Tag: Samenwerking

Sterker nog met het versturen en beantwoorden van mail loop je € 50.000 omzet mis per medewerker, per jaar. Het zijn nog al bedragen. De bedragen komen naar voren uit een onderzoek van het Amerikaanse AFFINITY LIFE.

Als je die bedragen doortrekt op een landelijk niveau voor de economische betekenis van al dat vergaderen en mailen, dan is het resultaat daarvan zelfs giga. Zo kost dit de Amerikaanse economie volgens AFFINITY een gemis aan 50 miljoen declarabele uren per dag ofwel $ 7,4 miljard aan productiviteit die dagelijks wordt misgelopen…. Voor onze economie zal het totaal bedrag lager zijn, maar het resultaat naar rato niet veel beter; verwacht ik.

NB; Nu je medewerkers achter de broek gaan zitten om zich hiervan (meer) bewust te zijn, is niet de oplossing aldus Harvard’s Gretchen Gavett. Maar wat dan wel?

De meeste boeken over management, innovatie en ontwikkeling van producten/diensten gaan ervan uit dat de onderneming over de middelen en kunde beschikt die nodig zijn voor de commercialisering van die innovatie. Die veronderstelling is door de overgang van lineaire – naar meerdimensionale methodieken tenminste onvolledig!

In het huidige Kennis en Innovatietijdperk is geen enkele businessunit, bedrijf of land instaat in zijn eentje de toekomst te creëren. Daartoe is samenwerking met anderen en  toegang  tot adequate netwerken onontbeerlijk.

De mentaliteit die past bij het Industriële Tijdperk van “ Wij winnen – Zij verliezen” is taboe en moet vervangen worden door een  “Win/Win situatie” waarbij via een economisch platform kennis met allerlei partners wordt gedeeld en uitgewisseld. We gaan van doelgroep/massamarketing naar grootschalige interactieve klantenrelaties. Van het product heeft een merk naar het merk wordt een begrip voor klanten.  Van schaarste in aanbod naar overvloed in aanbod/schaarste in vraag. Van het gaat om producten te hebben naar het gaat om klanten te hebben en de kunde die vast te houden.

“Een alliantie of een bondgenootschap is een verdrag tussen staten, zakenpartners of individuen, omwille van een gemeenschappelijk voordeel.’

Strafschoppen bepaalden gisteravond dat voor ORANJE de Halve Finale het (voorlopig) eindstation is op het WK2014. Je kan daarmee concluderen dat Laranja Mecânica de vooraf bepaalde doelstelling heeft behaald, tegen veler verwachting in zelfs; compliment! Wat verklaarde dat suc6? Mogelijk de toepassing van het principe van de ALLIANTIE door coach Louis van Gaal.

Voorgaande beelden van papa Robin van Persie die tijdens een training eerder deze week ook tijd heeft voor zijn kinderen, zetten je waarschijnlijk op het verkeerde been. Louis van Gaal, sinds kort ook bekend als ‘Van GENIAL’, heeft zeker oog voor de familiebelangen van zijn spelers, als één van de weinige coaches dit WK. Dat betekent echter nog niet dat hij ORANJE ziet als een familie, hij ziet het eerder als een Alliantie, een alliantie op weg naar één Doel.

Update 141014

Na 3 dramatische nederlagen en een overwinning die onder bedenkelijke omstandigheden tot stand kwam, kan er maar één conclusie zijn: de huidige technische staf van Oranje beschikt, anders dan Louis Von Genial c.s., niet over inzicht in de principes van Kotter’s XLR8; jammer……

5 – 3 – 2, de Flexwerkers van Oranje zijn lyrisch over de voorspellende vermogens van hun coach Louis van Gaal. Na een alweer succesvol afgesloten traject van een Plan dat Oranje minimaal naar de Halve Finale van FIFA’s World Cup Brazil 2014 dient te brengen, komt de één na de andere speler de kleedkamer uit met de mededeling ‘Het verliep precies zoals de coach vooraf had voorspeld!’. Voor de buitenstaander kan het dan ook geen verrassing meer zijn dat “5 – 3 – 2” niet symbool stond voor de opstelling maar voor de goals die Laranja Mecânica in de 1e ronde van dit WK zou gaan scoren, ook nog in die volgorde…..

“ACCELERATOR 3: A CHANGE VISION AND STRATEGIC INITIATIVES“: de 3e versneller is ‘een Visie gericht op (organisatie)Verandering gevolgd door Strategische Initiatieven’; aldus Prof. John Kotter in zijn recent verschenen boek XLR8: Accelerate: Building Strategic Agility for a Faster Moving World.

Na het debacle van het EK 2012 was veranderen noodzakelijk. Over die Visie blijkt coach Van Gaal te beschikken & dat het voetbalspel zowel behendiger als sneller wordt, bleek wel uit de sprint die Arjen Robben trok tegen Spanje: 37 km/u.

Nog voordat zij aan hun 1e werkdag bij je organisatie zijn begonnen, heeft 40% van de Generatie Y talenten al gepland wat hun volgende carrière stap binnen 2-5 jaar zal zijn. & Die volgende stap ligt voor hen niet logischerwijs binnen je organisatie. Deze gegevens komen uit onderzoek uitgevoerd door de LONDON BUSINESS SCHOOL i.s.m. DELOITTE als voorbereiding op de door hen op 2406 a.s. te organiseren Global Leadership Summit.

