Tag: Personal-brand

ouwe rot is afgedaan .....

Met een weer aantrekkende, maar ook nog steeds krapper wordende, arbeidsmarkt ligt de focus van het type organisatie dat voor de toekomst het best floreert op de Flexibele Organisatie (nb; het type organisatie dat beschikt over een selecte groep kernmedewerkers naast een relatief grote flexibele personele schil). Er gloort dus weer hoop aan de horizon voor de interimmer!

Alleen…., die hoop geldt niet voor alle interimmers: de meer generalistisch opererende senior lijkt afgedaan & wordt ingeruild door de meer specialistisch opererende junior. (Let op: waarschijnlijk wordt er hier gegeneraliseerd, da’s ‘zo maar’ mogelijk bij een onderzoek.) Die conclusie blijkt althans uit het onderzoek Arbeidsmarkt prooi voor nieuwe generatie zoals dat is uitgevoerd door Nyenrode University i.s.m. Atos.

Vergoeding speelt hierbij geen rol, de junior is dus niet goedkoper dan de senior. Dat hun beider vergoedingen gelijk zijn komt door het specialisme van m.n. de jongere, een specialisme waar organisaties naar op zoek zijn & bereid is op zijn minst hetzelfde te betalen als voor de oudere, ervaren, generalistische rot-in-t-vak.

Interessante uitkomsten want dit impliceert dat:

=> de organisatie die op zoek is naar een interimmer héél goed beseft aan welk specialisme men tijdelijk(!) behoefte heeft, met praktizeert daarmee dus Strategisch HRM,

=> de interimmer zichzelf continue blijft ontwikkelen, continue aan zijn/haar specialisme blijft schaven & dat laat merken in woord & daad; zij/hij is daarmee ook een personal brand.

Die beiden implicaties brengen mij toch aan het twijfelen: => de meeste organisaties ‘doen’ (nog) niet aan SHRM, => (ook) veel interimmers leren reactief i.p.v. proactief (d.i.: vooruitlopend op de markt, op ontwikkelingen, zelfs op trends) wat maakt hem/haar dan die uitzonderlijke specialist (is het misschien toch een generalist)?

Maar zelfs los daarvan & zoals gezegd het onderzoek levert een interessant rapport op.

binnen no-time overal bekend….

Nu geldt er een wettelijke bewaartermijn voor zakelijke e-mail van 7 jaar, in de VS is dat al niet veel anders. Dat betekent dat de inhoud van je berichten in het openbaar pijnlijk duidelijk wordt zodra een toezichthouder inzage wenst. Toch lijkt dit de schrijvers van e-mail er niet van te weerhouden het fenomeen e-mail te gebruiken tot tal van persoonlijke ontboezemingen.

Wij zagen dat al bij Lehman Bros, maar ook bij Goldman Sachs waren er al eerste ‘proeven van (on)bekwaamheid’. The Washington Post heeft nu beslag weten te leggen op nog meer e-mail verkeer binnen de Goldman Sachs burelen. Het is vermakelijk om te lezen waarmee met bonussen-behangen zakenbankiers zich zoal de hele dag bezighouden.

Zo blijkt uit de 1e serie mailverkeer dat Fabrice Tourre, de man die verantwoordelijk wordt gehouden voor de daden waarvoor GS nu wordt aangeklaagd, er een liefdesrelatie op nahoudt met collega Marine Serres, zijn ‘gorgeous and super-smart French girl in London’, zo lezen we. Of Marine nu ook nog zo blij is met deze liefdesaffaire?

De 2e serie mailverkeer uit de GS burelen laat zien hoe men commerciële besluiten neemt over miljarden investeringen; interessant. Dat gebeurt vervolgens ten faveure van enkele klanten & ten nadele van veel klanten; ‘zaken doen’ noemen we dat dan.

Of het handelen binnen Goldman Sachs, zowel privé als zakelijk, wezenlijk verschilt van dat van andere organisaties, is nog maar de vraag. Maar dat het handig kan zijn om verstandiger met de inhoud van je berichtenverkeer om te gaan, dat is i.i.g. een les die we hiervan kunnen leren. 😉

Lees ook: The Goldman Scandal- How Bad is the Public Perception?

