Tag: Kenniseconomie

D-Day, 06 juni 1944, tussen de 150.000 mannen die op de stranden van Normandië landen bevindt zich één vrouw: de legendarische journaliste Martha Gellhorn. Nu, 75 jaar later, is het opnieuw D-Day en dat niet voor één vrouw maar voor miljoenen vrouwen. ‘D-Day’, niet omdat het hier vandaag oorlog is maar omdat banen die m.n. door vrouwen worden ingevuld, worden bedreigd door de gevolgen van kunstmatige intelligentie in dit ‘tijdperk van automatisering’.

“Tussen de 40 en 160 miljoen vrouwen over de hele wereld dienen voor 2030 over te stappen naar een ander beroep, vaak naar hoger opgeleide functies.” Dat concludeert het McKinsey Global Institute (MGI) na onderzoek over de invloed van het ‘tijdperk van automatisering’ op de huidige banen. Vervolgens worden er conclusies getrokken die m.n. ingaan op banen die momenteel voor een belangrijk deel door vrouwen worden ingevuld.  Het rapport is getiteld: “The future of Women at Work: Transitions in the age of automation.”

“Momenteel werk ik aan een echt oud systeem en hoewel ik als programmeur was aangenomen, is mijn werk vrijwel gereduceerd tot het invoeren van gegevens. Zoals je kan raden, is het zo’n beetje de saaiste baan ooit. Het is echter een fulltime baan met een fatsoenlijk loon en ik werk regelmatig thuis zodat ik ook bij onze peuter kan zijn. Dus ik doe dit nu ongeveer anderhalf jaar en in die tijd heb ik alle valkuilen in het systeem zo ver weten te traceren dat ik uiteindelijk een programma heb geschreven dat de afgelopen zes maanden gewoon het hele proces deed voor me. Wat vroeger voor mijn voorganger een maand duurde, kost mij nu misschien nog 10 minuten.

Nu geniet ik echt van de vrije tijd, maar zou het onethisch zijn om door te gaan met dit ‘werk’ zonder iets te zeggen? Het is niet alsof ik mijn werkgever bedrieg. Mijn werkgever heeft nooit aangegeven dat ze niet tevreden zijn met mijn prestaties en in feite krijgen zij precies wat ze willen van mij.” Bron: Workplace.com.

“Ook in andere sectoren is een groeiend urgent tekort aan technisch geschoold personeel, zoals programmeurs, data analisten, AI experts, … willen we als NL concurrerend en innovatief blijven moet er iets gebeuren. TechniekPakt doet veel maar is niet voldoende.” twitterde ‘Constantijn14’ op 19 april n.a.v. een bericht in De Telegraaf: “Crisis bij Technologische Industrie vanwege Krapte.“.

‘Constantijn14‘, ‘Startup Envoy NL – Passionate about innovation – Director Digital Technology & Macro Strategy‘, is ook bekend als prins Constantijn, broer van onze koning.

‘Momenteel voer ik nog zelden een operatie uit. Daarbij voel ik mezelf zeker oncomfortabel want ik dreig het vak te verleren, ik weet nauwelijks nog hoe ik een mens opensnijd.’ In de docu ‘Do You Trust this Computer‘ zien we een chirurg die jaarlijks m.b.v. de DaVinci robot ca. 150 operaties verricht. Persoonlijk is hij héél tevreden met deze ‘ondersteuning’ maar de keerzijde van deze efficiëntie is dat hij daarmee zijn praktijkervaring verliest.

Je kan een diploma hebben als arts, als specialist in een ziekenhuis, maar dat betekent nog niet dat je daarmee ook over voldoende praktijkervaring beschikt c.q. blijft beschikken om vervolgens succesvol behandelingen te kunnen uitvoeren. Dat risico bestaat voor ervaren artsen als deze chirurg, maar vervolgens ook bij artsen in opleiding: bij wie kunnen zij nog praktijkervaring opdoen als de ‘specialist’ zelf niet eens meer weet wat handwerk is? 

