Tag: Halo-effect

Het is ook wel te begrijpen: je ziet dat je collega, VLB’s Floris Deckers, door het stof gaat & jou daarmee net voor is. Je voelt, bijna letterlijk, de woede die er heerst rondom AIG’s bonusbeleid, maar ziet dat er toch garen bij te spinnen is & dat er ook daar een collega-CEO met de eer gaat strijken. Dus denk je ‘Het is nu of nooit, nu is het MIJN moment! Als ik dan klaar ben met mijn boodschap, zal de Natie aan mijn voeten liggen.’  Het liefst verkondigde jij je boodschap onder de barokke tonen van Also sprach Zarathustra maar dat kan niet, in de krant.

Je woorden, ‘Inleveren die Bonus’,  zijn nog maar net ‘koud’ of de Centrale Ondernemings Raad van je organisatie, in de persoon van voorzitter Rob Eijt, valt al over je heen: ‘Laat bonussen met rust’. Eijt laat duidelijk merken: ‘onze bonussen, dat is een Verworven Recht!’ Zou dat?

‘Iets geheel anders’: een organisatie, klant van ING, verkeert momenteel in Zware Financiële Problemen. De huisbankier, ING, besluit tot het verstrekken van een aanzienlijk noodkrediet. Nu hebben de ondernemers van dit noodlijdende bedrijf al jááren een convenant met hun Groeps BV die hen recht geeft op een periodieke bonus. Sterker nog: zij laten zelfs hun gewaardeerde medewerkers daarin meedelen.

Wat denkt u dat ING in haar voorwaarden bij dit Nood-Krediet heeft opgenomen over die bonus?

Edward M. Liddy, CEO/Chairman of the Board/Director American International Group, zit momenteel in de hoek waar de klappen vallen, niet alleen figuurlijk maar soms zelfs ook letterlijk. Een enkele boze Amerikaase belastingbetaler heeft Liddy al weten te raken, dat doet de Amerikaanse Senaat nu ook in de portemonnee van zijn collegae. Of zijn AIG collegae maar even 90% willen afdragen van de miljoenen bonus die ze zojuist op hun rekeningen kregen bijgeschreven; ‘voorwaar geen kattenpis’…… (nb; Liddy zelf ontvangt over 2008/2009 maar $ 1,- voor het opvangen van de klappen.) Trouwens, het is opmerkelijk om te zien hoe snel een Overheid maatregelen kan nemen als het er opeens écht omgaat.
Liddy mag dan zitten waar hij zit, hij mag dan in de ogen van velen onoirbaar handelen, toch valt er hier nog iets te leren voor managers en wannabe leiders. Door enkele waarnemers is het optreden van Liddy, de laatste dagen, al bestempeld als ‘uit het boekje!’. M.a.w.: dat deed hij uitstekend!
Laten we eens kijken.

Twee provinciale voetbalclubs hebben het voornemen om te gaan fuseren. Motivatie: als dit niet gebeurt dan zal de kleinste van de 2 geen overlevingskansen hebben. ‘This town isn’t big enough for the both of us.’

Het lijkt dan logisch dat je achterban geen enkele moeite heeft met deze fusieplannen want: je continuïteit is gewaarborgd! Helaas, niets is weer eens minder waar. Er is revolte! Vooral onder de stakeholders van de kleinste partij. Maar ook de aanhangers van de grote jongen zijn niet echt blij. & Dat terwijl de bestuurders toch écht van mening zijn dat ze het Beste voorhebben met de nieuwe organisatie.

Wie heeft er nu gelijk? Wordt de fusie een Succes of eindigt het in een Crisis?

Overigens, zelfs wetenschappers zijn het er nog steeds niet overeens wat nu de succesratio is van een fusie. Is het succes % minder dan 60% zoals Michael Porter ooit onderzocht of is de kans op slagen bijna 90%, zoals vorig jaar uit Frans onderzoek bleek? (nb; zoals u verwacht: beiden gebruiken een andere onderzoeksmethode)

Het zal je maar overkomen als Raad van Bestuur van een organisatie: je ontslaat een manager omdat hij niet slaagt in zijn functioneren, zelfs de medewerkers van de manager-in-kwestie staan achter je besluit!

Maar wat blijkt: zodra het bericht van het ontslag bekend wordt, scharen de klanten van je organisatie zich massaal achter de ontslagen manager! Sterker nog: je medewerkers hoeven zich maar even aan de klanten te laten zien & ze worden uitgejouwd door diezelfde klanten. De problemen binnen je organisatie, problemen (& da’s opmerkelijk) waardoor juist NIET aan de Wens van de Klant kan worden voldaan(!), worden er op deze manier alleen maar groter op.

Wat is hiervan de oorzaak?

