Tag: 2013

In 1967 is een fatale beslissing genomen door de EEG om te vormen naar een Europese Gemeenschap, afgekort EG (later EU). De EEG was puur en alleen een vrijhandelszone, terwijl de EG (EU) een politiek federalistisch verbond dreigt te worden. De visie van een klassiek-liberaal Europa (Europese Economische Gemeenschap), zoals deze impliciet geformuleerd werd in het Verdrag van Rome ( 1957), werd door West-Duitsland, Frankrijk, Italië en de Beneluxlanden ondertekend.

Het verdrag voorzag in vier basisvrijheden: het vrije verkeer van goederen, de vrije uitwisseling van diensten, de vrije kapitaalstromen en de vrije migratie. Vrije concurrentie zonder barrières was het centrale uitgangspunt in de gemeenschappelijke Europese markt. Geen enkele regering zou subsidies kunnen geven die de concurrentie zouden kunnen verstoren. Om dit ideaal van vreedzame samenwerking te verwezenlijken zou niets meer dan vrijheid noodzakelijk zijn. In deze visie zou er nooit een noodzaak bestaan voor een Europese superstaat.

“In 2005 ontwikkelden we een Organisatie Ontwikkel Plan.”, “Je hebt state of the art goed opgeleide medewerkers nodig. Je hebt dan ook goede kennis van het elektrotechniek vak nodig voordat je in je werk optimaal kan functioneren.”, “Elektrotechniek is een vak van een Leven Lang Leren. We willen de medewerkers een baangarantie tot hun 67e jaar bieden.” Dit zei Cees Smit, CEO van het in Rotterdam gevestigde Croon Elektrotechniek, tijdens een interview met Frits Huffnagel voor het radioprogramma BNR Zakendoen Met maandagmiddag jl. de 21e.

Een dag later verscheen in Het Financieele Dagblad het bericht ‘Gebrek aan ingenieurs drijft hightechbedrijven over de grens’. Minister Kamp bezocht diezelfde maandag dat Smit zijn interview gaf ondernemingen in de regio Eindhoven. De Eindhovense ondernemers meldden de Minister dat zij door het dramatisch tekort aan technisch personeel productiemogelijkheden onderzochten in het buitenland. Uiteraard (….) zei de Minster toe dat er ‘nu iets gaat gebeuren!’.

Tijdens zijn interview met Smit memoreerde Huffnagel dat Croon ook een vestiging heeft op Curaçao & vroeg zich af of Croon plannen had de vestiging daar uit te breiden? Volgens Smit werd hem dit vaker gevraagd, toch bestaan er geen plannen in die richting.

N.a.v. de zojuist gepubliceerde resultaten uit de 2013 Edelman Trust Barometer meldt Het Financieele Dagblad dat het ‘Vertrouwen in top bedrijfsleven zoek’ is: “Nog maar één op de tien Nederlanders gelooft dat bestuurders van bedrijven bij netelige kwesties de waarheid spreken.” Zelfs al lijken verschillende entries in dit KennisNetwerk het geschetste beeld te bevestigen, dan nog is de conclusie triest. Het is diep triest zelfs want zo komen we natuurlijk nooit uit de crises…..

Behoorde Nederland volgens de kwalificaties van Edelman in 2011 en 2012 nog tot de leidende groep van ‘Trustees‘, voor 2013 zijn we afgezakt naar de ‘Neutrals‘. ‘Dat valt dan nog mee,’ zeg je waarschijnlijk want, inderdaad, er is ook nog een groep met de kwalificatie ‘Distrusters‘. Maar dat zegt dan waarschijnlijk meer over die andere landen dan over ons…. Toch?

Als er geen vertrouwen meer is in de mannen & vrouwen die ons, zowel zakelijk als politiek leiden, wat is er dan fout gegaan? Kunnen we ons dan de vraag stellen of er in deze tijden van crises écht leiding is c.q. wordt gegeven?

We zitten nog maar in week 2 van het jaar 2013 & het CPB krijgt nu al op veel punten gelijk: 2013 wordt het volgende crisisjaar!

Zo lazen we in het weekeinde dat de industriële sector kampt met een enorm tekort aan technisch personeel: 63.000 and counting. Maandag kwam CapGemini met het voorstel minder presterende medewerkers te demoveren. Gisteren kwam het bericht dat de werkloosheid in de EU verder oploopt. Dit alles gevolgd door het bericht later die dag dat de functionaris in de publieke sector steeds vaker een toploon verdient. (Nb; Crisis?)

