Tag: Cultuurverandering

“Eindverantwoordelijken moeten nu bereid zijn hun reputatie in te zetten op eerlijke, veilige werkplekken. Zoals we hebben gezien bij Oxfam en de katholieke kerk, is het naïef om te veronderstellen dat de reputatie en het hogere doel van je organisatie je zal beschermen.” Bron: It is not up to film stars to sort out workplace harassment. The Financial Times. 

#MeToo heeft geleid tot een lawine aan meldingen van misbruik in en door mensen van organisaties. Zo meldden zich hiermee eind vorig jaar NCO*NSF en het Ministerie van Defensie, recent verschenen berichten over Artsen zonder Grenzen en Oxfam. En dan komt daar vanochtend Plan International ook nog bij…. Als er zelfs binnen ‘goede doelen organisaties’ sprake is van structureel misbruik van mensen die aan hun zorg zijn toevertrouwd, medewerkers maar ook cliënten zoals bij Oxfam en Plan Int. het geval was, dan durf ook ik de stelling aan dat misbruik zich ook voordoet binnen jouw organisatie.

“De ogen van iedereen zijn nu gericht op werkgevers. Na decennia vol van mislukte diversiteitsinitiatieven, zal het management van organisaties nu de noodzaak tot ingrijpen inzien en vervolgens iets veranderen? Welke eindverantwoordelijken – mannen of vrouwen – staan nu op en eisen actie? Daarentegen: wie blijft zwijgen?” vraagt de redactie van The Financial Times zich af.

Inderdaad, welke werkgever wil nu nog worden beschuldigd van misbruik van medewerkers en van anderen die aan hun zorg en verantwoordelijkheid zijn toevertrouwd?

“Ik kan mij vinden in de definitie dat nepnieuws desinformatie is, die wordt verspreid om geld te verdienen of om de publieke opinie te beïnvloeden.” aldus v/m Minister Halbe Zijlstra in antwoord op Kamervragen n.a.v. de berichtgeving over zijn aanwezigheid bij een gesprek met president Poetin.

“Liegen is geen doodzonde.” reageerde premier Mark Rutte n.a.v. de Zijlstra-affaire. “Een leugenaar moet een goed geheugen hebben.” Quintilianus. Aan een goed geheugen leek het Zijlstra de laatste dagen te ontbreken.

Waarschijnlijk is het voor dat wat er nog resteert van Zijlstra’s ego ook maar beter zoals de affaire nu eindigt. Zou hij vandaag in het Kremlin verschijnen bij zijn collega Sergej Lavrov, dan zou deze, ook als NL over deze affaire nog totaal onkundig was, Zijlstra verbaal ‘alle hoeken van de kamer hebben laten zien’. Zeker omdat de Russen al veel langer op de hoogte waren van het nepnieuws dat Zijlstra meerdere jaren verspreidde: hij bevond zich helemaal niet in het hoekje van een kamer in Poetin’s datsja.

Een uitspraak die mij altijd is bijgebleven is “if we only knew what we know”. Ze werd gedaan door een docent Safety Engineering, een ingenieur van de petrochemische multinational waar ik destijds werkte, in het kader van een Safety Engineering Course in het mooie Parijs, we praten hier over 1998. De inmiddels gepensioneerde man met zijn kenmerkende vlinderdasje werd gezien als een echte goeroe. Hij refereerde onder meer aan een andere gekende expert op dit gebied, Trevor Kletz, o.a. van het boek Lessons from Disaster. De strekking is dat zware ongevallen, incidenten in vakjargon, zich blijven herhalen binnen de proces industrie, terwijl de kennis over beheersmaatregelen toch ergens binnen het bedrijf of de branche al beschikbaar zou moeten zijn.

Het gaat daarbij om kennis op het gebied van veilig ontwerpen van chemische fabrieken of bijvoorbeeld bedieningsopties voor de operator in geval van een calamiteit. Op lokaal niveau weet men echter vaak niet wat het collectieve brein van de branche, het bedrijf allemaal al weet. Die belangrijke kennis is soms verdwenen met iemand die met pensioen is gegaan, ligt wellicht vast in een heel dik procedureboek bij de proces ingenieur op het hoofdkantoor, of is misschien verstopt achter een paswoord in een digitale map. Onzichtbare kennis noem ik het maar even, if only you knew….