Amelia kan een handleiding van 300 pagina’s in 30 seconden doornemen, 20 talen spreken en duizenden oproepen tegelijk verwerken. Amelia werkt op de online en telefonische helpdesks bij SEB, de Zweedse bank. Blond en blauwogig, ze heeft een zelfverzekerde houding die verzacht wordt door een lichtjes zelfbewuste glimlach. Amelia werkt ook in Londen voor de Borough of Enfield en in Zürich voor UBS; aldus The Wall Street Journal. Amelia is 24/7 beschikbaar. Om vrije dagen, vakantie e.d. vraagt ze niet. Agile is zij al ruim voldoende van zichzelf. Afwezigheid i.v.m. trainingen is niet nodig, je geeft haar ‘gewoon’ een update. Sterker nog: vanuit het principe van ‘machine leren’, ontwikkelt zij zichzelf. Vandaar: de financiële investering in Amelia wordt met de dag interessanter. Binnen afzienbare tijd communiceer jij (….), maar iig je klanten ook met Amelia c.s.

Op zich is het fenomeen van chatbots niet nieuw (NB: Amelia is méér dan een chatbot). Zo ‘sprak’ ik vorige week een chatbot van Bol.com die informeerde of ik tevreden was over een recente aankoop, De Bourgondiërs van Bart van Loo, waarom ik tevreden was en of ik het boek zou aanbevelen? Victoria’s Secret is één van de bedrijven die al meerdere jaren communiceert m.b.v. een interactive voice response systeem. Het systeem droeg voor hen duidelijk bij aan klantgerichtheid: de klant werd snel geholpen, Victoria’s Secret leverde het een (aanzienlijke) besparing op. Inmiddels is dat ivr systeem van Victoria’s Secret getransformeerd in PINK a messaging platform. Opvallend is dat nog lang niet alle bedrijven zichzelf bewust lijken te zijn van deze effectieve, efficiënte communicatie alternatieven, zoals bijv. de Belastingdienst dat niet is.

Voor De Nederlandse Bank is het momenteel ‘een constante zoektocht naar talent’, sterker nog: DNB jaagt (zelfs) op IT-talent. ‘Algemene Vereniging Schoolleiders (AVS) en CNV Schoolleiders waarschuwen dat er behalve een lerarentekort ook een groeiend tekort aan schoolleiders is.’, meldt de NOS. Tegelijkertijd stelt Het FD: Werknemers zorginstelling Evean staken. Reden voor deze zorgmedewerkers om te staken: ‘Ze ervaren de werkdruk als hoog, als gevolg van een nijpend personeelstekort.’. Niet alleen voor DNB c.s., het is nu voor iedere werkgever ‘een constante zoektocht naar, zelfs jacht op, talent’, een jagersfestijn waarbij het verband met de organisatie strategie totaal uit het (jacht)beeld blijkt te zijn verdwenen.

Het meest aansprekende voorbeeld hiervan is de Belastingdienst. In minder dan anderhalf jaar dient de Belastingdienst nu 4.200 nieuwe werknemers te werven, daarom kiest men voor een megasnelle sollicitatieprocedure: Binnen drie uur een nieuwe baan. Het was deze zelfde werkgever die medio 2016 ca. 5.500 ‘overtollige’ werknemers liet vertrekken; hoezo Strategisch HRM? Hoezo een verband tussen beide acties, wegsturen en vervolgens opnieuw werven, met de organisatie strategie, anders dan druk van de Tweede Kamer om de Belastingdienst nu eindelijk eens op orde te krijgen! Dat gaat nog even duren.

Net zoals het nog ‘even’ gaat duren voordat je al dat nieuwe talent op een optimale manier hebt geïntroduceerd in je eigen organisatie.

