Tag: Gastcolumns

Er zijn van die boeken, waarbij je de neiging hebt om alles te laten om er mee aan de slag te gaan, zodra je het in huis of in handen hebt. Prachtig boek. Mooi lettertype, fraaie opmaak (van Douwe Hoendervanger), prachtige foto’s. In 1 woord: Kwaliteit!

En dan de inhoud. Uiteraard begon ik met het scannen van het boek. Een van de eerste prachtige voorbeelden van cultuur was “een foutmarge van 2%”. De schrijfsters (Als het 1 dame was had ik geschreven schrijfSTER) nemen je mee naar Japan en de wijze waarop ze daar omgaan met een foutmarge van 2%. Mooi!

Het boek neemt je mee op een boeiende leerzame en inspirerende reis. Om te beginnen geeft het een kijkje in de keuken van antropologie. Interessant. Je zou je zo inschrijven….

Leidinggevenden geven zichzelf over het algemeen een goed ‘rapportcijfer’ maar krijgen van hun eigen medewerkers een onvoldoende. Veel werknemers zijn ontevreden over hun direct leidinggevende, uit onderzoeken komt naar voren dat de medewerker haar/zijn baas weinig mensgericht en nog steeds veel te directief vindt en dat deze te weinig ruimte biedt voor ontplooiing, persoonlijk leiderschap en weinig aandacht en waardering heeft voor hun talenten.

Het  gangbare managementdenken, de command & control managementstijl, is echt niet meer passend bij onze tijd. Er is behoefte aan een nieuw soort leiders, van leidinggevenden wordt nu vooral verwacht dat zij richting kunnen geven en betrokkenheid stimuleren, onder andere met coaching.  AMO ‘We gebruiken in het tijdperk van kenniswerkers nog steeds het industriële model van controle, waarbij we mensen behandelen als dingen. Als mensen betrokken zijn, hoeven ze niet gemanaged te worden.

Leiderschap heeft niets te maken met het managen van mensen” (Stephen Covey). Covey stelt: “Men wil steeds meer gouden eieren, maar men verzorgt de kip die ze legt steeds minder. Bedrijven moeten er juist alles aan doen om optimaal gebruik te maken van de volledige potentie van hun medewerkers”. Klinkt ook wel iets negatiefs in door ‘mensen als productiemiddel’ maar Covey heeft wel gelijk. Veel leidinggevenden lopen rond als een kip zonder kop en daar bedoel ik mee dat ze het ‘te druk hebben’ om voldoende positieve aandacht te geven aan hun medewerkers, met alle negatieve gevolgen van dien.

Vooral voor HR professionals is het AMO model waarschijnlijk wel bekend; het staat voor Abilities, Motivation, Opportunity.

Over het Jaarcongres Leiderschap 2016, meeting of minds,“pijn in de buik”, Tegeltjes en Vakmedianet.

Na thuiskomst deelde ik het volgende op LinkedIn, Twitter en Facebook: 8 a 4-tjes met aantekeningen is iets te veel om NU te delen. Dus voor nu: Je hebt het GROOTSTE kennisfestival van Nederland***, op 24 november 2016 het MOOISTE Zelfsturing / Unboss event***, maar vandaag by far het BESTE congres Leiderschap tot nu toe! CHAPEAU, team van www.Overmanagement.nl/leiderschap. Ook leuk om Jeroen Smit te spreken(de studiegenoot van Dirk-Jan de Bruijn) en om Thom Verheggen te ontmoeten. Ik kreeg kippenvel van het verhaal over Rene Kesselaar. Wel weer wat buikpijn over de vraag of managers tijd nemen om zich hierin te verdiepen. EIND CITAAT.

Waarom “by far het BESTE congres Leiderschap tot nu toe!”?

