Tag: Bonus

Kernwaarden 1: “Lead the Way, Serve with Integrity, Take care of each other, Foster inclusion, Collaborate with measurable impact“. Kernwaarden 2: “Build the best product, Cause no unnecessary harm, Use business to protect nature, Not bound by convention“. Van de 3e partij vond ik helaas geen kernwaarden waaraan de organisatie zich verbindt. (d.i. niet de volgorde in de titel)

Op de dag dat de 1e partij bekend maakte een rekening te sturen van ruim € 6 mio ‘ex BTW’ naar degenen die een gemeenschap vertegenwoordigen, gaf de 2e partij een organisatie met een geschatte waarde van enkele miljarden ‘terug aan de aarde’. De 3e partij heeft momenteel wel ‘iets’ anders aan het hoofd maar heeft zich dan ook v.w.b. ‘kernwaarden’ al voldoende ‘bloot gegeven’. Wellicht niet lastig voor je welke kernwaarden bij welke in de titel genoemde partij horen.

Kernwaarden, ik heb er ‘iets’ mee. Kernwaarden van een organisatie vormen, vaak (of kunnen dat), het fundament voor een beleid gericht op maatschappelijk verantwoord ondernemen, een beleid gericht op ‘corporate social responsibility’.  Interessant is dan of deze kernwaarden, en dit beleid, meer zijn dan ‘papieren tijgers’.

Als je een jaarlijkse Top 10 opmaakt op basis van het aantal views en de tijdsduur die er gemiddeld genomen naar werd gekeken/gelezen, dan zijn er altijd onderwerpen/trends die de jaarlijkse lijst mislopen. Da’s ook dit jaar het geval. Omdat er in deze 2021 entries management trends/onderwerpen worden behandeld die volgens mij voldoende actueel zijn én relevant voor 2022 plaats ik hier 3 aanvullingen op de Top 10 2021.

“Wen er maar aan. Door vergrijzing, ontgroening en trage groei van de arbeidsproductiviteit is de krapte een structureel verschijnsel. Nederland heeft te weinig mensen voor te veel werk en dat blijft nog wel even zo.” merkte Het FD columnist Mathijs Bouman in augustus op. Eén van de bedrijven die op dat moment v.w.b. het tekort aan medewerkers en de gevolgen daarvan voor klanten maar ook voor de samenleving, ‘onder vuur lag’ was ProRail. Opmerkelijk was nu dat juist ProRail leek te voldoen aan dat wat cruciaal is voor strategisch mensmanagement nl. een beleid. Waar ging het dan toch mis? Dat antwoord vond je in de entry ‘Hadden we dit maar eerder gedaan: Strategisch HRM……‘(1)

“De onderzoekers kraken in het rapport harde noten. Ze komen tot de conclusie dat de afdeling die leningen en advies geeft aan hedgefondsen (Prime Services) gericht was op het realiseren van maximale kortetermijnwinsten, terwijl er geen interesse was in risicobeheer. Sterker nog, Archegos werd door de bankiers juist geholpen om grote risico’s te nemen.

Van frauduleus of anderszins illegaal handelen is volgens de onderzoekers geen sprake. En opvallend genoeg concluderen ze zelfs dat de risicosystemen op zich werkten: de afdeling kreeg namelijk herhaaldelijk signalen dat de derivatenposities van Archegos een ‘potentieel catastrofaal risico’ voor Credit Suisse vormden. Alleen werden die signalen systematisch genegeerd.” Bron: Vernietigend oordeel over Credit Suisse na fiasco met hedgefonds Archegos; Het FD

Credit Suisse leed dit voorjaar een verlies van $5,5 mrd bij de ondergang van hedgefonds Archegos, dan hebben we het ‘ergens’ over. Opmerkelijk is (maar ook weer niet) dat het aan strategieën, procedures, handleidingen e.d. om mogelijke/eventuele risico’s in de hand te kunnen houden, niet ontbrak. Alleen (sic) de uitvoering van e.e.a. liet te wensen over……

De huidige voorstellen voor nieuwe, wereldwijde bankenregels – Basel 4 – zullen leiden tot hogere prijzen van bancaire producten, als zij daadwerkelijk worden ingevoerd. Aldus financieel bestuurder Bas Brouwers van Rabobank in Het Financieele Dagblad. Werkgeversorganisatie VNO-NCW vindt dat Nederland af moet van het bonusplafond van 20% voor financiële instellingen. “Hogere bankiersbonus leidt tot meer banen!”, aldus VNO-NCW voorzitter Hans de Boer. & Dat in een sector die midden in de massaontslagen zit.

