Is er nog behoefte aan Autoriteit?

In de weekend bijlage van Het FD, dit weekeinde, schreef Michiel Goudswaard de bijdrage 'De Snelle Erosie van het Gezag' & dan m.n. in ons land. De Nederlander lijkt mondiger te worden, alles dat & iedereen die maar 'iets' met Gezag van doen heeft roept bij de gemiddelde Nederlander rode vlekken in de hals op; zo blijkt.

Het meest duidelijk komt dat nog naar voren in het recent verschenen CPB onderzoek door Sijbren Cnossen 'Hoe Beschaafd is Nederland?'. Nu, dat antwoord weten we eigenlijk al, toch? Cnossen komt tot de volgende, 'verhelderende', cijfers: het meeste vertrouwen hebben wij nog in de autoriteit van de Politie (nb; scoort de Politie binnen 1 week voor de 2e keer opmerkelijk goed): 59,4%. Da's een stuk beter dan ons vertrouwen in de Politiek, dat doet maar 29,7% van ons, maar da's altijd nog meer dan ons vertrouwen in de Ambtenarij: 27,1%.... Wat is nu de oorzaak hiervan?

In het artikel van Goudswaard merkt de president van de Algemene Rekenkamer, Saskia Stuiveling, op: 'De grootste bedreiging voor het gezag van de instituties is het gebrek aan tempo. De problemen zullen zich echt niet aanpassen aan het tempo van onze besluitvorming. Nu leggen instituties in de media vaak uit hoe ingewikkeld het is om een bepaald probleem op te lossen, en wekken daarmee de indruk vooral met zichzelf bezig te zijn. De burger interesseert dat niets, die wil dat zíjn probleem wordt opgelost. Die herkent zich pas weer in de overheid als hij ziet dat die met de goede dingen bezig is.' Tempo, of het gebrek daaraan, zou 'zo maar' een hele plausibele verklaring kunnen zijn: in ons snelle, digitale tijdperk sukkelt de 'autoriteit' er maar wat achteraan, loopt achter de feiten aan. Kortom: 'Als de Autoriteit het allemaal al niet bij kan houden, waarvoor hebben we die dan nog nodig?' kan de argeloze, hoorndolle Medelander zichzelf afvragen.

Ook deze maand verschijnt bij HBR het artikel To Be a Better Leader, Give Up Authority. Toeval? Nee, hoor Westerse landen hebben dito uitdagingen. (nb; het onderzoek van Cnossen laat ook het vertrouwen zien dat de burgers van enkele andere landen hebben, ook niet hoog maar nog altijd beter dan dat van ons)

In hun HBR artikel adviseren Amar, Hentrich en Hlupic om niet halstarrig vast te blijven houden aan je autoriteit. Sterker nog: in een era waarin we te maken hebben/krijgen met kenniswerkers, mannen & vrouwen die ruim voldoende gecommitteerd zijn aan hun taak, is het tonen van je autoriteit funest voor de ontwikkeling van de voor de organisatie continuïteit noodzakelijke kennis: "Relaxation of control can benefit any knowledge company, but particularly in certain circumstances: when the organization begins to miss opportunities because it can’t understand or respond to market demands; when work is impaired because employees feel excessively pressured and harbor dissatisfaction; and when crises imperil the business. Then mutualism is the best way to unleash the power of employees’ creativity."

Gezamenlijke verantwoordelijkheid, gezamenlijke autoriteit da's dus het best. Autoriteit van het individu of van enkele individuen binnen een organisatie is niet alleen niet meer van deze tijd, het kan ook funeste gevolgen hebben.....