Nog even iets over de Flexmens. Dat de Flexmens, of in ieder geval de flexibele medewerker, een ‘noodzakelijke voorwaarde’ wordt voor een voorspoedige groei van onze economie, daar kan ik mezelf op zijn minst ‘iets’ bij voorstellen. Echter, wil die zelfde Flexmens zichzelf kunnen ontwikkelen dan verwacht ik niet dat hij/zij woont in het Scandinavische stadje Jante. De regelgeving daar gaat namelijk wel héél ver.
Gisteren meldde ik hier iets over de ‘juwelen van Medy van der Laan’. Voor de waardebepaling denk ik dat het verstandig is als ik één van die juwelen hier aanhaal. Want wat is nu de waarde van een juweel? Bepaalt dat degene die het juweel draagt, degene die het juweel kocht & schonk of degenen die er naar mogen kijken? Hoe dan ook de uitzending zondagavond over ‘de Flexmens’, waar ik zondagavond naar keek, dat is zo’n juweeltje!
De charmante, energieke, standvastige mevrouw Mr. Medy ‘houwdegen’ van der Laan doet in de ogen van de betrokkenen de Publieke Omroep in de uitverkoop. Dat kan, dat gebeurt in het dagelijkse verkeer wel vaker zo’n uitverkoop. Vaak is het een motivatie om de voorraad op te schonen of om de continuïteit te waarborgen, toch heb ik een tip aan mw. Van der Laan: let op je juwelen!!
Eind 2004: een Tsunami richt schade aan in grote delen van onze zuidelijke Globe, gevolg: ca. 230.000 doden en 1,7 miljoen daklozen. Eind 2005 blijkt dat de inwoners van een belangrijk deel van het getroffen gebied zichzelf, zeker in de ogen van Westerlingen, wonderbaarlijk snel hebben hersteld! Zijn daaruit voor ons lessen te trekken?
Er is nu al geruime tijd een forse discussie gaande over het onderscheid tussen allochtonen en autochtonen. Zo ook nu weer: ‘De jonge Allochtoon blijft voorlopig achtergesteld.’, koppen de media. Daarbij gaat het dan om 2e, 3e soms zelfs 4e generatie van vooral Turken en Marokkanen. Wat bij mij de vraag oproept: wanneer word je nu eigenlijk van een allochtoon, een autochtoon?
Sinds deze week kent Liberia haar ‘IJzeren Dame’ in de persoon van Ellen Johnson, Chili koos deze zelfde week Michelle Bachelet als haar president, onze Oosterburen hebben sinds kort Angela Merkel, bij onze zuiderburen klopt Freya van den Bossche aan de poort van Verhofstadt maar wie krijgen wij nu als onze 1e vrouwelijke premier zodra JP vertrokken is?
In 1949 kwam de militair Edward Murphy tot de (achteraf eenvoudige) conclusie: “Als er iets fout kan gaan, dan gebeurt dat ook!” Sinds gisteren weten de Nederlandse schaatsers er weer alles van: tijdens de Europese kampioenschappen ging er namelijk van alles fout tot aan een ‘kop-staart’ botsing toe. Kunnen we er iets van leren?
Het zal u niet ontgaan, momenteel woedt er in ‘Den Haag’ een hevige discussie over het al dan niet sturen van militaire ondersteuning naar Afghanistan. Volgens de tegenstanders zijn de risico’s voor de ‘werknemers in kwestie’ te groot. Toch vraag ik mezelf nu af, is dit geen ‘normaal’ beroepsrisico? Lopen andere werknemers in hun beroep niet evenveel risico’s?
Een Wereldrecord! Nu eens niet van schaatsenrijders, veldrijders, polstokhoogspringers etc. maar van een zeilboot, en wat voor één! Oude tijden herleven; de schepen van de VOC kunnen weer uit de mottenballen c.q. uit de oceanen worden opgehaald. Da’s weer eens ander nieuws dan al die sombere berichten!
In de nieuwe tv-serie ‘ROME’ werd Julius Ceasar zondag voor de keuze gesteld: ‘Ga ik de Rubicon over of niet?’ (nb: historisch feit). Zijn uiteindelijke keuze had verstrekkende gevolgen: een burgeroorlog en vervolgens een beleid waarvan wij nu nog de gevolgen ondervinden. Wat te denken bijv. van de Juliaanse kalender? Gaan er aan uw Beleid ook zulke invloedrijke keuzes vooraf?
