Tag: 2011

Of het lukt om een op zijn zachtst gezegd woelig jaar in 15 entries samen te vatten weet ik niet, maar om het jaar op zijn minst ‘overzicht-traditioneel’ af te sluiten kan ik i.i.g. een poging wagen.

• Zo was er in maart ‘De nucleaire Hel van Fukushima is dat een Witte of een Zwarte Zwaan?‘, gezien onze eigen uitdagingen, lijken wij die ramp alweer bijna vergeten.
• Begin dit jaar werd pijnlijk duidelijk dat steeds meer Europees, en dus ook Nederlands, talent zijn (nb; ‘haar’ kan ook) heil elders op de Globe gaat zoeken; da’s op zijn minst niet handig: De volgende bonusrun lost zich van zelf op: talent vertrekt naar Azië!

‘Geen cent meer naar Griekenland!’ riep de Tweede Kamer voor het zomerreces (nb; het leek op een verkeerde variant van de oude slogan ‘geen cent teveel éh!‘). Die strijdkreet om Griekenland niet meer te helpen gebeurde dan wel niet ‘in politiek koor’ maar de toon was weer gezet. De indruk die zo ontstond bij het publiek was dat wij door ‘onze’ steun dan wel heel snel ‘aan de bedelstaf zouden geraken’ na al dat feesten & partijen van de Griekse buren.

Vraag die dat dan weer bij mij oproept (nb; zoals het dat eerder deed bij de stakende schoonmakers) waarover hebben het hier eigenlijk? Vandaag kan ik voor het antwoord putten uit 2 bronnen: Het Financieele Dagblad die de thesaurier-generaal van Financiën citeert en een rooted map van Pankaj Ghemawat. Over hem & zijn rooted maps later meer, eerst maar ff een plaatje.

We zien hier een rooted map met daarin de financiële belangen van in Nederland gevestigde banken. Als je goed kijkt (klikken) dan zie je dat het financiële belang in Griekenland <1% is……

Toelichting: i.p.v. steeds een nieuwe entry te besteden aan de zeker (zéér) interessante ontwikkelingen op de financiële Wereldmarkt, ontwikkelingen die in hoog tempo over elkaar heenvallen, pas ik voor dit moment deze entry van oorspronkelijk 010811 aan met relevante updates & pas dan ook de versie & de datum aan. Je kan meer berichten hierover ook volgen op de ManagementPro Twitter account.

010811

Het ziet er naar uit (nb; het is op dit moment nog niet definitief) dat na een zéér bedroevend machtsspel, waarbij egocentrisme centraal leek te staan, republikeinen en democraten in zowel het Huis van Afgevaardigden als de Senaat van de Verenigde Staten, tot een akkoord zijn gekomen over het verhogen van de zgn. debt ceiling; eenvoudig gezegd: het verhogen van de overeengekomen kredietlimiet. (nb; & wie van ons wil dat niet: af & toe een verhoging van de kredietlimiet? ;-))

De afgelopen dagen vielen de economen over elkaar heen bij de vraag: ‘wat als men niet tot een akkoord komt?, wat betekent dat voor de VS? maar erger nog: wat betekent dat voor de wereldeconomie?’ Paniek alom dus, niet alleen op de effectenbeurzen, zo bleek & dat terwijl er momenteel ernstiger menselijke crises zijn.

“Terwijl we dit schrijven, lijden meer dan 11 miljoen mensen verschrikkelijk onder de ergste hongersnood sinds jaren in Afrika.” dat schrijven acteurs en artiesten als Bono, Bob Geldof, Stephen Fry en Eddie Izzard in een gezamenlijke brief die vandaag is vrijgegeven door ONE, een internationale armoede-campagne groep mede-opgericht door zanger en activist Bono.

