Rubriek: Leiderschap

‘Het koninkrijk raakte in verval. De koningin besefte dat als zij de mooiste vrouw van het hele land wilde blijven .. nou ja …. Sneeuw doet wat sneeuw het best kan doen: Sneeuw dient te blijven vallen.’ aldus de Gemene Koningin, een karakter uit het sprookje Sneeuwwitje, in Mirror Mirror.

In deze metafoor is de FIFA het koninkrijk. De sneeuw dat zijn de miljarden die de voorzitter van de FIFA kan rondstrooien en de Gemene Koningin zelf, dat is de zojuist afgetreden Sepp Blatter.

De Gemene Koningin als alter ego van Sepp Blatter. De basis voor dit idee komt van, ere wie ere toekomt, prof. Manfred Kets de Vries. Op 18 mei schreef hij in zijn blog:

‘The Wicked Queen in Snow White is an aging leader struggling with generational envy, unable to let go.’

“Dat was volgens mij een statement.” v/m Minister Tineke Netelenbos herinnerde zich dat v/m NS president-commissaris Jan Timmer zijn jasje uitdeed waardoor er bretels zichtbaar werden met daarop, in haar ogen, doodskoppen. Sterker nog, de ook bij dit FYRA gesprek aanwezige secretaris-generaal Ralph Pans “Herinnert het zich ook zo.”

“Dat was volgens mij een statement.” Dat zal het inderdaad zijn geweest: een statement. Of er nu doodskoppen of smileys, zoals Jan Timmer zelf in een reactie stelt, op de bretels hebben gestaan. Timmer blijkt deze zelfde bretels met regelmaat te hebben gedragen tijdens zijn CENTURION programma binnen PHILIPS. Wat de ander daarin ook zag, smileys of doodskoppen, als ‘de boodschap’ maar bleef hangen!

Een signature look noemen we dit ook wel: een personal touch in en aan je uitstraling. Een touch of een statement waaraan men zowel degene die spreekt/communiceert als zijn/haar boodschap direct herkent.

https://www.youtube.com/watch?v=SQe88IHi2fI

“Your values matter. They are your North Star. Otherwise it’s just a job, and life is too short for that.”

Tim Cook, APPLE’s CEO, hield zondag zijn commencement address voor de studenten van de George Washington University. Of zijn toespraak de geschiedenis ingaat zoals het Stanford commencement address van zijn illustere voorganger Steve Jobs, zal de toekomst leren. Cook gaf i.i.g. de jonge mannen & vrouwen enkele interessante levenslessen mee zoals het citaat hiervoor:

“Je persoonlijke waarden doen er toe (NB; hier: in je werk). Zij zijn je noorderster, je Polaris. Anders is het alleen maar werk, en het leven is daarvoor te kort.”

Mooi, persoonlijk verantwoordelijkheid nemen en vervolgens een vrijheid van handelen die gericht is op je persoonlijke waarden. Zelfmanagement propageert Tim Cook hier! Héél mooi zelfs, alleen hoorden we in maart van dit jaar diezelfde CEO nog iets heel anders zeggen:

“APPLE culture gets baked into employees form Day One.”

Wie z’n Polaris volgen we hier?

Dat een slechte manager niet meer kan worden gerepareerd is jammer, héél jammer want: wanneer managers beschikken over leiderschapstalent, een 1e essentiële voorwaarde, aangevuld met gericht opleiding, training en coaching, dan zullen zowel de teams als de individuen waaraan zij leidinggeven klanten voor zich weten te winnen en de continuïteit van de organisatie weten te waarborgen!

Het Amerikaanse ‘betrokkenheidsinstituut’ GALLUP komt opnieuw met interessante onderzoeksresultaten.  Was eind 2013 nog de conclusie dat 11% van de werknemers actief Niet Betrokken is bij hun organisatie. Deze keer blijkt dat hun managers het al niet veel beter doen: slechts 35% van leidinggevenden is écht betrokken bij hun organisatie, bij de doelstellingen van de organisatie, bij de klanten, bij de medewerkers….

Gebrek aan leiderschapstalent blijkt daarvoor een belangrijke oorzaak te zijn maar ook het gebrek aan een gerichte investering in deze managers.

Vrijheid van meningsuiting is ook @ManagementPro een ‘groot goed’.

LeFigaro.fr

De entry die ik hier het laatste plaatse als ‘officiële’ 2014 entry nl. Stel dat Paus Franciscus met zijn Curie Kersttoespraak Managers uit Bedrijfsleven toesprak…… is met Stip op No. 1 binnengekomen als ‘Best Gelezen entry in het ManagementPro blog’! De entry ging direct viral en voor zover ik nu kan nagaan is de entry ‘gezien’ door enkele tienduizenden; da’s mooi & waarvoor dank!

Paus Franciscus hield zijn toespraak dan ook op het juiste moment: het einde van het jaar, een periode met aandacht voor Kerstmis, met aandacht voor de hoogste prelaat van één van de heersende godsdiensten. ‘Tel daarbij op’ dat deze Paus een duidelijk andere toon zet dan zijn vele voorgangers & succes is verzekerd….

