Tag: Investor-in-People

Een leercyclus ontbreekt er voor (top)vrouwen op weg naar (meer) Diversiteit in de Top. Da’s één van de opvallende conclusies in de jongste Harvard Business Review, een september uitgave waarin de Spotlight is ‘On Women in Leadership’. Dat hét managementblad HBR Diversiteit tot kernonderwerp maakt van één van hun maandelijkse uitgaven is (bijna) al net zo opvallend. Toch is de motivatie ‘eenvoudig’: uit het scala aan onderzoeken die in de verschillende bijdragen naar voren komen is één ding duidelijk: Diversiteit in de Top draagt bij aan Continuïteit; niet alleen van een organisatie, ook van een economie!

“People become leaders iteratively: They shoulder increasingly challenging roles, learn from mentors, and experiment with new behaviors. Then, if their performance is affirmed, they repeat the process.” (nb; ‘iteratief = door herhaling’). Stellen Herminia Ibarra, Robin Ely & Deborah Kolb in hun bijdrage ‘Women Rising: The Unseen Barriers’. Die kans op herhaling om te leren van ervaringen & vervolgens een succesvol leider te kunnen worden, noodzakelijk onderdeel voor de leercyclus, wordt vrouwen ontnomen….

“It isn’t easy to tackle an issue like “women and leadership,” where the problems seem intractable (hardnekkig), the discussions often fraught (beladen). Stelt HBR’s editor in chief Adi Ignatius in zijn editorial. Inderdaad, Diversiteit in de Top lijkt meer & meer een hardnekkig én beladen onderwerp te worden. Jammer.

De titel van de entry is een (vrije) vertaling van een tekst uit een Dilbert strip: “Large corporations welcome innovation and individualism in the same way the dinosaurs welcomed large meteors.” M.i. kun je dat ‘large’ weglaten. Dilbert ging er nog vanuit dat alleen grote organisaties toekwamen aan innovatie. Op enig moment waren de dinosauriërs instinctief al bang voor zelfs de kleinste meteoriet……

Of innovatie c.q. innovatief vermogen een noodzaak is voor de huidige generatie managers & ondernemers om te kunnen overleven, is nog maar de vraag. Zo lang de meeste van je klanten zich nauwelijks bewust zijn van de snelheid waarmee disruptieve technologieën zich ontwikkelen, is er voor je bedrijfsvoering als bijv. aannemer of autodealer (waarschijnlijk) weinig aan de hand. (nb; want wie denkt er als principaal bij de bouw van een nieuwe woning nu aan de mogelijkheid van 3D printing? Welke leaseautorijder wil er nu niet zelf achter het stuur zitten?) 😮

Kijk je echter naar de lange termijn, naar de continuïteit van je organisatie zodra jij die hebt verlaten c.q. het stokje hebt overgedragen, dan kan innovatie juist van ‘levensbelang’ zijn! Voor die vorm van innovatie is individualisme dan een welkome aanvulling. D.i. de schat aan individuele vermogens c.q. het individualisme van de talenten (m/v) in je organisatie; zo blijkt uit recent onderzoek door KPMG.

http://www.youtube.com/watch?v=vcJJL4OaICg

The Rolling Stones traden gisteren voor het eerst op tijdens het fameuze Glastonbury Festival. Opnieuw verzorgden Mick Jagger (over een maand 70), Ron Wood (66), Keith Richards (69) en Charlie Watts (72), ondersteund door een aantal ‘jongeren’ & moderne techniek, één van hun beste optredens. Jagger merkte op: “If you like this band, come see us again.” Humor. 🙂

Jagger c.s. geven nog niet de indruk met pensioen te willen gaan. Dat geldt ook voor collegae als Roger Waters (69), Eric Clapton (68), Leonard Cohen (78), Rob de Nijs (71), Rita Reys (88), The Golden Earring (gemiddeld ook 65+) e.a. Zij spelen nog steeds ‘de pannen van het dak’ op het moment dat je hun leeftijdsgenoten door je wijk ziet kuieren, op een bankje ziet zitten, het gras ziet kortwieken*.

‘Fysiek en mentaal ongemak,’ zeg je? Dat kan, maar toch niet voor iedereen? Je kan ook niet zeggen dat een werkzaam leven van Seks, Drugs & Rock ’n Roll je in de kouwe kleren gaat zitten; toch?