“Het is ongelooflijk dat in 2011 mensen sterven door honger. $ 600 miljoen is nu nodig voor onze medemensen. Niet een grote som voor de wereld, zelfs in een tijd van grote economische problemen.” staat in de brief te lezen, een brief gericht aan de Food and Agriculture Organization of the United Nations. De FAO begon ook vandaag aan een crisisbijeenkomst in Rome: “Today’s emergency meeting recognized that if this crisis is not quickly contained and reversed, it could grow rapidly into a humanitarian disaster affecting many parts of the greater Horn of Africa region and that it is of paramount importance that we address the needs of the people affected and the livelihood systems upon which they depend for survival”.

Delen van het continent Afrika zijn als crisisgebied niet voor het eerst in het nieuws, helaas. Om te voorkomen dat Afrika op deze manier in het nieuws blijft roept ONE.org op voor hulp op de zéér korte termijn maar streeft ook naar een meer permanente oplossing:

Vroeg je mij 3 jaar geleden ‘wat de status is van mijn pensioen?’, dan antwoordde ik je dat ik een (pensioen)potje had bij mijn oud-werkgever, een financieel dienstverlener, dat ik zelf een potje opbouw, dat we overwaarde hebben op onze woning & dat er nog zoiets is als AOW. ‘Not a worry in the world!’, dus.

Vraag je mij nu, vandaag ‘wat de status is van mijn pensioen?’, dan antwoord ik je dat ‘ik geen enkel idee heb’. (nb; daarbij helpt geen enkel ‘mijn pensioen’). Ik hoop dat de bankiers mijn potje goed weten te investeren, het is tenslotte ook hun potje (gelukkig!), mijn eigen potje is o.i.v. de ‘crisis’ verdwenen ‘als sneeuw voor de zon’, op onze woning rust nog steeds een overwaarde alleen zijn bank, gemeente & ik het niet eens over de hoogte daarvan (uiteindelijk zal het bij verkoop wel zijn: ‘wat de gek er voor geeft’) & AOW, de kans dat ik je over 13(?) jaar vraag ‘wat was dat ook alweer?’ acht ik steeds aannemelijker.

‘Aannemelijk’ niet alleen omdat deze week P.I.G.S. => P.I.G.S.I. is geworden (Nb; door Italië) & miljarden €i nodig zijn om nog te redden wat er te redden valt, ook in ons land blijkt dat we heel wat miljarden verkwisten.

Wellicht is het handig als we ‘eerst de balk uit ons eigen land halen voordat we de splinter zien bij de P.I.G.S.I.’s’.

De stellende titel van deze entry blijkt uit onderzoek door McKinsey: “Insufficient time spent on key issues (strategy, risk, and talent) and inadequate knowledge (about their companies and industries) are probably two important reasons why just 26 percent of respondents characterize their boards’ overall performance as excellent or very good.”

Leverde de vorige Governance Survey uit 2008, 7 maanden voor de ondergang van LEHMAN, al niet écht positieve resultaten op, deze keer is het er met de enquête Governance since the economic crisis niet veel beter op geworden. Dat terwijl de mannen & vrouwen bestuurders van de onderzochte organisaties, multinationals, een belangrijke invloed hebben op onze welvaart & ons welzijn.

De eerste cruciale opmerking is dat men, als bestuurders, tijd tekort komt om tot écht goed besturen te kunnen komen. Daarbij ontbreekt het de bestuurders ook nog eens aan voldoende kennis c.q. de juiste(!) informatie om tot de voor de organisatie meest effectieve beslissingen te kunnen komen.

“De Monetaire Unie is verzand in een crisis, de Euro blijft onder vuur van critici. Dit is het resultaat van de vele discussies die hebben plaatsgevonden in de afgelopen maanden. Als vertegenwoordigers van Duitse en Franse ondernemingen, verantwoordelijk voor 1.500 miljard euro omzet en werkgever van 5.000.000 werknemers wereldwijd, maken wij ons zorgen over de toekomst van de euro, de Economische Unie en de Monetaire Unie.”