Druk, druk, druk, burn out, uitval, stress, …. Door al die berichten zou je denken dat de Nederlandse werknemer niet meer aan werken toekomt in deze hectische tijden, toch blijkt echter niets minder waar: volgens het gisteren gepubliceerde OECD/OESO Jobs Strategy report behoort Nederland nl. tot de economieën die het hoogst scoren op het thema ‘kwaliteit van werk’. Onderdelen van dit thema zijn: beloning/waardering/erkenning, weinig tot geen onzekerheden op de arbeidsmarkt, weinig werkdruk. De Nederlandse arbeidsmarkt scoort hoog op deze thema’s. Waar Nederland slecht op scoort, het slechtst zelfs binnen de OECD/OESO, d.i. de gender kloof: het verschil in inkomen tussen mannen en vrouwen. Dit inkomensverschil (NB; wat iets anders is dan een beloningsverschil) bedraagt 50% en is in geen van de andere economieën zo hoog. Part-time werk door m.n. vrouwen is voor dit verschil een excuus, maar ook niet meer dan dat. Er is op de Nederlandse arbeidsmarkt dan ook nauwelijks sprake van inclusiviteit, concludeert OECD.

“Tussen 2018 en 2022 krijgen we te maken met 4 specifieke technologische ontwikkelingen: alomtegenwoordig high-speed mobiel internet, kunstmatige intelligentie, wijdverbreide toepassing van big data-analyse en cloud-technologie.” Je had gehoopt (verwacht?) dat deze zin in de Miljoenennota 2019 zou staan, maar helaas. Dit citaat is afkomstig uit het The Future of Jobs Report 2018 van het World Economic Forum. Dit rapport verscheen maandag, dus waarschijnlijk voor de regering net iets te laat om de tips in het rapport nog in de miljoenennota mee te kunnen nemen. “Drivers of Change“, noemt het WEF deze 4, aanjagers van verandering. Prof. Clayton Christensen c.s. noemen deze ontwikkelingen ‘disruptie’: ze zetten ook aan tot een disruptie van maatschappij en economie. Zelfs al geldt de miljoenennota voor 2019, het is 2022 voordat je het ‘goed & wel’ door hebt. Of zoals het WEF stelt: “The fundamental pace of change has only accelerated further since the World Economic Forum published its initial report on this new labour market in 2016.“

“Als Nederlandse bedrijven hun zaken net zo zouden organiseren als bedrijven in Duitsland en Zweden, kunnen ze 4% meer omzet draaien en 7% winstgevender zijn.” Dat concluderen onderzoekers van de Rijks Universiteit Groningen en RABO Research n.a.v. de resultaten uit een aselecte steekproef van Nederlandse industrieën met een standaardomvang van 50–5.000 medewerkers; een pijnlijke conclusie. Goed management is gebaseerd op: het Stellen van Duidelijke Doelen, het Systematisch volgen van de Voortgang van deze Doelen en Goede Prestaties van Medewerkers Belonen. Deze wetenschap is gebaseerd op decennialange, zelfs nog (veel) langer (Kaizen), ervaring. En juist op ieder van deze aspecten schiet het Nederlands management ernstig tekort; helaas. “Er is sprake van zelfoverschatting. Vrijwel iedere geïnterviewde manager geeft de managementpraktijk binnen zijn bedrijf een cijfer tussen de 6 en de 8 op de schaal van 10, terwijl de werkelijkheid laat zien dat sommige bedrijven veel lager scoren.”; nog pijnlijker conclusie.

De vraag of je op zoek bent naar talent(?) is natuurlijk een retorische vraag. M.u.v. de financiële dienstverlening is iedere sector druk op zoek naar talent. Zo kan Het Financieele Dagblad nu dagelijks aandacht besteden aan de krapte op de arbeidsmarkt. Vandaag, bijv., verschijnen deze artikelen UWV: steeds moeilijker om mensen te vinden en Bouwbedrijven bereid tot extra’s om personeel niet kwijt te raken. Niet alleen de Zorg biedt meer, blijkbaar…. Diverse vacatures geven van dat ‘meer bieden’ mooie voorbeelden. Het ene lucratieve aanbod valt over het andere heen. Opmerkelijk is dat de kwaliteiten waarover al dat talent dient te beschikken steeds meer op de achtergrond lijken te raken. ‘Zo lang ze maar een spijkerbroek aan hebben.’ stelt Defensie. Da’s allemaal niet handig, te veel op de korte termijn gericht, niet op de lange termijn. Vraag bijv. eens of de kandidaten nieuwsgierig zijn?