Tag: Human Resources

Deze foto is van vanmiddag, een middag waarop het naar uitziet dat wij een historische gebeurtenis meemaken (‘weer één’ hoor ik u zeggen): STORM! De pannen vliegen van de daken en beschadigen auto’s, gevels worden uit hun sponningen gerukt en zet medewerkers in de kou, snelwegen zijn geblokkeerd zodat niemand naar huis c.q. werk kan en wie draait er op voor de schade? Sterker nog: wie is er aansprakelijk?

Stel nu dat uw medewerker(s) vandaag schade oplo(o)p(en)t (nb: en dan hopenlijk ‘slechts’ materiële schade) tijdens het uitvoeren van haar/zijn werk, wat doet u morgen dan? Wat is dan uw reactie als uw medewerker claimt? Natuurlijk bent u niet verantwoordelijk voor deze storm en waarschijnlijk bent u volgens uw assurantiepolis ook niet eens aansprakelijk, maar geldt in deze uitzonderlijke situatie ook niet zoiets als een morele aansprakelijkheid?

(je zou het bijna MVO kunnen noemen, de gevolgen van zo’n storm…..)

“De sequel (of ‘het vervolg’) is nooit zo goed als het origineel.” En dat gaat, volgens prof. Rick van der Ploeg, op voor zowel films, als producten, als mensen: de opvolger stelt bijna altijd teleur.

En da’s opmerkelijk, zeker als je weet dat andere betekenissen van het woord sequel (toch) zijn: consequence, continuity, effect, better thing (of, in dit geval, better manager). Misschien gaat hier dan helaas het Peter Principe op: je laatste stap in je carriére is er net één te veel……

Als we de markt mogen geloven, is flexibiliteit niet minder dan een panacee. En omdat we de markt geloven, weten we dat flexibiliteit de oplossing is. Dat is ook zo, alleen niet voor wat de marktfilosofen voorstaan. Ze beloven efficiency, maar we krijgen een allesbehalve effectieve bedrijfsvoering. Ze beloven effectiviteit, en we krijgen een efficiënt functionerende managementlaag.

Er leven ca. 6.000 inwoners, de gemiddelde leeftijd is er 55+, 15% van de woonhuizen lijkt onverkoopbaar, op de plaatselijke Grund- und Hauptschule, met 9 klassen, zitten in totaal 30 kinderen ondersteund door 1 1/2 fte leerkracht, iets meer als 10 jaar geleden kende het dorp nog 2 bakkerijen, 3 levensmiddelen winkels en 2 horecagelegenheden en nu is er daarvan nog 1 horecagelegenheid over.

Is het Duitse, in de Harz gelegen, Breitenberg daarmee de voorbode van dat wat ons in Europa te wachten staat?

De lezers van het blad van het Management Team zijn heel lief, vooral voor & over zichzelf, en ook nog eens zéér tevreden over hun managementcapaciteiten! Zo blijkt uit de resultaten van een een MT onderzoek onder hun lezers, managers dus. Zij, deze managers, geven zichzelf een 7,4 als hen wordt gevraagd of zij ‘een Goede Baas zijn?’. Sterker nog: deze managers besteden 10′ – 30′ per dag aan persoonlijke gesprekken met hun medewerkers! Compliment. Maar: hoort uw baas daar ook bij?

Het overleg van Balkenende, Rouwvoet en Bos is koud begonnen in Beetsterzwaag of er lijkt al direct een succes te zijn! De, toch enigszins aan 2 van deze partijen gelieerde, NCRV start namelijk binnen afzienbare tijd met het tv programma BabyBoom!

Nu verdenk ik deze nieuwe regeringspartijen er toch van dat het programma door de Overheid wordt gesponsord. Hoe dan ook: het komt niets te vroeg voor ons land, zo’n baby-boom programma!

Te weinig stageplaatsen? Flauwekul! Maar men ratelt er maar over door. Nu ook in de troonrede. In het verlengde daarvan veel uitval bij het beroepsonderwijs en een torenhoge werkeloosheid onder allochtone jongeren; 40 procent heeft geen werk. Waar komt dat door? Waar we over moeten praten is de mislukte integratie. Daar hebben we geen zin meer in. We gooien het op discriminatie. Alexander Rinnooij Kan sprak zondag in Buitenhof schande over het racisme in de bedrijven. De Volkskrant van vandaag laat een directeur van een installatiebedrijf aan het woord: Er zijn zat stageplaatsen; werkgevers zoeken zich een ongeluk.

Als u goed naar dit plaatje kijkt dat ziet u dat deze keeper misgrijpt (de bal ligt namelijk al achter ‘m in het net), maar hij zit er dan ook wel ver naast. Punt voor de tegenstander, en dat is ook nog eens tegen de verwachting in. Zou deze keeper misschien zijn omgekocht? Het viel de laatste tijd al op dat hij in een véél te grote auto rondreed, een auto ‘boven zijn stand’ dus. Zijn het alleen voetballers die een risico lopen om te worden omgekocht of lopen medewerkers in andere organisaties ook zo’n kans? (letterlijk en figuurlijk)