Zo begint de open brief die dinsdag in Le Monde verscheen, ondertekend door 48 CEO’s. Het is een noodkreet die mij aan het hart gaat, zeker na alle doemscenario’s die er in de media verschenen; overigens, ook binnen ons eigen KennisNetwerk. Voor de inleiding nog een enkel citaat:

“Met de Euro, waardoor er een gemeenschappelijke markt met één munt en zonder schommelingen in de wisselkoersen is gekomen, is er rijkdom en welvaart voor ons allen gekomen. (….) De terugkeer naar een stabiele financiële situatie kost vele miljarden euro’s, maar de Europese Unie en onze munt is die moeite waard. Daarvan dienen we onze burgers te overtuigen.” Inderdaad: RED GRIEKENLAND!!!

Griekenland heeft vele jaren meer dan 110 procent van het BNP geleend en heeft daardoor een schuldenlast opgebouwd die onmogelijk kan worden afbetaald. Als iemand de bank €1.000 schuldig is, heeft hij een probleem. Is hij de bank €10 miljard schuldig is, dan heeft de bank een probleem. En de bank is, in dit geval, Europa.

Griekenland moet zichzelf failliet (insolvent) verklaren, net als Mexico, Ecuador, Rusland en Argentinië in het verleden hebben gedaan. De eurozone kan een Grieks “faillissement”, zonder veel problemen verdragen. Griekenland zou veel beter bij kas zitten als haar burgers gewoon belasting hadden betaald. De niet uit te bannen belastingfraude in Griekenland kost jaarlijks ruim 22 miljard Euro. De Griekse belastingdienst is niet op geschillen uit. Hij kijkt naar de gegevens in de aangiften; niet naar mogelijke achtergehouden informatie. En die is overvloedig. In het rijke noordelijke stadsdeel van Athene hebben bijvoorbeeld 324 huizenbezitters een zwembad bij hun huis aangegeven. De satellietfoto’s van Google Earth tonen de aanwezigheid van bijna 17.000 zwembaden.

Als er één voorbeeld is van een organisatie die op dit moment ernstig wordt geconfronteerd met de uitstroom van baby boomers dan is het vliegtuig- & space shuttle bouwer BOEING, ook nog eens hét voorbeeld van een kennisintensieve organisatie.

Bijna 2/3e van 153.000 BOEING medewerkers valt onder de noemer ‘baby boomer’, logisch want juist in de periode dat zij toetraden tot de arbeidsmarkt kende BOEING een extreme groei. Tot een specifiek beleid voor deze groep medewerkers kwam het echter pas enkele jaren geleden, 2006. Voor veel organisaties zou dit al ‘mooi op tijd zijn’, voor BOEING was het bijna te laat want (specifieke) kennis, kunde & ervaring loopt zo met de betreffende medewerker je bedrijfsterrein af & wat dan? Erger nog dan een kwantitatief tekort aan werknemers is een kwalitatief tekort aan medewerkers!

NB; Er is een Boomers Gossip dat de introductie van de BOEING Dreamliner 787 jaren is uitgesteld juist doordat er teveel kennis & ervaring de poort uitliep…..

Allereerst een tip: kijk NIET naar het filmpje! Je wordt er niet vrolijker van. Althans, niet van mijn bijdrage want dat is een bloemlezing van de terminologie die we in ons land hebben ingevoerd sinds we in september 2008 voor het eerst werden geconfronteerd met de financiële crisis. Je bent dus gewaarschuwd…..

Bij een ‘nabeschouwing’, waardoor die terminologie naar bovenkomt, lijkt het er verdacht veel op dat wij ons hier in Nederland m.n. richten op het “ophogen van de dijken”. We willen ons zelf afschermen van dat wat er allemaal nog aan staat te komen en dan denken we niet uitsluitend aan de stijging van het waterpeil. (nb; opmerkelijk natuurlijk op een moment dat we ook worden geconfronteerd met extreme droogte…..) Nee, duidelijk is dat de financiële crisis is overgegaan in een economische crisis en inderdaad kun je jezelf dan als beleidsmakers het ‘best’ richten op de openingstijden van de winkels op zondag en het periodiek oprakelen van de ‘multiculti discussie’.

Een meer positief woord is hier dan ook op zijn plaats: Keep on Smilin’ of wel “Altijd blijven Lachen”, het mantra van mijn vader. 🙂