Ik beloofde een column te schrijven over dit congres, maar wil die wel graag in de juiste context plaatsen. Daarom toch eerst iets over mijzelf. Ondergetekende is betrokken bij NIEUW leiderschap vanuit mijn persoonlijke missie: Ik wil een substantiële bijdrage leveren aan (de ontwikkeling van) (NIEUW) Leiderschap”.

Ik heb erg genoten van het interview met Bas Hoogland in Trouw en werd geïnspireerd door les #2, “Kijk of het ook goed is voor een Ander”. Over de wijze waarop een “slimme” Ondernemer een collega-ondernemer te pakken nam. De “Slimme” ondernemer had 50.000 viooltjes besteld om langs de oprit naar zijn hotel te laten planten. Toe ze er allemaal in stonden zei hij tegen de hovenier. “Ik vind ze eigenlijk niet mooi, haal ze er maar weer uit. Of, weet je wat, voor de helft van de prijs mag je ze laten staan”. EIND citaat.

Ik kan mij niet voorstellen dat de “Slimme” ondernemer veel aanhangers heeft of heeft gehad. Om te beginnen met de collega-ondernemer. Die zal de rest van zijn leven een naar gevoel overhouden aan deze rotstreek. Het is niet eerlijk, niet rechtvaardig en uiterst onredelijk.

Een van de mensen die ik erg bewonder is Jos Burgers. Hij schreef het mooie boek: Klanten zijn eigenlijk net Mensen. Ken je Jos niet? Geniet vanaf 0:18 (mensen die Jos wel kennen mogen natuurlijk ook meegenieten ; -)).

Ondergetekende is niet alleen fan van Jos Burgers, maar – als het over leiderschap gaat – een superfan van Marshall Goldsmith. Die zegt en schrijft: “It is all about behaviour”. En zo is het maar net. Managers, bestuurders en toezichthouders zijn (net als klanten en leveranciers) ook net mensen.

Als je je partner in het gezelschap van je allerbeste vriend(in)aantreft in de echtelijke sponde, dan kan het bijna niet anders dan dat je “Not amused” bent. Je verTROUWen is geschaad. Je had toch – toen je ging TROUWen beiden gezworen dat je elkaar TROUW zou blijven?

Recentelijk werd ik geïnspireerd door voorbeelden van de purpose economy, de betekenis economie. Aaron Hurst is de uitvinder van deze term, waarin de zoektocht is gelegen naar de betekenis van een bedrijf. Bedrijven die hierin voorop lopen durven te investeren in mensen, zij stellen hun medewerkers voorop. Ethisch omgaan met medewerkers en moreel verantwoord zaken doen met leveranciers en klanten staat bij deze bedrijven centraal.

De Greyston bakery is een prachtig voorbeeld hiervan. Hun credo is: ‘We don’t hire people to bake brownies, we bake brownies to hire people’. Het model dat zij hanteren is niet de winst maar welzijn van medewerkers in het centrum van processen te zetten. Hier gaat het first follower effect op (zie YT), de steen in de vijver, waar het begint met een visie met lef en op een sociale grondslag geschoeid. Want wat blijkt is dat steeds meer jongeren bewustere keuzes maken waar zij willen werken. Maar niet alleen jongeren, volgens Hurst zoeken mensen steeds meer naar werk dat hen innerlijke bevrediging geeft. 

Ondergetekende had de eer om samen met Eugène van den Hemel een Co(lumn)-creatie te maken /schrijven: http://goo.gl/0QvY6g We gaan er van uit dat de helft van alle trainingen niet meer aansluit op de huidige arbeidsmarkt en niet (voldoende) inspeelt op de huidige trends en ontwikkelingen. Uitgaande van een besteding van 7 miljard euro per jaar kost dat 2.5 miljard. En dan hebben we het nog niet eens over de enorme geldverspilling als gevolg van verkeerde managementadviezen.

Waar geef jij je geld aan uit. Als je dat niet goed doet, dan ben je eigenlijk een van de 70.000 personen die 10.000 euro “in een gracht laat dwarrelen”.