De entry, m.n. hier bedoeld als ‘managementtrend’ (NB; in de vorm van nieuw leiderschap), trok dan ook een diversiteit aan lezers van voor- tot tegenstanders van deze Paus. Iets dat was terug te zien in de reacties binnen de sociale media. In dat opzicht heeft ‘de (management) trendwatcher’ z’n waarde voor 2014 ruim voldoende bewezen. Op naar de volgende 9…….

De oren werden gewassen maandag, ruw zelfs, de oren van de Curie van het Vaticaan; noem het de Raad van Bestuur van de Katholieke Kerk. Paus Franciscus liet er (opnieuw) geen gras over groeien: hij is het (zeker) niet eens met het gedrag van sommigen in deze wereld & hij zal dat laten horen ook!

Was het in november nog het Europese Parlement dat hij verweet lankmoedig te zijn v.w.b. de economische crisis en de opvang van vluchtelingen, deze keer was zijn eigen team aan de beurt. De gehele video van de toespraak is een aanrader, al was het maar  om het non verbale gedrag van de Kardinalen te kunnen waarnemen.

Kerst is begonnen in het Vaticaan, da’s duidelijk. Stel nu dat we deze waarschuwende boodschap interpreteren voor leidinggevenden, wat komt daar dan uit? FT.Com’s Andrew Hill deed dat en dat levert leerzame informatie op, informatie om te comtempleren onder de Kerstboom c.q. tijdens het Kerstdiner over de 15 ziektes waaraan (veel?) leidinggevenden lijden….

“Er is een mythe die veronderstelt dat leren alleen is weggelegd voor de jongeren. Maar zoals het spreekwoord zegt ‘Wat echt telt is dat wat je leert als je denkt dat je alles al weet.’ Je middelbare leeftijd is, c.q. je middelbare jaren zijn, geweldig. Het zijn prima jaren om te leren, om je verder te ontwikkelen. Zelfs de jaren na je middelbare leeftijd zijn daarvoor uitermate geschikt. Zo ben ik zelf aan mijn meest recente baan begonnen op 77 jarige leeftijd en ik leer nog steeds.” John W. Gardner, o.m. Staatssecretaris in het Kabinet van President Lyndon B. Johnson.

De eerste entry die op ManPro verscheen eind 2005 had als titel ‘7 Deugden’ (NB: Nederigheid, Gulheid, Naastenliefde, Zachtmoedigheid, Kuisheid,  Matigheid, IJver), ik heb toen niet kunnen bedenken dat ‘deugden’ (of de tegenhanger er van: de 7 Zonden….) een ‘Rode Draad’ zouden gaan vormen in de managementtrends in de jaren die zouden volgen….

& De YT vid hiervoor? Dat is de ‘meest populaire’ vid in het ManPro YouTube kanaal.

‘A must see’ dat is de flashmob verzorgd door de 1.000+ medewerkers van Net-A-Porter, ‘the world’s premier online luxury fashion destination’, voor het afscheid op 09 juli van hun CEO Mark Sebba. In een verkreukeld kostuum dat verdacht veel lijkt op een confectiepak komt een man de roltrap op die in eerste instantie veel weg heeft van een boekhouder. Op zich klopt dat wel want Mark Sebba is a Qualified Chartered Accountant.

Onder de tonen van een gospelkoor dat zingt ‘He’s the Man, He’s the Man, He’s the Man’, loopt een zichtbaar verbouwereerde Sebba door de gangen en werkruimtes van zijn, nu voormalige, bedrijf. Het is zijn laatste werkdag. De medewerkers hadden blijkbaar besloten om hem een passend afscheid te geven. Gezien de media-aandacht die dit bijzondere afscheid kreeg, zijn zij daarin optimaal geslaagd.

Interessante vraag is dan: hoe is het zo ver gekomen? Hoe is het zo ver kunnen komen dat je medewerkers je een afscheid bezorgen dat nu al als Legendarisch bekend staat! De slotbeelden van de vid zeggen veel. Kijk eens naar de locatie en de inrichting van het ‘kantoor’ van Mark….

“Voorzitter,

Wij zijn hier bijeen om een tragedie te bespreken: het neerhalen van een commercieel luchtvaartuig en de dood van 298 onschuldige mensen. Mannen, vrouwen en een verbijsterend aantal kinderen zijn om het leven gekomen, op weg naar hun vakantiebestemming, hun huis, hun geliefden, hun baan of internationale verplichtingen, zoals de belangrijke hiv/aids-conferentie in Australië. Sinds donderdag blijf ik denken: hoe gruwelijk moeten de laatste momenten van hun leven zijn geweest toen ze wisten dat het vliegtuig neerstortte. Hebben ze de hand van hun geliefde vastgeklampt, hebben ze hun kinderen dicht tegen zich aangedrukt, hebben ze elkaar voor de laatste keer in de ogen gekeken, elkaar zonder woorden vaarwel gezegd? We zullen het nooit weten.