Of Niet? Daarover ging het gisteren & daarover gaat het vandaag: was er nu op maandagochtend sprake van een SPITS ALARM (‘woordwaarde 26 punten’) of toch niet? De één (ANWB) zei van wel, de ander (VID) vond van niet.

& Jawel: direct zit er weer een Minister ‘op de haverkist’! Deze keer was dat Minister van Verkeer Camiel Eurlings: hij wil uniforme alarmeringen voor slecht weer en verkeer! ‘Wat mag dat allemaal kosten? & Hoe voer je dat uit?’ denk je dan toch onwillekeurig….

Wat gisteren niet gebeurde, extreem lange files (nb; ‘slechts’ 320 km), gebeurde vanochtend wel: 530 km aan files. Wie had er gelijk?

Nou, waarschijnlijk niemand want ik heb sterk de indruk dat het hier ontbrak aan Evidence Based Management.

Op de vraag: ‘Is er voor u op dit moment sprake van een CRISIS?’ antwoordde 90% van de ondervraagde hoogopgeleiden met NEE.

‘Nederlander steeds somberder.’ lezen we in de media. Dit lijkt echter niet op te gaan voor ho(o)g(er)opgeleiden.

Op de vraag antwoordde slechts 10% van de ondervraagden negatief gestemd te zijn over de huidige ‘CRISIS’. Deze 10% zijn m.n.: – 45+, – zelfstandig, – in het bezit van een effectenportefeuille, – man.

De 90% van de ondervraagden die van mening zijn dat er voor hun situatie geen sprake is van een CRISIS, voldoen minder aan deze criteria. Bijna 50% van hen is vrouw, bijna allen zijn jonger dan 45, zijn m.n. in loondienst en dan werkzaam binnen een pluriformiteit aan bedrijfstakken: van overheid, gezondheidszorg, via uitzend- en webbased organisaties tot (zelfs) financiële dienstverleners.

De reactie van de ondervraagden op de vraag ‘Wat veroorzaakt dan de huidige tendens naar CRISIS?’ was vooral gericht op de vaak onbezonnen rol van de media. De reacties varieerden van: ‘Opkloppen van negatieve berichtgeving’ tot ‘Emotionele poeha’.

Wat de ondervraagden vooral opmerkelijk vinden, wat hen zelfs stoort, is het feit dat ervaren professionals, zoals gelauwerd economen, professoren en hoogleraren, zich binnen deze discussie nauwelijks gefundeerd laten horen; een gemiste kans.

Goede vraag! Die onze jongste stelde, blijkbaar had haar economie leraar voor haar (nog) geen passende oplossing gevonden. Trillioenen (nb; trillioen: 1.000 x € 1 miljard) uit onze economie zijn verdampt & gaan zéér waarschijnlijk de komende tijd nog verloren, een verlies groter dan ‘de balans’ van een continent als Afrika (….), maar wie krijgt nu dat geld?

Ze stelde de vraag n.a.v. het bericht dat de particulier de 1/2 van zijn inzet heeft verloren. ‘OK, maar wie wordt daar nu beter van?’ Het zou zo maar een vraag kunnen zijn waarmee menig volwassene nu ook rondloopt & als ik het je zeg dan reageer je met een AHA Erlebniss!!

Simpel gezegd stelt onze jongste: ‘Als ik op straat € 50,- verlies & iemand anders vindt het biljet dan wint die € 50,-.’ Klopt maar dat is het chartale geld in de vorm van bankbiljetten en munten. Het geld dat er nu wordt verloren op de beurzen was er nooit, is er niet en zal er ook nooit zijn. Dit geld ‘giraal geld’ noemen, geld dat via internetbankieren over de digitale snelweg reist gaat zelfs te ver, ‘fictief’ of ‘virtueel geld’ is een betere term: Het is er niet! Sterker nog: het was er niet & het zal er ook nooit zijn…..

Wat je nu ziet dat is dat de waarde van je bezit verdwijnt. Vergelijk het met de Nachtwacht: vandaag is ie nog (stel) € 1.000.000.000 waard, morgen nog maar € 1.000.000 (nb; ‘of wat de gek er voor geeft’) Maar omdat het Rijks ‘m toch niet wilde verkopen is er eigenlijk niets aan de hand!! Je chartale geld verliezen is erger.

Was alles maar zo eenvoudig als de economie. 😉

De ‘specialisten’ voor het ons adviseren tijdens deze CRISIS buitelen op dit moment over het tv scherm. Uit alle hoeken en gaten komen ze te voorschijn. Bekende en minder bekende namen laten hun licht schijnen over de CRISIS!!! Mensen die eens fungeerden op grote economische hoogte (nb; we noemen geen namen, het is tenslotte ook voor hen al CRISIS genoeg) vallen nu van hun voetstuk.