“Eerst moeten we het geld met z’n allen verdienen om naar die mooie theaterproducties te kunnen gaan. Zonder industrie geen welvaart, zonder welvaart geen theaterkaartjes.” fulmineert FME-CWM voorzitter Dezentjé Hamming vandaag in Het Financieele Dagblad. Hamming is boos op MBO Raad voorzitter Jan van Zijl. Van Zijl maakte in dezelfde media eerder deze week de opmerking dat er niets mis is met een opleiding aan de Frank Sanders Academie voor Musicaltheater.

Hamming & Van Zijl zijn beiden lid van het Techniekpact: ‘Het pact moet de aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt in de technieksector verbeteren en daarmee het tekort aan technisch personeel terugdringen.’ Volgende maand komt het Pact met ‘een serie afspraken om het technisch onderwijs beter te maken’…… Het feit dat beide leden nu al rollebollend over straat gaan, voorspelt daarvoor weinig goeds.

Het debat rondom het tekort aan technici neemt zo langzamerhand dramatische proporties aan, dat terwijl de oplossing voor het oprapen ligt.

De ‘vertrouwelijke’ memo die YAHOO!’s CEO Marissa Mayer enkele dagen terug de organisatie instuurde zorgt wereldwijd voor ‘nog al wat’ rumoer. De essentie van Marissa’s boodschap: “To become the absolute best place to work, communication and collaboration will be important, so we need to be working side-by-side.” Naast & met elkaar werken is volgens YAHOO! toch de beste manier om de Beste Arbeidsplek te worden. Eenvoudig gezegd: al die leuke fratsen van ‘Het Nieuwe Werken’ zijn voortaan Uit!

Dat velen nu verbaasd zijn over deze stap bij YAHOO! is minstens zo verrassend als de stap zelf. Je kon het zien aankomen: Mayer is in september vorig jaar zelf bevallen van een zoon en, gunstige arbeidsvoorwaarden of niet, twee weken later was zij alweer ‘on the job’.

Het kernwoord hier is arbeidsproductiviteit en in het verlengde daarvan is een rapport dat ook deze week verschijnt ook interessant. De boodschap van dat onderzoek is: schaf ‘de Medewerker van de Maand’ af want dat heeft eerder een negatief effect op de arbeidsproductiviteit dan een positief.

Inderdaad: het is crisis…….

“There can be no contentment for any of us when there are children, millions of children, who do not receive an education.”* dat bericht twitterde Nelson Mandela tijdens het recente World Economic Form de wereld in. Mandela wilde daarmee aansluiten bij één van de dominante thema’s tijdens het WEF: de zich in razende tempo ontwikkelende MOOC’s (= massively open online classes).

Inderdaad: MOOC’s zijn niet alleen interessant voor Westerse studenten en hun (potentiële) werkgevers, maar zeker ook voor de massa’s (jonge) mannen & vrouwen wereldwijd die tot nu toe nauwelijks de mogelijkheid hadden om zichzelf optimaal te ontwikkelen. MOOC’s bieden hun die mogelijkheid want het aanbod neemt hand over hand toe. Onder dat aanbod zitten niet de minste universiteiten c.q. professoren, kwaliteit dus, & het grootste deel van het aanbod is nog GRATIS ook!

De volgende stap in de ontwikkeling van je medewerkers is dan ook dat je op zoek gaat naar een MOOC die prima aansluit bij de uitdagingen van je organisatie. Je organiseert het zelf &, ook om de vrijblijvendheid er van af te halen, je past er de Plannen, Uitvoeren en Beoordelen cyclus optoe.

Het opleiden & ontwikkelen van je medewerkers zal nooit meer hetzelfde zijn…..

Letterlijk zegt de nieuwe bestuurder van van CGI v/h Logica vanochtend in Het FD: “Het is zo goed gegaan met de economie dat zowel de mensen als bedrijven er onzorgvuldig mee zijn omgesprongen.’ In navolging van marktleider Capgemini maakte ook De Mos van CGI een aanzet om een loonoffer te vragen. Als voorbeeld noemt hij een salaris dat 80% vast is, waarbij de rest gekoppeld is aan individuele prestaties en bedrijfswinst. Dat moet volgens hem omdat een deel van zijn mensen in de betere jaren te weinig is bijgeschoold en te weinig in zichzelf heeft geïnvesteerd, waardoor ze meer kosten dan ze opbrengen.” Da’s jammer, heel jammer zelfs…..