“Amazon, Berkshire Hathaway and JPMorgan Team Up to Disrupt Health Care.” meldt The New York Times gisteren. Deze werkgevers gaan de complete gezondheidszorg (NB; niet alleen de kosten) van hun medewerkers en de gezinsleden van deze medewerkers op zich nemen. Disruptie, idd.

Warren E. Buffett CEO van Berkshire Hathaway, één van de initiatiefnemers: “De extreme toename van de kosten van de gezondheidszorg fungeren als een hongerige lintworm voor de Amerikaanse economie.” Anders gezegd: de economie wordt uitgehold door de sterk stijgende kosten van de gezondheidszorg; niet alleen in de VS. Jeff Bezos, Amazon’s CEO: “Hoe moeilijk dit ook is, het zal de moeite waard zijn om de gezondheidszorg als geheel minder te belasten en de resultaten op het gebied van gezondheid en welzijn voor medewerkers en hun gezinnen te verbeteren. Succes vereist getalenteerde experts, de geest van een beginner en een oriëntatie op de lange termijn.”

Buffett, Bezos en JPMorgan Chase’s James Dimon scharen zich met dit initiatief onder de ‘activistische CEO’s’. Activistische CEO’s zijn eindverantwoordelijken die publieke standpunten innemen over politieke en sociale kwesties, kwesties en aandachtsgebieden die geen direct verband houden met het uiteindelijke financiële resultaat van hun bedrijven. 

Eva Jinek: “Hoe komt het dat de loonkloof tussen mannen en vrouwen blijft bestaan?” Astrid Joosten “Vrouwen onderhandelen niet.” Annemarie van Gaal: “Nee, da’s denk ik de belangrijkste oorzaak.” Jinek: “Het is niet bewust seksisme vanuit de directie van ‘We gaan jou minder betalen’?” Joosten: “Nee, nee, nee.” Jinek: “Het is dat vrouwen op het moment dat zij moeten onderhandelen over hun contract of over de verlenging daarvan niet genoeg zeggen ‘Dit is wat ik wil’.”

Vervolgens haalt Astrid Joosten het voorbeeld aan van een vrouwelijke werknemer die constateert dat zij € 1.000 per maand minder ontvangt dan een mannelijke collega in een vergelijkbare functie. Deze vrouw ging vervolgens niet klagen bij haar baas, maar nam het zichzelf kwalijk. ‘Wat ben ik een trut dat ik zo slecht heb onderhandeld.’ Joosten memoreert nog dat ‘vrouwen het vooral gezellig willen houden’, ook in tijden van salarisonderhandeling…..

Viggo Waas, gisteravond ook een bij-Jinek-aan-tafel-gast interrumpeert met de opmerking: “Maar die baas moet dat (verschil) toch gelijk gaan trekken?” Inderdaad…..

Nu, de twee grootste uitdagingen waarmee bestuurders, directieleden, managers, leidinggevenden, in 2018 worden geconfronteerd, zijn betrokkenheid van medewerkers en effectieve uitvoering van de organisatie strategie. Da’s mooi, althans voor mij, want laat ik nu net in beide aandachtsgebieden colleges c.q. Master Classes verzorgen en ondersteuning aan organisaties bieden. 😉

Vanuit mijn achtergrond kan ik deze constatering, gebrek aan betrokkenheid van medewerkers c.q. het ineffectief uitvoeren van de strategie van je organisatie, niet ‘zo maar uit de lucht plukken’. & Idd: ik baseer dit op onderzoek door het Leadership Institute van de London Business School (LBS). Een onderzoek onder 1.248 ‘business leaders around the world’ waarover deze week wordt gepubliceerd: ‘Navigating Uncertainty: Global Leadership Challenges.’

“Werkgevers moeten de komende 6 jaar rekening houden met grote knelpunten in de personeelsvoorziening van technische, ICT en pedagogische beroepen.”

‘Knelpunten in personeelsvoorziening’, wanneer hoorden we dat eerder? Nu, dat was o.m. in 2005, in 2008, in 2010, in 2013, etc. en recent in juli van dit jaar. We (b)lijken hardleers, hardleers omdat er nog steeds geen structurele oplossing is voor een structureel probleem. Omdat we hierin zo hardleers zijn hebben we ongetwijfeld kansen op een scala aan onderwerpen, niet alleen zakelijk en commercieel, laten liggen. Da’s meer dan jammer. I.d. lijkt zich nu door te zetten tot in en na het jaar 2022.

