankomen, geswitched van een positie waarin hij leidinggaf aan PHILIPS werknemers, naar een leidinggevende positie binnen de Sociale Werk Voorziening. Inderdaad: een héél ander soort 'werknemers'. Maar het kan, zo blijkt, & hij werkt er met plezier; ook niet onbelangrijk.

Maar ja, waarschijnlijk zal er nog heel wat water door het Haagse Regerings pluche dienen te stromen voordat er vergaande oplossingen worden geboden aan de Nederlandse Gezondheidszorg. Als........ Als er tenminste niet zoiets gebeurt als vorige week in Groot Brittannië. Het is niet te hopen, maar toch. Vaak hebben we letterlijk een SCHOK nodig om tot Inzicht te kunnen komen.

Vorige week overleed de 6 jarige Ivan Cameron, zoon van Tory leider David Cameron. Ivan was al langere tijd ernstig ziek. Na het overlijden bedankte David Cameron samen met zijn vrouw Samantha de medewerkers van de National Health Service voor hun jarenlange goede & intensieve zorg aan Ivan. Het is m.n. die opmerking geweest die de problemen van the NHS (nb; gelijk aan die van onze Gezondheidszorg) ineens onder de Verhoogde Aaandacht brachten!!!

In een commentaar van The Guardian lezen we: "His (nb; Ivan Cameron) death this week has widely and rightly been reported as tragic. But his life was not a tragedy. It is important to remember that, for most disabled children and their families, what makes a life tragic is not the disability itself, but the constant struggle to get the services and support one needs." Redactrice Dea Birkett merkt op dat er meer Britse kinderen zijn die ernstig ziek zijn, 'maar blijkbaar is er een 'Ivan' nodig om voor hun Zorg de ogen te openen'......

De Amerikaanse krant Dallas Morning News merkt in haar obituary voor Ivan op: "Ivan Cameron, age 6, died this week in London. Opinion polls show Ivan's father is likely to become the next prime minister, the most powerful man in a powerful country. If that happens, the life lessons imparted by this helpless child will go with the Cameron family to Downing Street - and beyond. Who knows how many will be helped because Ivan lived and was loved by his devoted father? Who can say that there is any such thing as a life not worth living?"

Triest.