Tag: Samenwerking

“Ik heb altijd in mijn achterhoofd gehouden: misschien komt de dag ooit weer dat ik terugkeer. Die komt komend seizoen en dat maakt me echt heel trots. Het geloof dat we met de club echt iets kunnen bereiken. (…..) We hebben een elftal dat bovenin moet kunnen meedraaien. Dat is de reden dat ik terug kom. Niet om iedereen weer eens te zien”, aldus Dirk Kuijt in het artikel ‘Dirk Kuijt terug naar Feyenoord‘ dat verscheen op 10 april 2015.

Dirk Kuijt had een Doel met zijn komst naar Feyenoord, een Duidelijk Doel. De Angelsaksische term daar voor is Goal Setting: “The underlying principles of goal setting are beautifully simple.  It’s thought that if a person has specific and difficult goals their performance will be higher than a person who has vague, easy or ‘do your best’ goals.”

Volledig in lijn met de principes van goal setting was het zeker geen eenvoudig doel dat wat Dirk Kuijt voor ogen had: Feyenoord kende de jaren voor zijn terugkeer de nodige uitdagingen, niet alleen gemiste kampioenschappen…..

Je bent gek als je als manager, bestuurder, directeur, ondernemer geen gebruik maakt van deze aanbieding! Toch? Het draait tenslotte allemaal om kostenbesparing en continuïteit.

Het is vandaag Internationale Vrouwendag. De overkoepelende organisatie International Women’s Day heeft 080317 als thema meegegeven #BeBoldForChange. Vrij vertaald: Waag je aan Verandering. “Call on the masses or call on yourself to help forge a better working world – a more gender inclusive world!”

Vanochtend, bij het ontbijt, sla ik de krant open en ik lees: “Tot slot zouden vrouwen gebaat zijn bij meedenkende werkgevers die niet bang zijn om stereotypes te doorbreken. Ontzeg jonge of aanstaande moeders geen promotiekans. Soms moet je ook als baas de vrouwen een duwtje in de rug willen geven.” #BeBoldForChange ….. idd.

Het is een ethisch dilemma dat al enige tijd speelt: dienen robotica, drones, kunstmatige intelligentie te worden ingezet op het slagveld? We besparen daarmee menselijk leed, althans op z’n minst aan ‘onze’ kant. Wie of wat laten we beslissen over leven of dood?

Dat robots, drones e.d. op de agenda staan van het Ministerie van Defensie, die indruk krijg je als je het zojuist n.a.v. onderzoek onder de medewerkers verschenen rapport ‘Defensiepersoneel geeft Minister Rode Kaart’ leest.

Van de militairen die meededen aan het onderzoek is 82,09% er (helemaal) niet van overtuigd dat het Ministerie van Defensie hen beschouwt als het Belangrijkste Kapitaal; voor de burger medewerkers die hieraan meededen is dit 73,5%. Dat zijn iig geen kenmerken van een ‘Investor in People’.  Als je mensen inzet in je proces, dan beschouw je hen idd als je belangrijkste kapitaal. Zo niet, dan kun je het werk net zo goed, wellicht beter zelfs, laten doen door robot c.s.; zeker nu….

Terwijl je buren weigeren om nog langer pakketjes in ontvangst te nemen die POSTNL/DHL/FEDEX voor je heeft, wordt tijdens CES 2017 de bestelbus met geïntegreerde drone geïntroduceerd.

De bestelbus, een MERCEDES Vision Van, van de pakketbezorger rijdt je straat in. De bezorger belt op je huisadres aan: helaas, niemand thuis. De bezorger activeert vervolgens de drone die zich bevindt op het dak van de bestelbus. Pakketje in de drone, met de afstandsbediening stuurt de bezorger de drone met pakket over je huis naar de fietsenstalling in je achtertuin, ‘bezorgt’ daar het pakket en haalt de drone weer terug.

Je bent nooit meer tot overlast voor je buren….

De ene HR afdeling zweert erbij, de andere wil er zo snel mogelijk vanaf: het organogram.

Het organogram, zo je wil het organigram, is de kaart die de organisatie representeert: de baas op de top van de (vaak) piramide met de minderen daaronder. Minderen die aftakken naar senioriteit c.q. conform de lijnen waarin zij dienen te rapporteren. Over het algemeen is deze kaart een zwakke afspiegeling van de dagelijkse realiteit al was het maar om in de kaart de bijna dagelijkse functieveranderingen bij te kunnen houden.

Nu de economie weer lijkt aan te trekken, daarbij vergezeld door nieuwe dienstverbanden zoals flexwerken, tijdelijke contracten, de 3rd wave of virtual work, de holacratie, zijn organogrammen nu meer dan ooit de relieken van een ver verleden. Vroeger leek informatie zich te verplaatsen via vaste lijnen: van de baas van je baas, naar je baas om vervolgens bij jou terecht te komen. Vervolgens verliep je reactie, jouw informatie, via dezelfde weg terug naar de baas der bazen. Althans: zo behoorde dat te gaan…

Momenteel is de baas van je baas een fervent twitteraar. De baas reageert zelfs op je tweets. Mooi, héél mooi zelfs maar het blijkt de intermediair rol van je baas totaal overbodig te maken; en daarmee het organogram ook; tijd voor een alternatief.