Het citaat dat ik aanhaal is afkomstig van het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt ROA, onderdeel van de School of Business and Economics a/d Universiteit van Maastricht. ROA publiceert deze week het rapport “De arbeidsmarkt naar Opleiding en Beroep tot 2022“. Los van het feit dat het resultaat van het onderzoek dat voor het rapport is uitgevoerd op een ‘herhaling van zetten’ lijkt, is de inhoud (toch) interessant en de waarschuwing niet minder relevant.

“Je gaat het pas zien als je het doorhebt.” Johan Cruyff had gelijk. Nadat we zaken als een trimmer en een hoofdtelefoon via CoolBlue hadden besteld, deden we dat recent met een condensdroger. Waar CoolBlue eerder nog duurder bleek dan, opmerkelijk genoeg, de producent van een laserprinter, bleek de condensdroger een mooie aanbieding. Vervolgens start een proces waar ik vanuit mijn professie benieuwd naar ben; een leerschool.

Het werd een interessante ervaring. Een ervaring die duidelijk maakt dat de mens dit specifieke proces van klantgerichtheid zo min mogelijk kan verstoren. Hoe anders de ervaring die ik tegelijkertijd heb met de leasemaatschappij van mijn auto. Daar blijkt juist de mens, ondanks (wellicht) alle goede bedoelingen, de storende factor te zijn. Daarom mijn advies: wil je als organisatie klantgericht zijn, wil je jezelf onderscheiden? Pas dan machine leren en kunstmatige intelligentie toe in je processen en liefst zo snel mogelijk. 2018 kan daarvoor een mooi jaar zijn.

“Vrouwen kunnen niet onderhandelen.”, “Reorganisatie Nationale Politie kost honderden miljoenen maar de prestaties van de politie zijn er over het algemeen niet op achteruit gegaan.”, “Volgens premier Mark Rutte is het effect van afschaffen dividendbelasting op bedrijven niet bekend.”

Je zou de indruk krijgen dat ‘fake news’ een term is verzonnen door Donald Trump in samenspraak met Vladimir Putin en vervolgens direct overgenomen door een scala aan beleidsmakers; niets is minder waar. Fake News is zo oud als dat de mensheid hier rondloopt. Noem het foutieve informatie, vergissing in de communicatie, noem het te mooi voorgestelde marketing, noem het misleiding. Of is dit allemaal ook fake news?…..

Volgens Wikipedia is de definitie voor fake news of nepnieuws: “desinformatie verhuld als nieuws die voornamelijk verspreid wordt via websites en sociale media, met als doel het maken van winst of het beïnvloeden van de publieke opinie.” Deze definitie is op zich al fake news want, zoals gezegd: fake news is zo oud als de mensheid. Laat ik met een fake news voorbeeld beginnen dat een giga impact heeft gehad op de Westerse samenleving: de aflaat….

“Nederland heeft de Heilige Graal van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen ontdekt!” Sorry, ik vergis mezelf. Er staat: “Nederland heeft de Heilige Graal van Belastingontwijking ontdekt.”

D.i. de conclusie van de onderzoeksjournalisten die zichzelf op de Paradise Papers hebben gestort. De site wordt beheerd door de Süddeutsche Zeitung, de krant die als eerste in bezit kwam van de Paradise Papers. Naast belastingparadijzen als de Bermuda’s en de Kaaimaneilanden, krijgt Nederland daarin een prominente plaats (zelfs al vergeet RTL-Z in de YT ons land). Op zich was dit al bekend maar de fiscale handel & wandel van ons land wordt nog eens mooi (sic.) samengevat. De journalisten hanteren voor het dubieuze handelen dat belastingontwijking legaal toe staat een mooie term “das niederländische Steuerschlupfloch“.

Belastingontwijking faciliteren is de ene kant van onze Rijksoverheid. Bij de andere kant lezen we: “De Rijksoverheid helpt bedrijven die hulp nodig hebben bij maatschappelijke verantwoord ondernemen (MVO). Dat betekent dat zij rekening houden met de effecten van hun bedrijfsvoering op mens, milieu en maatschappij.” Beide kanten spreken elkaar tegen.

De Strategische keuze die dit vervolgens oproept bij bedrijven en organisaties is: “Wat te doen: Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen of Belastingontwijking?”.