Zo voelt in hectische tijden de kamer van de publieke-sector-coryfee zich als een oase van rust. Sterker nog: de feestsigaar kan nu al branden want de verwachting is dat 2013 opnieuw een Topjaar wordt, v.w.b. je persoonlijke beloning that is.

Je vraagt je dan toch af aan welke uitzonderlijke economische/maatschappelijke bijdragen, zeker in deze tijd van crisis, deze van belastinggeld betaalde coryfeeën dat te danken hebben?

Op z’n minst kun je de conclusie uit het onderzoek bestempelen als ‘miscommunicatie’….. Dat klopt ook want als we kijken waarop medewerkers gewaardeerd willen worden door hun baas dan is het dat zij én hun inspanningen ‘gezien worden’, vaak letterlijk zelfs. ‘Goed gedaan’, zelfs al er is nauwelijks iets gepresteerd, wordt dan al enorm gewaardeerd. (nb; vergeet niet het is crisis: de verwachtingen van de onderste lagen van de pyramide worden steeds geringer )

De managers daarentegen hebben voor zichzelf een duidelijk beeld over dat wat zij willen waarderen nl.: goede ideeën, samenwerking vooral met hen, dat zij worden ondersteund, goed werk wordt geleverd en extra inzet getoond. Deed je dat in hun ogen niet of onvoldoende dan ontvang je geen waardering (nb; zoals gezegd het is crisis: de eisen van de top van de pyramide worden steeds hoger)

Als er aan die laatste verwachtingen nauwelijks (kan) word(t)(en) voldaan door de medewerkers, dan wordt de baas onbeleefd, soms zelfs onbeschoft! Zo blijkt uit ander onderzoek. Laat staan dat er dan nog sprake is van enige vorm van waardering…..

COURSERA ‘Take the World’s Best Courses, Online, For Free’, een initiatief van Stanford University, kent 2,09 miljoen gebruikers of studenten die zich hebben ingeschreven voor 7 miljoen opleidingen. De studenten kunnen daarbij een keuze maken uit 210 cursussen c.q. MasterClasses. De investering die deze studenten doen? Hun tijd…..

Stanford was tot de oprichting van COURSERA een reguliere universiteit (….). Ervaring leerde dat (veel) meer studenten, wereldwijd, geïnteresseerd zijn in het studiemateriaal van Stanford dan alleen de studenten die naar de collegezaal (kunnen) komen. Tel daarbij op de mogelijkheden van nieuwe/social media & een trend is geboren: GRATIS, kwalitatief(!), Onderwijs. Om de boot niet te missen sloten zich in korte tijd legio andere universiteiten bij dit initiatief aan.

De vlucht van MOOC’s (= massive open online courses) is enorm. Het aanbod wordt steeds beter. Deze trend betekent niet alleen een revolutie in het Onderwijs. De vraag is ook terecht: ‘Wat is nu het business model van deze specifieke vorm van Onderwijs?’

Objectief gezien leven wij in de rijkste periode uit de gehele geschiedenis. De economie is de studie van de verdeling van schaarse middelen, maar wat gebeurt er wanneer die middelen in overvloed voorhanden zijn? Dan blijft de economie ervan uitgaan dat de mens onverzadigd is en nog meer geld wil verdienen om te kunnen consumeren.

De periode na de Tweede wereld oorlog werd gekenmerkt door een snelle stijging van de welvaart, die vervolgens in de jaren zestig leidde tot de eerste golf van kritiek op de consumptiemaatschappij. De belofte van de hippiegeneratie kwam niet uit. Onze Westerse samenleving raakte niet alleen verslaafd aan consumptie, maar ook aan schuld.

Tot de dag van vandaag discussiëren psychologen, economen en sociologen over de vraag of welvaart op een betekenisvolle manier bijdraagt aan onze gevoelens van geluk. Het lijkt erop dat consumptie op twee manieren voor geluk kan zorgen: door de consumptie alsmaar verder op te voeren dan wel door ons te realiseren dat we genoeg hebben.

