Tag: Protectionisme

Minstens tienduizend jaar is de mens bezig geweest een wereldomvattend stelsel van ruilmogelijkheden (een markt) op te zetten. Sinds de start van het Industriële Tijdperk, is dit proces ongelooflijk versneld. In het Industriële Tijdperk is de wereld tot één grote markt omgetoverd.

Door op systematische wijze miljarden mensen aan elkaar te verbinden, zorgde de markt voor een wereld waarin niemand – individu noch natie of zelfs cultuur- het eigen lot in handen meer had. Het verspreidde een vulgair materialisme, samen met het geloof dat economische factoren en een economisch gerichte motivatie de fundamentele drijfveren waren van het menselijke bestaan.

Het zorgde ervoor dat het leven beschouwd werd als een opeenvolging van contractuele transacties en voor een samenleving waarin werd gesproken over “huwelijkscontracten”en “sociale contracten”.

“Wat dragen wij bij aan het vrij zijn van gebrek? Miljoenen mensen hebben de afgelopen tien jaar de stap kunnen zetten uit de armoede. In Azië, maar ook in een aantal landen in Afrika is dankzij de inzet van velen aanzienlijke vooruitgang geboekt. Die vooruitgang mag ons hoop geven bij het verder werken aan de millenniumontwikkelingsdoelen.
Er is nog zeer veel te doen. In sommige landen is de situatie zelfs verslechterd, ook op het gebied van gezondheid. Nog steeds sterft elke drie seconden een kind en elke minuut een moeder.

Voedsel en water horen bij elkaar. Water is de bron van al het leven. 1,8 miljard mensen hebben geen goede toegang tot schoon drinkwater. Hun leven, hun gezondheid staat op het spel. Nederland heeft zich daarom aangesloten bij de landen die zeggen: water is een mensenrecht. ‘Vrij zijn van gebrek’ betekent ook: vrij zijn van gebrek aan water.” J.P. Balkenende, toespraak AV VN, New York 250908.

“Met $ 72.000.000.000/jr. kunnen we de strijd tegen armoede, tegen gebrek op een redelijke manier voeren.” aldus Ban Ki-moon, voorzitter van de VN.

Maar wij besteden eerst (nb; zéér waarschijnlijk veel meer dan) $ 700.000.000.000 om het wanbeleid van enkelen ‘recht te breien’. ‘Het kan verkeren.’

In- & aangrijpend.

“Neem Johan Cruijff met zijn analyses. Dat zure commentaar. Voor die 50.000 euro per keer mag hij wel eens juichen als er een goed resultaat wordt behaald door het Nederlands elftal.”

“Ík ben de financieel gedupeerde! Mijn achterneef en oud-directeur Frans O. heeft de boel belazerd. Frans betaalde met geld van Easy Life gigantische salarissen aan zijn ex-vrouw en familieleden. Hij liet een bruiloft betalen. Voor de deur had hij een Ferrari, een Mercedes, een Porsche en voor zijn dochter een Maserati.”

De eerste die de schuld voor zijn situatie bij anderen neerlegt dat is ons andere ‘nationaal fenomeen’ Paul de Leeuw. De tweede dat is de man die eerder alleen de society pers wist te halen maar die nu Wereld Nieuws is (nog het meest tot zijn eigen genoegen waarschijnlijk) en dat is John Wolbers.

Gelukkig zijn er momenteel ook mensen die anderen niet de schuld geven maar juist laten delen in hun succes. Maarten Rook, bestuursvoorzitter van het Beste Ziekenhuis van Nederland, is er zo 1.

Gisteravond hoorde ik op de radio een hoogleraar verklaren dat de 888 km van die dag onze economie in totaal € 40.000.000 kost! Da’s nog al een bedrag. Je kan je zelf natuurlijk afvragen wie dat dan betaalt? Da’s eenvoudig: u & ik, waarschijnlijk. Maar hoe kom je nu aan zo’n bedrag?

