Vragen stellen graag, geen antwoorden

 Binnenkort verschijnt het boek 'Uitverkoren, maar niet bevlogen' van Grimbert Rost van Tonningen. Een boek dat de vlakke bestuurscultuur van de Nederlandse politiek en bedrijfsleven ontrafelt. Met naam en toenaam! Gisteren was hij te gast in 'Woestijnruiters', volgens een velen een meer dan uitstekend Hollands product. Dus op het puntje van de stoel? Ja, heel even, toen was ik er al af gevallen.
Witteman en Pauw, toch niet de eerste de beste binnen het Nederlands journaille, meenden het interview te moeten laten voorafgaan door een lange reportage over het verleden van zijn ouders. Zwaar inzetten, heet dat in vaktermen. Maar het was eerder genant. Genant, omdat het boek daar weinig mee van doen heeft, ook al is het eerste hoofdstuk aan die periode gewijd, Rost van Tonningen niet verantwoordelijk is voor het verleden van zijn ouders, en hij zich er al lang van heeft gedistantieerd. En totaal overbodig, of het moest bedoeld zijn als een wel heel gedegen prelude zijn op die ene prangende vraag: is er tijdens het bewind van Hitler niet een goede leider geweest? Jawel, zo zei Rost, ene Schach, een minister die in 1942 ontslag heeft genomen. Nou, nou, dat was nieuws. Dat wás het nieuws, wil ik daaraan toevoegen.

Na de korte opfriscursus 'Nederland tijdens WO II' een heuse diavoorstelling met de obligate Nederlandse politieke leiders. Lubbers, Fortuyn, Bos, Balkenende, en natuurlijk Wiegel, de Jan des Bouvrie onder de Nederlandse politici. En toen? Toen was het afgelopen. Een gemiste kans, omdat Rost van Tonningen in zijn boek nu eens naam en toenaam noemt, ook, of liever juist ook van een aantal Nederlandse bestuurders. En aangezien hij bestuursadviseur is geweest, en nog altijd is, was dit natuurlijk de kans om een bilk te werpen in de Nederlandse bestuurskeuken van bedrijven. Vraag daar dan naar! Je hebt de ingredienten voor iets moois, en dan bakken Witteman en Pauw weer zo'n slappe Hollandse cake. Stellen ze antwoorden in plaats van vragen.

Ik hoop dat er binnenkort een gedegen analyse verschijnt van de Nederlandse journalistiek. De kwaliteit, maar vooral de dwarsverbanden, de belangen, enzovoort. Een titel heb ik al: 'Uitverkoren, maar niet bevlogen'.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Willem Mastenbroek
Lid sinds 2019
Terechte reactie op de ‘Woestijnruiters’ van gisteravond! Gemakzucht overheerste; wat het goed doet en wat gemakkelijk de aandacht trekt, kreeg voorrang in het gesprek met Rost.

De reacties op het forum van de Woestijnruiters spreken van 'bestoken met zure vragen' en 'een enorme kans laten lopen':
http://omroep.vara.nl/forum.jsp?maintopic=424&subtopic=219241&detail=230062&thread=245454&offset=0&sort=up

En dan af en toe proberen iemand pootje te lichten. Lijkt dat zo of gebeurt dat met vanzelfsprekend gemak?

Rost redde zich prima maar het interview van Wibi was bar en boos. Mickey Mouse en de Formule1-simulator moesten zeker duidelijk maken dat het geen wonder is dat de kenners Wibi niet serieus nemen. Namen de interviewers Wibi eigenlijk wel serieus? Of hoefde dat niet meer na Mickey Mouse en de Formule1-simulator?

Heb je in het PAROOL van vanavond de open brief van Han Lips aan Wibi gelezen? Een citaat: “Het interview in de ‘Woestijnruiters’ voelde als een ballotage commissie.??? Lips besluit zijn open brief met de raad aan Wiki om maar niet meer te verschijnen in de ‘Woestijnruiters’: “Niet omdat je niet op je plaats bent op NL3. Maar gewoon omdat je er niet welkom bent.???
Grimbert RvT
Enige weken na dit interview en na inmiddels de start campagne rond mijn boek te hebben afgesloten, wil ik wel enkele opmerkingen maken over de journalistiek die mij is geworden. Over het algemeen heb ik goed tot redelijk de kans gekregen mijn visie te uiten, maar de geladenheid van de Tweede wereldoorlog blijkt nog steeds zker voor journalisten groot. We zijn zoals ik in mijn boek schrijf nog niet toe aan verzoenen maar blijven slechts herdenken. Op dit terrein is er om met Thorbecke te spreken 'meer dan voorheen te doen'
dick weber
Lid sinds 2019
Beste Grimbert
Ik bewonder de wijze waarop je het onderwerp pakt en met het verleden omgaat. Ik volg het ook met extra veel interesse omdat ik een aantal klassen lager dan Burt (en jij?) op het lyceum in Velp zat, me redelijk veel in WO II heb verdiept en professioneel ben doorgegroeid in de richting van management en organisatie

Dick Weber
Burt
Beste Dick
Burt en Ik - Grimbert - zijn een en dezelfde want Burt is de Angel-Saksische versie van mijn in Amerika onuitspreekbare voornaam. Mijn jongere broers Ebbe en Herre waren ook op het Rhedens Lyceum (toen ik er al bijna weer af was) en zij zaten in lagere klassen, misschien ken je hen beter. Succes met je loopbaan in de richting van M&O
Grimbert
Willem
Geachte Grimbert,

Met zeer veel aandacht uw intervieuw gevolgd in "Simek s,nachts"
Ik hoop de tekst nog te achterhalen.
U hebt op een integere wijze dit intervieuw gevoerd.
Wat zal het moeilijk geweest zijn om ook het verleden niet uit de weg te gaan.

Proficiat.