Op deze 31^e december nog een laatste blik achterom op een roerig 2012. De tijd is snel gegaan en er is veel gebeurd. Alleen al in mijn directe omgeving heb ik  afgeronde opleidingen meegemaakt (van mezelf en van anderen), een stukgelopen fusie, hierna de herstart en omvorming van de eigen organisatie, 3 keer wisseling van taken en als laatste gevraagd om een leidinggevende functie in te vullen. Het laatste is nog het engste van allemaal: het vertrouwen van 15 mensen proberen te winnen, om bij te dragen aan alle hervormingen en zo het vertrouwen van 6 managementleden te winnen. Daarnaast mag ik binnenkort voor de 2^e keer tante worden 🙂 en hebben we met zijn allen mijn verjaardag overleefd (21-12).

Kijk ik iets verder zie ik “minder positieve” dingen: berispingen, ontslagen, niet verlengde tijdelijke contracten en sluitingen van bedrijven en/of vestigingen. Ik wandel door het centrum en zie het ene lege pand na het andere. De crisis en wantrouwen op zijn grootst.  Daarnaast op persoonlijker vlak: de collega’s die ondanks alle pogingen kinderloos blijven………..

Alle hoop is gevestigd op morgen, want dan is het volgend jaar en gaan we er samen iets goeds van maken, toch?

Tip: de magische datum is niet vlak na middernacht, maar om wat je van plan bent te gaan doen. En dat kan vandaag nog! En als laatste: een spiraal kan twee kanten op. Laat je vooral niet leiden door Onmogelijkheden. Dus ik wens iedereen nog een zalig 2012, dat iedereen weet wat hij of zij wil en vooral………..niet wil. Dat 2013 vooral gekenmerkt wordt door jouw succes(jes)!

De laatste dag van het jaar leent zich (optimaal) voor een terugblik op dat jaar 2012 & een vooruitblik op het jaar dat komen gaat: 2013. Als we dan beginnen met de constatering dat – Steve Jobs (postuum) door Harvard Business Review zojuist is verkozen tot ‘Best Performing CEO in the World’ & we leggen dat feit naast het gegeven dat hier de op één dag best gelezen entry van het jaar gaat over het rokje van een (vrouwelijk) MT lid, dan hebben we het jaar 2012 mooi samengevat……. Toch?

Terugkijkend kun je constateren dat – het Plannen maken ons niet echt in het bloed zit, – dat Evalueren van dat wat in het (recente) verleden Goed ging en wat (toch) Beter kan vaak wordt nagelaten, – dat ethisch handelen zeker in tijden van crisis als 1e wordt vergeten. Anderzijds kun je ook constateren dat mannen & vrouwen met bezieling, met passie, met een Visie, een Missie, die uitgaan van hun eigen talenten, mannen & vrouwen die wat er ook gebeurt blijven geloven in Kansen, hét positieve onderscheid maken; zeker nu. Ook die voorbeelden lees je in het blog.

Het meest gedeeld en ge(re)tweet werd de entry Brief aan de volgende generatie: voorkom dat je vaardigheden overbodig worden. Daarin ligt dat dan ook voor 2013 e.v. een Enorme Uitdaging met gevolgen die ‘Griekenland’ & de andere PIGSI’s doen verbleken. De leukste vid van 2012 vind je bij de entry Na de Kittens de Aapjes of hoe een Capucijner reageert op ongelijke beloning. Met de vraag: wat doe jij?

Nu nog wat statistieken.

Stel nu dat de 140.000 mannen & vrouwen, die volgens het CBS in de Financiële Dienstverlening werkzaam zijn, tijdens deze crisis, in de CAO gunstige 220 werkbare dagen die hen jaarlijks beschikbaar staan, dagelijks persoonlijk contact hadden met één van hun klanten, dan spraken zij in 2012 met 30.800.000 Nederlanders. Zo’n contact hoeft niet eens lang te duren: een kwalitatief (nb; niet eens advies-)gesprek van ’15 doet al veel goeds, zeker in tijden van crisis…… Dienstverlening is tenslotte ‘het verrichten van arbeid ten behoeve van anderen’.

De banken zullen nu opmerken dat er o.i.v. ‘AFM, DNB, Basel I t/m III etc.’ veel administratieve werkzaamheden zijn gekomen bij hun taken. Administratie ‘die het nagenoeg onmogelijk maakt om persoonlijk contact te onderhouden met cliëntèle’. Zo’n reactie geeft dan tegelijkertijd aan dat je al die tijd niet hebt nagedacht over effectiever en efficiënter werken……

Tel daarbij op dat 2013 het jaar wordt van het virtueel werken en het zal niet verrassend zijn dat de dienstverlening, niet alleen de Financiële, na 01/01 getroffen wordt door massaontslagen…..