Als beleidsregisseur Wmo bij de afdeling Samenleving van de gemeente Heerenveen ben ik continu bezig met veranderingen. Volgens Boonstra loopt ruim 70% van de veranderingsprocessen in Nederlandse organisaties vroegtijdig vast of realiseert niet het beoogde resultaat. Succesvol veranderen lijkt bijna op een onmogelijke opgave. Voor mijn scriptieonderzoek heb ik daarom gekozen voor een integrale benadering van verandermanagement. Inzichten uit verschillende vakgebieden – zoals organisatiekunde, (sociale) psychologie en veranderkunde – helpen om een veranderproject effectief aan te sturen en de kans op succes te vergroten.

In mijn eerste ‘entry’ heb ik een introductie gegeven op mijn onderzoek ‘Wat beweegt ambtenaren’. Het artikel heb ik afgesloten met het gegeven dat wanneer de landelijke cijfers doorvertaald worden naar de gemeente Heerenveen, dat er dan 340 medewerkers niet volledig bevlogen zouden zijn. Dit terwijl er zoveel ontwikkelingen spelen in de gemeente Heerenveen. De gemeente Heerenveen wil een wendbare organisatie zijn die snel moet kunnen inspelen op de steeds wisselende vragen vanuit de samenleving. En het bestuur wil hoge prestaties en lage kosten. Daar staat tegenover dat er sprake is van ervaren werkdruk in de organisatie, zo blijkt uit onderzoek.

Het is eenvoudig te begrijpen dat in een dergelijke context de motivatie en bevlogenheid van medewerkers van cruciaal belang is. Bevlogen werknemers werken harder en zijn doelgerichter.

Ondergetekende was in 2009 van mening dat Wikileaks, het lekken van dit soort informatie, een onverantwoordelijke actie was. Het zou immers de levens van militairen die op missie waren in het buitenland in gevaar brengen. Toen ik echter de beelden zag van misstanden, kennis nam van het handboek van de gevangenis van Guantanemo Bay en kon lezen hoe een Zwitserse bank “bankierde”, kon ik mij voorstellen dat er wetenschappers, journalisten en dissidenten waren die deze informatie graag met de wereld wilden delen.

Een aantal jaren geleden schreef ik voor het eerst over “Het jaar van de ontmaskering”. Ik bedacht dit overigens niet zelf. Een coach die ik “toevallig” in Doorn ontmoette, zei dit. Ze kreeg gelijk, want na ons gesprek was het raak. De paardenvlees affaire, rattenvlees en vossenvlees in China, het achterhouden van informatie na de kernramp in Japan, de inferieure borstimplantaten uit Frankrijk,, de LIBOR affaire om maar een paar te noemen.

Allereerst: waarom is de titel van mijn onderzoek: “Wat beweegt ambtenaren?”

In de eerste plaats is deze prikkelende titel een knipoog naar het beeld dat buitenstaanders hebben van ‘de stereotype ambtenaar’. Vaak genoeg worden er grapjes gemaakt over een ambtenaar die gedurende de dag lekker zijn krantje zit te lezen en doorlopend koffie drinkt, alleen maar van 9 tot 17 aanwezig is en een behoorlijk stoffig imago heeft. Veel ambtenaren zorgen zelf voor een uitvergroting van die stereotype beelden door bijvoorbeeld te zeggen: “Druk weekend gehad, maar gelukkig ben ik ambtenaar en kan ik de hele week bijkomen van het drukke weekend.”

Het externe beeld van de stereotypen ‘de overheid werkt slecht’, ‘ambtenaren zijn lui’ en ‘ambtenaren zijn bureaucratisch’, komt niet overeen met mijn interne beeld dat ambtenaren volop in beweging zijn. Ambtenaren zijn werkzaam in een snel veranderende omgeving die continu in ontwikkeling en beweging is. Ambtenaren kunnen niet achterblijven en moeten in beweging komen!