In zijn boek 23 Things They Don’t Tell You about Capitalism merkt econoom Ha-Joon Chang op dat investeren in de kwaliteiten van de medewerkers een noodzakelijke voorwaarde is voor organisaties en economieën om tot voorspoed te kunnen komen. Dat dit, zelfs in goede tijden (….), is nagelaten is funest; ook dat blijkt uit het voorbeeld van v/h Logica.

Wat is het alternatief? Je tarieven omlaag brengen omdat je medewerkers niet meer van het niveau kunnen zijn dat je klant verwacht? Hen vervangen door robotica? Of alsnog investeren in hun kwaliteiten?

“In 2005 ontwikkelden we een Organisatie Ontwikkel Plan.”, “Je hebt state of the art goed opgeleide medewerkers nodig. Je hebt dan ook goede kennis van het elektrotechniek vak nodig voordat je in je werk optimaal kan functioneren.”, “Elektrotechniek is een vak van een Leven Lang Leren. We willen de medewerkers een baangarantie tot hun 67e jaar bieden.” Dit zei Cees Smit, CEO van het in Rotterdam gevestigde Croon Elektrotechniek, tijdens een interview met Frits Huffnagel voor het radioprogramma BNR Zakendoen Met maandagmiddag jl. de 21e.

Een dag later verscheen in Het Financieele Dagblad het bericht ‘Gebrek aan ingenieurs drijft hightechbedrijven over de grens’. Minister Kamp bezocht diezelfde maandag dat Smit zijn interview gaf ondernemingen in de regio Eindhoven. De Eindhovense ondernemers meldden de Minister dat zij door het dramatisch tekort aan technisch personeel productiemogelijkheden onderzochten in het buitenland. Uiteraard (….) zei de Minster toe dat er ‘nu iets gaat gebeuren!’.

Tijdens zijn interview met Smit memoreerde Huffnagel dat Croon ook een vestiging heeft op Curaçao & vroeg zich af of Croon plannen had de vestiging daar uit te breiden? Volgens Smit werd hem dit vaker gevraagd, toch bestaan er geen plannen in die richting.

N.a.v. de zojuist gepubliceerde resultaten uit de 2013 Edelman Trust Barometer meldt Het Financieele Dagblad dat het ‘Vertrouwen in top bedrijfsleven zoek’ is: “Nog maar één op de tien Nederlanders gelooft dat bestuurders van bedrijven bij netelige kwesties de waarheid spreken.” Zelfs al lijken verschillende entries in dit KennisNetwerk het geschetste beeld te bevestigen, dan nog is de conclusie triest. Het is diep triest zelfs want zo komen we natuurlijk nooit uit de crises…..

Behoorde Nederland volgens de kwalificaties van Edelman in 2011 en 2012 nog tot de leidende groep van ‘Trustees‘, voor 2013 zijn we afgezakt naar de ‘Neutrals‘. ‘Dat valt dan nog mee,’ zeg je waarschijnlijk want, inderdaad, er is ook nog een groep met de kwalificatie ‘Distrusters‘. Maar dat zegt dan waarschijnlijk meer over die andere landen dan over ons…. Toch?

Als er geen vertrouwen meer is in de mannen & vrouwen die ons, zowel zakelijk als politiek leiden, wat is er dan fout gegaan? Kunnen we ons dan de vraag stellen of er in deze tijden van crises écht leiding is c.q. wordt gegeven?

Het lijkt er sterk op dat ‘Demotie’ net zo’n hype wordt als ‘Het Nieuwe Werken’. Het is nog ‘slechts’ wachten op de oprichting van de 1e special interest group op sites als LinkedIn & Facebook…… 😉

Met het benoemen van demotie tot aandachtspunt in het HR Beleid van zijn organisatie lijkt CapGemini’s Jeroen Versteeg ‘de Geest uit de Fles te hebben gehaald’. Op zich is het eenvoudig: als je kan promoveren in je carrière, waarom kun je dan ook niet demoveren? Het lijkt er alleen op dat er maar (zéér) weinig werkgevers zijn die hebben bedacht dat demotie ook deel zou kunnen zijn van hun bestaande HR Beleid. Nu komt demotie op de agenda & lijkt het er op dat de spelregels tijdens de wedstrijd worden aangepast, vraag is of dit verstandig is?

Had je, of kun je, i.p.v. in je HR-Beleid te kiezen voor het demoveren van je werknemers, beter te kiezen voor het involveren van je medewerkers? SouthWest Airlines’ oprichter Herb Kelleher is een voorstander van dat laatste: het involveren of betrekken van zijn 46.000+ medewerkers, & dat al zijn hele 81-jarige leven lang…..