Zodra we het over het fileleed in Nederland hebben, een zo langzamerhand vast onderdeel van onze couleur locale, dan vliegen de Gro(ot)te bedragen je om de oren. Vorig jaar nog meldde EVO en TLN dat alleen al de Logistieke (extra) kosten die ontstaan door de fileproblematiek de Nederlandse Economie € 700.000.000 kost(te) in 2007. Wel was daarover wat onduidelijkheid want Elsevier hield het, na lezing van het rapport, op ‘slechts’ € 500.000.000 (nb; Er is hier ‘slechts’ sprake van een ‘te verwaarlozen verschil’.)

Gisteren was TLN er ‘als de kippen bij’ om te verklaren dat deze zwarte dinsdag de boeken in zou gaan voor € 10.000.000 ‘Wie betaalt dat?’ vroeg de verslaggever. De TLN vertegenwoordiger(v) stelde dat ‘e.e.a. toch in de kosten verrekend zou dienen te worden.’ Kortom: de consument betaalt want ook de tussenhandel c.q. detaillist die nu geconfronteerd wordt met deze hogere logistieke uitgaven zal deze extra kosten wat graag doorberekenen in zijn (eind)product….. De verslaggever merkte nog fijntjes op dat veel van de extreme files toch werden veroorzaakt door ongelukken met transportmiddelen. ‘………’.

De ‘duit in het zakje’ werd vervolgens gedaan door de hoogleraar die, na rijpe studie, verklaarde dat de kosten voor onze economie gisteren nog vele malen Hóger waren dan de door TLN genoemde € 10.000.000 Hij schatte in dat er hier sprake was van een verliespost van wel € 40.000.000! (nb; ofwel € 20 miljoen per dagdeel.) Hoe hij aan zijn bedrag kwam? Nou: ‘mensen komen te laat op hun werk, vergaderingen gaan niet door, verkoopgesprekken ook niet, wat te denken van sollicitatiegsprekken etc. etc.’ ‘Verschrikkelijk!’

Op zich klopt het dat al deze, en andere, zaken gisteren geen doorgang vonden. Het klopt ook dat je aan die zaken, gesprekken, vergaderingen een prijskaartje (€) kan hangen. Da’s zelfs héél verstandig, dan weet je waar je geld blijft. Maar met de hoogte van dit bedrag veronderstel je ook dat al deze zaken, gesprekken, vergaderingen succesvol zouden zijn geweest! & Da’s voor mij nog maar de vraag:

• Ook zonder file weten veel mensen nog te laat op hun werk te komen.
• Bij veel vergaderingen vragen de deelnemers zichzelf af wat de zin van de bijeenkomst is.
• Bij veel verkoopgesprekken wordt de intentie uitgesproken om ‘iets’ af te nemen maar daarmee is dé deal nog geen feit.
• Het zal niet voor het eerst zijn dat een sollicitatiegesprek eerder een kennismaking was dan de ondertekening van een contract.

Zo zijn er meer voorbeelden. De veronderstelling gaat dus mank.

Dat de extreme file gisteren onze economie geld heeft gekost, dat mag waar zijn, maar het échte bedrag wat dit ons heeft gekost dat zullen we nooit weten. & Da’s maar goed ook. Het toont weer eens aan dat wij hier een rijke economie hebben, 1-tje die zich dit verlies kan veroorloven. Dat kunnen veel andere landen op onze Globe ons niet nadoen. Maar ja, daar zijn dan ook geen files……. 😉

‘Azië is het continent waar de economische groei in de toekomst die van Europa en Amerika zullen overspoelen. Ecclestone laat dan ook niet na alle initiatieven vanuit de landen in het Verre Oosten te prijzen en juist af te geven op races elders.’