===========

120314

Het is geen ‘kattenpis’ waarmee de rechter Fabrice Tourre uiteindelijk wegstuurt: $ 650.000 aan boetes. Tourre lijkt hiermee niet alleen de zondenbok voor de malversaties van zijn v/m werkgever Goldman Sachs maar voor (bijna) de gehele financiële sector op Wall Street……. Judge Imposes Hefty Fine on Ex-Goldman Trader.

'La Filosofia Cruyffista'

Terwijl de Catalaanse hoofdstad eind vorige maand op zijn kop stond, was het hier business-as-usual: Johan Cruyff benoemd tot ere-voorzitter van FC Barcelona, het zou wat.

Ere-voorzitter bij een vereniging word je in ons land pas als je er – heel veel geld in hebt gepompt c.q. – je zo oud wordt, & je alle trofeeën van de vereniging al in je bezit hebt, dat men niet anders kan dan: jou benoemen tot ‘ere-voorzitter’; een in ons land helaas gedevalueerde titel dus, dat ‘ere-voorzitter’.

“Het bestuur besloot dat Cruijff als speler, als coach en als grondlegger van het voetbalconcept waarop het succes van de laatste jaren is gebouwd, aan alle eisen heeft voldaan om erevoorzitter te worden. Met het team in goede vorm de laatste tijd leek dit het ideale moment om hem te eren.” meldden de Nederlandse media. Dat zegt nog niet veel.

Deze ere-titel voor Cruyff wordt pas in het juiste perspectief geplaats als Joan Laporta i Estruch, Presidente van CFB, deze week een interview geeft aan Joep Schreuder van NOS Sport. Schreuder: ‘Blijft Barcelona succesvol?’

Laporta: ‘Als het model wat wij hebben neergezet, een model dat op sportief gebied gebaseerd is op de filosofie van Cruyff in combinatie met een strikt behoedzaam en verantwoord financieel beleid,  als dat model kan worden voortgezet, dan gaan de successen ook door.’ Laporta noemt dit  ‘la Filosofia Cruyffista’; een bijzonder mooi compliment, een ere-voorzitter waardig.

Heeft jouw organiatie ook zo’n Cruyffiaanse ere-voorzitter, een ere-voorzitter waarvan de filiosofie leidend is & blijft voor de Plannen én de continuïteit van de organisatie? Ben benieuwd.

Als je beseft dat Within Temptation tot onze beste ‘exportproducten’ behoort, & je houdt ook nog een beetje van muziek, dan kan je niet anders dan een bezoek brengen aan hun An Accoustic Night at the Theatre Tour. Dat deden we dus.

Zelden zo’n bont scala aan fans gezien, van héél jong tot relatief oud. De echte hardcore fans, volledig gekleed in stijl, tot ‘opa & oma’ die ooit Sharon van den Andel Mother Earth hadden horen zingen & daardoor waarschijnlijk de indruk hadden gekregen dat het hier om semi-klassiek ging; niet dus.

Een aanrader deze Tour. Wil je er nog bij zijn, dan dien je snel te zijn.

& Zo past WT hier in het rijtje van: Anouk, Louis ‘Otis Redding’ Windzak, the Black Box Revelation én André Rieu; momenteel ons beste exportproduct. Niet alleen leuk, een bezoek brengen aan deze artiesten, ook nog eens leerzaam: hoe je met Passie, met Commitment, met een Visie, met Beleid, met een Plan én met Talent natuurlijk, ver, héél ver kan komen…..

d.i. ook een werkplek.

De Olymische Spelen waren een succes(!), een leerzaam succes zelfs.

Het is alleen jammer dat wij meer aandacht besteedden aan dat wat er misging (Kramer – Kemkers Gate bijv.), dan aan dat wat er goed ging (in dit voorbeeld Bob de Jong’s Bronzen Plak). Maar i.d., een focus op dat wat er fout gaat en veel minder op dat wat er Goed gaat, hoort blijkbaar bij onze cultuur….. (Soms lijken we wel Russen).

In de VS & Canada doen ze dat toch ‘iets’ anders. Die weten er een feest van te maken én er direct lessen uit te trekken ‘ter Leringhe ende Vermaeck’.