Dit lijkt op ‘van tweeën één’: je legt je lasten bij de klanten maar de voordelen stop je in je eigen zak. Welk persoonlijk risico loopt hier de bankier? Waar is hier ‘skin in the game?‘.

‘Skin in the Game’ of wel je eigen huid (en haar) in zetten bij de beslissingen die je neemt. Gaat het goed, heb je geluk. Veel geluk zelfs, als de bonus significant is. Loopt het mis, heb je pech. Pech niet alleen omdat je een potentiële bonus misloopt maar ook omdat je persoonlijk kan worden aangesproken op het verlies, de kosten, die jij veroorzaakte. Noem het ondernemerschap.

“This is once in a Lifetime.” stelt Jordan Belfort in zijn Kersttoespraak in 1994 voor het team van ‘zijn’ STRATTON OAKMONT. Belfort karakteriseert zijn organisatie op die avond als een “integere organisatie”. Of een collectief als The ELDERS het daarmee eens zou zijn, is nog maar zéér de vraag.

Je kan veel van Jordan Belfort zeggen maar niet dat hij geen kleurrijk figuur is. Ook kun je met een gerust hart (sic.) stellen dat hij een Topverkoper is, nog steeds.

Belfort speelt de hoofdrol in de film The WOLF of WALL STREET althans, Belfort doet dit niet zelf maar zijn rol wordt gespeeld door Leonardo Di Caprio. Dat Di Caprio maandagavond een Golden Globe ontving voor deze rol, zegt niet alleen iets over zijn kwaliteiten. Het zegt ook ‘iets’ over de film.

De vraag is nu: wanneer speelt Di Caprio opnieuw een glorieuze rol maar deze keer in een nieuwe film getiteld The ELDERS?….

http://www.youtube.com/watch?v=uDeGGrtWMZs

Minister Dijsselbloem wil dat de bonussen bij banken vanaf 2015 max 20 procent van het vaste jaarsalaris bedragen; de LIBOR perikelen bij RABO hebben hierbij ongetwijfeld een rol gespeeld. De reactie van de Nederlandse Vereniging van Banken liet niet lang op zich wachten: “Van de 90.000 bankmedewerkers in Nederland ontvangt ongeveer 2% een variabele beloning van 20% of meer.” Slechts 1.800 m/v binnen de financiële dienstverlening ontvangen een vorm van prestatiegericht belonen.

Laat nu op dezelfde dag INSEAD komen met de Global Talent Competitiveness Index. Eén van de indicatoren waarop de 103 door INSEAD onderzochte landen worden beoordeeld is de ‘Relationship of pay to productivity*’ ofwel ‘prestatiegericht belonen’. Wat blijkt: Nederland scoort in totaal een mooie 6e positie in de Global Talent Competitiveness Index GTCI. Toch scoren we op deze indicator een magere 56e plaats. (NB; alleen op de indicator deelname Female professionals and technical workers  aan het arbeidsproces scoren we nog lager: een 60e plek** …..).

Conclusie van de overall 6e plek in de GTCI kan dan ook niet anders zijn dan dat de Minister gelijk heeft: onze economie draait vrolijk verder zonder dat er ooit overmatig sprake is geweest van prestatiegericht belonen. De enige die nu nog roet in het eten kan gooien is Gordon….

RABOBANK heeft nog maar ‘koud’ besloten de bonuscultuur binnen deze Coöperatie af te schaffen en de eerste criticasters staan alweer op; niet de minsten zelfs….. Zo is recent Nobelprijswinnaar Robert Shiller vanochtend in Het Financieele Dagblad van mening dat nu ‘De kans groot is dat bankiers naar New York en Londen uitwijken.’

Nu wil ik mezelf (zeker) niet meten met een Nobelprijswinnaar, een winnaar overigens die in zijn literatuur ook van mening is dat de rol van banken niet eens zo groot is, toch vraag ik me af of we dat vertrek van deze bankiers dan dienen te betreuren? Zullen we hen missen? Gaan we dat vertrek dan merken door een 2e bankencrisis of gaat het dagelijkse leven gewoon z’n gangetje? Eén van mijn favoriete auteurs, N.N. Taleb, is die laatste mening toegedaan. Hij noemt i.d. The Agency Problem.