Net zoals iedere organisatie, behoort ieder land over een “Strategisch Human Resources (and Robotics) Plan” te beschikken. Een land, een regering, draagt de verantwoordelijkheid voor de burgers, draagt de verantwoordelijkheid voor zowel de huidige als de toekomstige generaties.

(disruptieve) Ontwikkelingen zoals vergrijzing, diversiteit, duurzaamheid, globalisering, een leven lang leren en ontwikkelen, autonoom transport, kunstmatige intelligentie, augmented (of toegevoegde) realiteit, dwingt regeringen om met een Plan te komen.

Om niet alleen hun Bundeskanzlerin Angela Merkel en haar regering maar ook de EU Commissie te inspireren, kwamen studenten van BiTS Hochschule Iserlohn met een voorstel dat zij maakten tijdens hun recente summer course aan Maastricht University. Een course met de titel Leadership, Culture and HR in International Context die ik mocht verzorgen samen met mijn gewaardeerde collega Geert Heling.

We hopen dat het je inspireert.

Ondergoed en sportkleding ligt naast de wasmand, sokken op tafel en overal door het huis liggen spullen waarmee een man kan doe-t-zelf-en, dat zelden doet maar het spul wel altijd kwijt is. Menig partner die samenleeft met een man zal dit herkennen (hier in huis iig wel). Het voorbeeld is ook een prima metafoor voor organisaties: mannen maken rotzooi, vrouwen ruimen op.

Vandaag start Theresa Mary Brasier May in haar functie als premier van het Verenigd Koninkrijk. ‘Last Woman Standing’ kopt The Economist. De titel is daarmee veelzeggend: de mannelijke beoogd opvolgers van David Cameron liggen uitgeteld op de vloer, of zijn met de staart tussen de benen vertrokken. Opmerkelijk is dat zich bij de politieke tegenstanders van May ook een vrouw heeft aangemeld voor het leiderschap: Angela Eagle.

Theresa May en Angela Eagle treden daarmee in de voetsporen van niet alleen Margaret Thatcher maar ook van vrouwelijke leidinggevenden als Sheryl Sandberg (Facebook), Marissa Mayer (Yahoo), Mary Barra (GM), Nancy McKinstry (WoltersKluwer), Herna Verhagen (PostNL), Elanor Boekholt (KLU)*…..

“Ik wil met je bespreken waarom een bedrijf in de eerste plaats bestaat. Met andere woorden, waarom zijn wij hier? Ik denk dat veel mensen veronderstellen, ten onrechte, dat een bedrijf bestaat ‘gewoon’ om geld te verdienen. Hoewel dit een belangrijk resultaat is van het bestaan van een bedrijf, moeten we dieper gaan om de echte reden van ons bestaan te vinden. . . .

Hét Doel van je bestaan (wat voldoende dient te zijn voor ten minste 100 jaar) mag niet worden verward met specifieke doelen en zakelijke strategieën (die in 100 jaar tijd vele malen dienen te veranderen). Terwijl je een doel kan bereiken of een strategie kan voltooien, kun je het Doel van je bestaan nooit vervullen; het is als een leidende ster aan de horizon voor altijd nagestreefd, maar nooit bereikt.

Maar hoewel het Doel van je bestaan zelf niet verandert, inspireert dit Doel verandering. Het feit dat het Doel nooit volledig kan worden gerealiseerd betekent dat een organisatie nooit kan stoppen met het stimuleren van verandering en vooruitgang.” David Packard (1960)

‘Terwijl de media hun focus leggen op dat wat er fout gaat in deze wereld, verbetert diezelfde wereld zich op verschillende manieren. Gezondheidszorg verbetert. Armoede neem af. Kennis groeit. Mensen zijn verbonden.

Technologische vooruitgang op ieder vlak betekent dat jouw leven dramatisch beter kan zijn dat het onze vandaag.

Wij willen ons deel doen om dit mogelijk te maken, niet alleen omdat wij van je houden, maar ook omdat we een morele verantwoordelijkheid hebben tegenover alle kinderen van de volgende generatie.”

Met de geboorte van hun dochter Max sturen Priscilla Chan en Mark Zuckerberg een brief de wereld in die veel meer is dan een herinnering voor hun later volwassen kind.

De beoordeling van klanten over de waarde en de kwaliteit van een product c.q. een dienst, de beslissing wat waar aan te schaffen, de aanbevelingen die zij doen aan familie, vrienden en bekenden, zijn allemaal beïnvloed door hun emoties.

Slechts zelden houden aanbieders zich echter bezig met deze emoties, met deze klantbeleving. Ze proberen dat te realiseren in marketing campagnes. Maar in het dagelijkse praktijk, in het rechtstreeks contact met de klant ziet dat er (vaak) toch anders uit….. Dit gaat helemaal op als we het hebben over dienstverlening waarbij de emoties van de klant een cruciale rol spelen, zgn. high-emotion-services.

Is deze beleving van de klant goed, beter nog: uitstekend, dan zal dat ongetwijfeld worden gedeeld. Maar als bedrijven klanten verliezen door een negatieve ervaring, dan verliezen zij daarmee niet alleen de directe opbrengsten maar ook de indirecte door de negatieve ervaring die zeker nu multimediaal wordt gedeeld.