Zo doet dat o.m. Prof. Vijay Govindarajan ´the Earl C. Daum 1924 Professor of International Business at the Tuck School of Business at Dartmouth’; inderdaad ‘een mond vol’. Hij trekt lessen uit de successen van HalfPipe fenomeen Shaun White: an amazing performance, aldus Govindarajan.

Gerenommeerd golfer & personal brand Tiger Woods heeft een slippertje gemaakt, hij is uit de bocht gevlogen, sloeg naast de baan, zowel letterlijk als figuurlijk. ‘Kan iedereen overkomen.’ zou je zeggen. Toch gaat dat niet op voor Tiger Woods.

Woods is wellicht dé exponent van Personal Branding: hij weet zijn merknaam tot in het ultieme te exploiteren. Hij is de 1e professionele sporter die de $ 1 miljard grens doorbreekt & dat is meer dan knap. Woods doet ook nog eens veel goede dingen met dat geld, hij gedraagt zich op en buiten the green als een echte heer dus wat wil je nog meer? Een slippertje, want zoals ieder van ons is ook Tiger Woods maar een mens.

Waar of niet waar, er valt i.i.g. iets te leren. Wanneer te handelen als jou iets onverwachts/ongewensts overkomt? Wanneer doe je iets? Wanneer doe je niets?

• Het Incident is niet te Ontkennen. Het incident is voor iedereen duidelijk zichtbaar, herkenbaar. Je handelt als ‘slachtoffer’ dan dus direct (& niet als Tiger ben je dagen onbereikbaar). & Dat incidenten tegenwoordig direct zichtbaar zijn heeft ook te maken met de digitale apparatuur die ieder van ons bij zich draagt.
• Het Incicent is Verrassend. Het publiek had niet verwacht dat zoiets hem (nb; hier Tiger Woods) resp. haar, resp. deze organisatie zou overkomen. Tot dan toe was je reputatie ongeschonden en je blazoen vlekkeloos.
• Het Incident roept Emoties op. Voor iemand die niet geïnteresseerd is in het spelletje golf, vormt dit incident een leuke afleiding. Maar voor ieder die betrokken is bij de prestigeuze golfsport is Tiger Woods hét synoniem van een ‘schone sport’, één van de weinige sporten nog. Die horde lijkt nu ook te zijn genomen.

(naar: Let the Response Fit the Scandal; HBR 1209)

Woods’ incident levert niet alleen een geinig Chinees(!) filmpje op, het is ook leerstof voor organisaties. Je merknaam zou door een intern ‘onbelangrijk geacht incident’ plotseling zijn glans kunnen verliezen…..

Vandaag kiest Europa haar 1e President. Een scala aan namen komt voorbij maar niemand heeft nog maar één competentie genoemd waaraan hij/zij dient te voldoen; vandaar een voorzet. ‘Flamboyant’ zal de meest essentiële competentie, ‘eigenschap’ zo je wil, zijn waaraan de nieuwe president dient te voldoen!

Bij Werving & Selectie hebben we onze mond vol met competenties, maar dat lijkt niet op te gaan voor de meest cruciale functies in onze samenleving. Wat we wel weten dat zijn namen van kandidaten als Blair, Balkenende, Van Rompuy, Juncker, Schüssel, Reinfeldt & om geen ‘diversiteitsproblemen’ te krijgen is daar op het laatste moment ook de Letse Vaira Vike-Freiberga aan toegevoegd. Grappig is dat zij van alle kandidaten nog de meest flamboyante lijkt. Is men misschien tot inzicht gekomen?

Maar waarom Flamboyant als essentiële Leiderschapskwaliteit?

Het antwoord komt deze week van The Economist’s Schumpeter: ‘The corporate world is increasingly rejecting imperial chief executives in favour of anonymous managers—bland and boring men and women who can hardly get themselves noticed at cocktail parties, let alone stop the traffic in Moscow and Beijing.’ Na de Zonnekoningen hebben we nu de Onzichtbaren. Dat kan ook weer niet de bedoeling zijn om de economie uit het slop te trekken.