& Mensen waarvan we vooraf nimmer hoorden, sterker nog: mensen die niet eens zo heel lang geleden een compleet andere functie hadden fotograaf bijv., zijn nu von’s Blaue hinein gebombardeerd tot ‘econoom’!! ‘Het kan verkeren.’ zei Bredero ooit.

Het lijkt mij er sterk op dat het m.n. de Gooische Matras zelf is die dringend behoefte heeft aan financieel advies in deze tijden van CRISIS. De Pauw’s, de Witteman’s, de Van Nieuwkerk’s, c.s. die in hun onmacht geen idee meer hebben waar ze zelf nu met hun zuur verdiende publieke omroep gelden naar toe moeten!!! In publiek belang (zou ‘t?) toveren ze nu ‘specialisten’ te voorschijn om hen en ons te helpen. Maar wat ik zie zijn ‘specialisten’ die met hun ‘houtje-touwtje’ verhaal de CRISIS alleen maar verergeren.

Gelukkig hebben wij YouTube, kunnen wij daar als we ontnuchterd zijn alles nog eens rustig terugkijken, & kennen wij de principes van The Black Swan! en het Halo Effect!

‘Hele banksector verkeert in kapitaalnood.’ kopt Het FD vanochtend, n.a.v. een interview met nieuwe FORTIS topman Herman Verwilst. Verwilst stelt dat niet alleen zijn bank in de problemen is!  ‘End of illusions.’ weet The Economist eerder deze week te melden over the downfall van de financiële sector. The Fannie Mae Gang geeft The Wall Street Journal als kop aan een indringend artikel. Een artikel waarmee WSJ niet alleen de financiële crisis een zetje geeft maar tegelijkertijd de verantwoordelijken bij Fannie Mae op een typich Amerikaanse manier ‘aan de schandpaal nagelt’. Alles geoorloofd om de goegemeente wakker te schudden.

Stuk voor stuk sterke verhalen, opgeleukt met mooi plaatjes maar buiten direct betrokkenen als beurshandelaren en beheerders van pensioenfondsen, lijken er weinig Wereldburgers wakker te liggen van alle ophef. Sterker nog: het gros is of op vakantie of bezig met de zorgen van alledag.

Als nu deze financiële crisis uiteindelijk toch ernstige gevolgen zal kennen, hoe krijg je iedereen dan daarvoor in beweging? Nu, Florence Nightingale wist daarop, 150 jaar geleden, al het antwoord: maak er een mooie grafiek van!

In maart 2007 was ik zeker niet de eerste die een recensie gaf op het boek ‘The Halo Effect’ van Phil Rosenzweig. Op dat moment vermoedde ik al dat ik ook niet de laatste zou zijn.

NB: ‘Een Halo-effect is het verschijnsel waarbij de aanwezigheid van een bepaalde kwaliteit bij de waarnemer de suggestie geeft dat andere kwaliteiten ook aanwezig zijn.’

Inmiddels hebben zowel voor- als tegenstanders zich over het boek gebogen. Voorbeeld van een voorstander is Gyuri Vergouw met zijn ‘Een Briljant Management Boek’. Een voorbeeld van een tegenstander is René Butter met zijn ‘De Moeder aller Management Waanideeën’. Leuk om al die verschillende inzichten op 1 boek te lezen. (nb; zo lijkt het er sterk op dat er waarheid zit in de veronderstelling: ‘Je leest wat je wilt lezen.’)

Ook in Wikipedia is het Halo Effect inmiddels een ‘naam’ geworden, zowel internationaal als in Nederland. De auteur zelf is een weblog gestart maar o.i.v. zijn vele lezingen over dit onderwerp is het blog niet up-to-date.

& Zo komt er vandaag de recensie bij van Dominique Haijtema. Haijtema mag toch bekend staan als redelijk kritisch maar deze keer is zij opmerkelijk enthousiast. Op een waarderingsschaal van 5 sterren geeft ze Het Halo Effect de volle 5* waardering voor ‘toegevoegde waarde’. Haijtema voegt er aan toe: ‘Het pleidooi van Rosenzweig is helder en goed gedocumenteerd. Zijn boek raakt een heel gevoelige snaar van het bedrijfsleven en elke manager doet er goed aan dit boek te lezen en net als de auteur kritisch te blijven kijken.’

5* vind ik zelf redelijk veel voor dit boek, hoe dan ook: de inhoud van het boek is en blijft voorlopig interessant, het zal de mening van menig management beoordelaar beïnvloeden(!).

(nb; Als u dan toch Rosenzweig leest & de inhoud inspireert u, buigt u zich dan ook eens over de boeken van Nassim Taleb.)