‘De jeugd van toen, zijn de leiders van nu.’ hoorde ik zaterdag. ‘De jeugd van toen’, dat is de jeugd die op 15, 16 en 17 augustus 1969 het ‘Woodstock Music and Art Festival’ bezocht, in aantal groot: ca. 500.000. Het zou dus zo zijn dat onder die jeugd de leiders van nu vertegenwoordigd waren. Als dat zo is dan hebben ze weinig geleerd van Love, Peace & Togetherness….. Wie van onze leiders hadden er kunnen zijn?
We zagen Minister Verdonk de laatste dagen weer vaak in de media verschijnen. Haar afwijzing van de aanvraag voor Nederlanderschap door begenadigd voetballer Salomon Kalou was duidelijk: Neen!. Bij haar afwijzing van het verzoek om een VWO studie af te kunnen maken door Taïda Pasic was Verdonk echter veel minder duidelijk: ze zei dan wel ‘neen’ maar haar lichaamstaal liet op zijn minst twijfel zien!
Veronderstelling is Waarheid geworden: een bedrijf dat goed presteert, dat een goede productiviteit heeft, moet wel goede managers hebben op alle lagen in de organisatie. Hoe is deze organisatie anders in staat om excellent te presteren? Maar: wat is dan bepalend voor Goed Management? (NB: En waarom leven slecht ‘gemanagede’ organisaties tóch langer?) Maar stil! Shjtt. Voordat u het weet bent u uw Goed Presterende Managers kwijt!
Ratko Mladic is de CEO van de Bosnische Serviërs, het wordt tijd om hem af te zetten maar da’s blijkbaar eenvoudiger gezegd dan gedaan. Als je tijd voorbij is, door ‘mismanagement’, dan wordt het tijd dat je vertrekt. Vaak zie je dat zelf toch niet zo zitten, zeker niet als er in je omgeving voorbeelden zijn van dito CEO-gedrag. Maar toch, hoe krijgen ze jou nu weg? Wacht je op je Gouden Handdruk ondanks de slachtoffers die je maakte?
‘Leiderschap heeft toch te maken met ambitie en macht?’ ‘Nee’ antwoordde Frederik Willem de Klerk ‘Het gaat om dienstbaarheid. Iets doen dat de moeite waard is voor jezelf en anderen.’ Toch vreemd om dit te horen van de man die ook de geschiedenis in zal gaan als de laatste president verantwoordelijk voor het ‘Apartheids regiem’. Dienstbaarheid, wat is het eigenlijk en kun je dat managen? Zelfs onder alle omstandigheden?
De wereldpers uit laten lopen voor een Nederlander en dat nog wel op Duitse bodem, dat lukte tot nu toe slechts een handjevol (hier miskende) Nederlandse voetballers. Na vandaag is daar dan Ayaan Hirshi Ali bijgekomen. Zo verstevigt Ayaan zelf nog eens het beeld dat ‘een koning(in) in het eigen huis niet wordt geëerd’. Of misschien toch wel? Zijn we toch niet een beetje trots op haar? Maar als dit nu ons overkomt, dat wij juist niet worden erkend, wat kunnen we dan nog doen om dit terug te draaien?
Een serieuze waarschuwing: kijk uit voor speeltjes uit de HRM-hoek. Een typisch verschijnsel van ‘copy-paste HRM’ is wat tegenwoordig zo fraai competentiemanagement heet. Het klinkt ook zo mooi, bijna gewichtig, minimaal esotherisch. ‘Kijk, wij hebben die ouderwetse functiewaarderingsystematiek de deur uit gedaan en werken nu uitsluitend nog met competenties. En het sluit ook nog eens aan bij de eisen van de moderne organisatie. En natuurlijk bij wat de mondige werknemer van je verwacht.’ Helaas zijn de effecten van al dit moois niet om over naar huis te schrijven.
We praten over kennis, de kenniseconomie, productiviteit, concurrentiepositie, en al pratend, vergaderend, controlerend en managend worden we links en rechts ingehaald. De Groningse hoogleraar economie Arjan van Witteloostuyn pleit dan ook voor een quotering van het aantal managers per bedrijf. Nog net geen decimering, maar het scheelt niet veel.
Wat maakt een presentatie goed of slecht? Hier is veel documentatie over te vinden maar voorbeelden over hoe het echt moet zijn zeldzaam.