Schumpeter: ‘Today’s world is as different as possible from the one that produced organisation man: an unusual degree of turbulence requires unusual bosses, rather than steady-as-she-goes functionaries.’

& Ongewoon, dat is ze: Vaira Vike-Freiberga.

Nb; de oplettende lezer merkt dat Balkenende nu, met de opkomst van Vaira, voor mij heeft afgedaan maar wie weet biedt juist dat ruimte voor Neelie Kroes…..

De entry ‘3 Redenen waarom Jan Peter Balkenende President van Europa wordt (en 7 verrassingen voor zijn opvolger)’ leverde nog diezelfde donderdag het record aantal lezers op van 2.036!! Héél mooi. Met deze wetenschap ‘in het achterhoofd’ mag je er van uitgaan dat er donderdag a.s. weer een ‘3 redenen’ entry verschijnt & zéér waarschijnlijk ook weer gelinkt aan JPB & zijn mannen/vrouwen/kornuiten. 😉

De ManagementPro Group op LinkedIn kent ook een gestage groei met gisteren het 299e ManPro lid! Dit is nog niet zo extreem als onze collega’s van DelaatsteMeter (424), OplossingsgerichtManagement (521) of InnovatiefOrganiseren (678) maar we zijn in de achtervolging!

Word jij ManPro-lidnummer 300? Je bent van harte welkom om je ideeën en inspiratie te delen én op te doen, natuurlijk.

=============================

03/11: & Jawel, LinkedIn ManPro lid Nr. 300 is ingeschreven, Berrie Buter!

Op een 10 punts klanttevredenheidschaal zullen de klanten van DSB nu niet veel verder komen dan een 3, 4 of een 5. Als we de Nederlandse belastingbetalers nu vragen naar hun tevredenheid over Bos, Wellink, DNB, AFM dan scoren die, zeker na na de emoties van gisteravond: 1, 2 en 3. Samen komen de betrokkenen nog steeds niet uit op de sociaal wenselijke 7. Zelfs de leden van de VVD zullen hun prominenten, die al-dan-niet tijdelijk bij DSB bivakkeerden, niet meer geven dan een 5-je of een 6-je. Maar ook andere organisaties, instellingen hebben moeite om de 7 te scoren, zeker nu.

Des te opmerkelijker is het dus als je NU ruim boven een 7 scoort. Sterker nog:  interessant & leerzaam wordt het dan ook zodra dit zich voordoet!

Zelfs in dit bijzondere jaar scoor ik nog een 9 bij de studenten aan ‘mijn’ MasterClass Persoonlijk Leiderschap & daar ben ik ‘best’ trots op. 🙂 Waarom zou je dit succes voor jezelf houden als anderen er ook nog iets van kunnen leren.

Ergo: hoe krijg ik dat voor elkaar? Feitelijk zit het antwoord al verscholen in voorgaande reflectie van Gisela Deslorieux & zou ik u breder advies willen geven. Toch heb ik voor nu een 2-tal tips voor u: zorg in deze tijden voor beweegelijkheid & absorberend vermogen.

Wat wil je zijn: lichtend voorbeeld of notoire grappenmaker?

Leiderschap wordt vaak bepaald door afkijken. Afkijken hoe een andere leider het allemaal doet. Niet onder het motto: ‘Beter goed gekopieerd dan slecht zelf bedacht.’ althans liever niet, maar: ‘Wat kan ik er van leren?’ 

De voorkeuren voor welke leider c.q. leiderschapsstijl die je dan afkijkt zijn sterk individueel bepaald. Zo heeft de één een voorkeur voor de premier van Italië, de ander voor de president van Amerika. Beiden kwamen vorige week in het nieuws, Silvio Berlusconi werd zijn zelf opgelegde immuniteit ontnomen & Barack Obama ontving de Nobel prijs voor de Vrede. Kan een verschil groter zijn, voor een democratisch gekozen leider?

Wat zie je liever aan de muur: het proces verbaal dat je niet meer immuun bent of het diploma dat je de Nobelprijs won? Weet: iedere keuze is gerechtvaardigd dus je hoeft je hier niet te beperken tot het sociaal wenselijke antwoord.