De journalist van het Brabants Dagblad is vanochtend enigszins teleurgesteld dat ‘Zandvoort’ niet is opgenomen in het lijstje van F1 circuits. Dat schrijft Paul Zweverink in het artikel ‘Nooit meer Zandvoort, wel Azië’. (nb: ‘Zandvoort’ is wél opgenomen in het rijtje A1 circuits, collega-concurrent van F1, en da’s ook niet misselijk)

Bernie Ecclestone richt zich met zijn miljarden bedrijf op de groeimogelijkheden van de Aziatische markt. & Niet alleen hij: andere multinationals gingen F1 voor. Zij worden momenteel, nog ietwat aarzelend, gevolgd door het Midden (& Klein) Bedrijf. ‘In Azië zijn bedrijven bereid om veel meer geld te betalen voor reclameborden en hospitalitymogelijkheden.’ stelt Zweverink. Haalt u van deze zin ‘reclameborden en hospitalitymogelijkheden’ af & er is reden genoeg voor u om ook met uw producten/diensten af te reizen naar Azië. Zo vormt F1 voor u een trendsetter.

Zweverink is cynisch over de motieven van Ecclestone: ‘Formule I is niet anders dan topsport gebed in keiharde business, een welhaast rituele dans om geld, heel veel geld.’ Toch houdt Ecclestone rekening met zijn Europese en Amerikaanse klanten want hij biedt het komende seizoen ook nachtraces aan! Ben benieuwd hoe dat er uitziet: een F1 racingcar met koplampen ….. (nb: waarschijnlijker is dat er ook fors wordt geïnvesteerd in licht).

Overigens Ecclestone is synoniem aan harde, niets ontziende zakenmensen toch doet Bernie ook nog ‘iets anders’, iets wat nauwelijks aandacht krijgt. Voor een objectief artikel kan dat toch van belang zijn.  (nb;  hulp/ondersteuning m.b.v. geld afkomstig uit Azië zal door de kinderen van het Great Ormond Street Hospital ook worden gewaardeerd, vermoed ik. Ook deze vorm van ‘omgekeerde steun’, niet wij steun aan Azië maar Azië steun aan ons, zal zeer waarschijnlijk een trend worden)

Harvard’s Conversation Starter is een leuke (blog)site, een site waarop auteurs en wetenschappers hun ideeën poneren. & Zoals bij een ‘echt’ blog: soms zijn er reacties en vaak niet. 

Toch kan een entry ook veel, zelfs héél veel reacties oproepen en zo gebeurt dat ook bij de entry die geplaatst werd door de editors op 13 december jl., het was een vraag: ‘What will be the Biggest Management Challenges in 2008?’. Een interessante & triggerende vraag, blijkbaar, want tot nu toe zijn er al ruim 80 reacties geplaatst en zelfs voor CS is dat veel.

Ter inspiratie voor 2008 geef ik u een synopsis van de reacties, reacties from all over the World, reacties geplaatst door bekende en minder bekende personen. Soms bieden reacties niet direct kansen maar zijn ze een outcry, een waarschuwing van de inzender; dat mag. De inhoud van veel reacties is wellicht bekend, andere reacties laten juist een nieuw inzicht zien. 

Deze combinatie van dat alles maakt dit interessant genoeg om het in overweging te nemen voor 2008.

‘Protectionisme: economisch stelsel gebaseerd op beschermende rechten.’

VNO NCW stelt voor dat het bedrijfsleven Aandelen op Naam gaan uitgeven. Het aandeel op naam als Beschermingswal tegen (ongewenste) overnames. Het aandeel op naam als een vorm van protectionisme. In Nederland willen we blijkbaar alles er in maar niets er uit.

‘Er in’: zaken zoals Kennis en Kunde, arbeidskrachten, geld voor onze producten en diensten, last but not least: gunstige fiscale maatregelen om buitenlandse firma’s aan te trekken en zich hier te laten vestigen(!). ‘Er uit’: onze producten en diensten die we, goed, kunnen verkopen maar zeker niet ‘er uit’: onze Hollandse bedrijven!

Een gemiste kans, zo lijkt mij, want juist met behulp van internationaal kapitaal uit de nieuwe rijke Aziatische landen kunnen we onze economie verder opbouwen en niet alleen in stand houden.

Het is verstandig als VNO NCW kennis neemt van de recente brochure: ‘10 Benefits of the WTO Trading System‘.