Andere banken twijfelen nog over e.d. beleid & RABOBANK zelf wil nu toch ‘enkele honderden werknemers, met specialistische internationale functies’ blijven voorzien van een bonus, zoals Shiller adviseert. Vraag is dan of zij die unieke bonus ontvangen omdat juist zij aan de basis staan van nieuwe Klantgerichtheid?

De #Graaiinterimmer (nb; ik gebruik de # omdat dit een begrip is dat m.n. over twitter rondzwerft) is iemand die tijdelijk binnen je organisatie verblijft en in die tijd (ook) zoveel mogelijk naar zich toe haalt.

De Commissie Halsema kreeg de opdracht van de Regering om de misstanden in de semi-publieke sector na te gaan. Eén van hun conclusies ‘Er zitten weeffouten in de besluiten die bestuurders nemen.’ wat dan inderdaad vaak leidt tot ‘een Lastig Gesprek’.

Publeaks is een stichting die tot doel heeft burgers de mogelijkheid te bieden min of meer geheime, maar i.i.g. voor het publiek onbekende, informatie aan de media anoniem ter beschikking te stellen.

Humanitas is een begrip ‘waarin verschillende facetten van menselijk gedrag tot uitdrukking worden gebracht. Belangstelling voor de medemens en zijn lot en vriendelijke en beschaafde omgang met elkaar maken er onderdeel van uit.’ Humanitas is dan ook een mooie term die zowel door goede doelen als door organisaties wordt gebruikt.

Wat is nu het causale verband tussen deze 4 begrippen? Dat is het bericht dat dit weekeinde bij de Volkskrant verscheen: Zorgconsultant Humanitas kreeg ton voor maand werk. Een bericht waarin de 4 begrippen, die nog maar enkele dagen daarvoor het licht zagen, als een Zwarte Zwaan samenkomen….

“De berichtgeving in de afgelopen week omtrent Alpe d’HuZes en Inspire2Live en de reacties daarop tonen ons inziens enkel verdeelde verliezers. Hoewel wij vinden dat de berichtgeving en veel reacties geen recht doen aan de gebeurtenissen, hebben wij nu geen behoefte aan een eindeloze discussie. Die is schadelijk, niet alleen voor de betrokken stichtingen zelf, maar ook voor hun programma’s, hun verantwoordelijken en medewerkers. Daar doen wij niet aan mee.”

Het Bestuur van Ispire2Live voelt zich in activiteiten en naam dusdanig beschadigd “dat van een volledig herstel op geen enkele manier meer sprake kan zijn.” Men bezint zich “dan ook op de positie en de toekomst van Inpire2Live.” aldus het persbericht dat het Bestuur van Inspire2Live dit weekeinde er uit deed met de veelzeggende titel “Wij Nemen Onze Verantwoordelijkheid.” Vraag is dan toch of dat men dit laatste niet veel eerder had kunnen doen……

Wat i.i.g. niet handig is dat is de opmerking ‘dat men niet meer meedoet aan de discussie die nu is ontstaan’. Jammer, want juist voor ‘het middelpunt van de discussie’ is het hieraan mee (blijven) doen één van de tips van de in Corporate Social Responsibility gespecialiseerde MIT Sloan!

Koning Willem-Alexander is nog niet geïnstalleerd of er is al een burgerinitiatief tegen zijn beloning die, naar schatting, € 829.000/jaar gaat bedragen, gelijk aan dat van zijn voorganger. Menig CEO van een beursgenoteerde onderneming die na de benoeming zijn, haar kan ook, privacy volledig kwijt is & ook nog eens regelmatig op zou mogen komen draven voor banaliteiten als ‘koekhappen’ e.d., had in de salarisonderhandeling minstens voor het 3-voudige geopteerd; een president onbekend met het fenomeen ‘familiebedrijf’ waarschijnlijk ook….

Overigens, niet alleen CEO’s gaan zo ver om hun belangen veilig te stellen. Bestuurders in het (semi-)publieke domein weten er ook alles van, laat staan presentatoren die werkzaam zijn binnen de publieke omroep. Mogelijk dat het ‘burgerinitiatief’ dan ook ruimer kan worden ingestoken?

Los van dat wat je kost, is het belangrijker of de investering die er in je wordt gedaan ook Rendeert!? Toch? Daarvoor zijn er meerdere instrumenten, zoals de recent verschenen ‘Dream Company Diagnostic’.