Wat we hier zien is commitment (NB; niet eens ‘inclusion‘). Je kan niet zeggen: ‘een gebrek aan commitment’, wel dat het commitment van Generatie Y c.q. de Millennials als medewerkers piekmomenten zal kennen & zeker niet hun hele leven zal gelden voor één werkgever. Als we bij het CBS lezen dat werkgevers steeds vaker kiezen voor flex- en tijdelijke werknemers, dan is de houding van de Generatie Y talenten niet verrassend; toch? ‘Jij als manager bent niet gecommitteerd, dan wij ook niet.’

Wat deze talenten intussen wél verwachten van hun (potentiële) werkgevers is: ontwikkeling, innovatie en kernwaarden.

“Binnen onze Licht Divisie merken we dat o.i.v. zich snel ontwikkelende technologieën en de economische crisis, zowel zakelijke klanten als overheden terughoudend zijn om grote investeringen te doen in verlichting ook omdat men zich onzeker voelt. Dat bracht ons op het idee om Licht aan te bieden als een Dienst. Let wel, waarom kopen klanten verlichting? Omdat ze licht nodig hebben, geen lantaarnpaal.”

PHILIPS CEO Frans van Houten geeft hiermee niet alleen aan dat zijn organisatie een nieuwe manier vond om producten aan te bieden, hij geeft hiermee ook een prima voorbeeld van iets dat bekend staat als de Circulaire Economie.

“De circulaire economie is een economisch systeem dat bedoeld is om herbruikbaarheid van producten en grondstoffen te maximaliseren en waardevernietiging te minimaliseren. Anders dan in het huidige lineaire systeem, waarin grondstoffen worden omgezet in producten die na verbruik worden vernietigd.” Bron: MVO Nederland.

‘Managers en medewerkers doen de Juiste Dingen als hun focus niet op hen zelf ligt, op hun persoonlijke verlangens en behoeften, maar op degenen die door hun acties worden beïnvloed’.

Gisteren vierde FACEBOOK het 10-jarig bestaan. Volgens professoren Huggy Rao en Bob Sutton is dit te danken aan het feit dat Zuckerberg c.s. in staat zijn slechte gewoontes af te breken. Sterker nog: zij zijn in staat slechte gewoontes niet eens toe te staan in hun organisatie. Juist deze aanpak heeft bijgedragen aan de exponentiële groei van de organisatie, ook wel genoemd: Opschalen.

“Effective scaling isn’t just about establishing the biggest footprint you can, and as fast as possible. It’s even more a challenge of spreading the mindset your great new solution requires.” Een Shared Mindset zoals: ‘Facebook’s Mission is to give people the power to share and make the world more open and connected’. Niet iedere (nieuwe) medewerker bleek/blijkt daartoe in staat…..

Als inleiding de video van deze in Singapore geproduceerde chauffeurloze auto, een bericht dat gisteren werd gepubliceerd op YouTube. Volgens de ontwikkelaars van o.m. MIT verschijnt deze auto binnen 2 jaar op de weg. Het belangrijkste obstakel dat nu nog genomen dient te worden dat is wet- en regelgeving. Maar dat weten we al: disruptieve technologieën worden niet gehinderd door technologische mogelijkheden maar door het acceptatievermogen van de mens. Maar er gebeurde gisteren 28 januari 2014 meer.

Passend daarin is nl. het bericht dat op dezelfde dag verschijnt van het Chinese UFactory. Het bericht over hun uArm: een mini-versie van de bekende (toch?) robotische armen in o.m. autofabrieken. De slogan: “We want to share our joy with the rest of the world and make more people realize how fun robotics can be!”

In 1991 (….) bracht ik een bezoek aan het door Chriet Titulaer gerealiseerde ‘Huis van de Toekomst’. De werkplek van de toekomst ‘integreerde telewinkelen, telebankieren, cd-rom, pc-radio, videotexdiensten, buienradar KNMI en databanken’; blijkbaar waren naderende buien toen al een bron van aandacht. 😉 Dat er 2 decennia later ook een robotische arm op je bureau zou staan durfde Titulaer echter niet te voorspellen.

Voorheen slaagden de politieke leiders erin grote groepen “nieuwe” burgers in de democratische staatsorde te integreren, waardoor ze garant stonden voor een hoge mate van politieke stabiliteit.

De kracht van deze elites lag in hun combinatie van politieke invloed én maatschappelijke representativiteit. Eerst waren het leden van de gegoede burgerij en intellectuelen, later partijleiders en voormannen van vele verzuilde organisaties die de volksvertegenwoordiging domineerden. Ze werden gekozen omdat ze in de samenleving iets betekenden, en ze betekenden iets omdat ze namens bepaalde bevolkingsgroepen leiding gaven aan kerninstituten: werkgevers – en werknemersorganisaties, boeren – en middenstandsbonden, dagbladen, omroepen en universiteiten.

Twee onverenigbare opdrachten

De oorzaak van de crisis, is dat de banken na hun redding twee totaal onverenigbare opdrachten van de overheid hebben meegekregen. Enerzijds moesten ze herkapitaliseren, om een eigen failliet te voorkomen, en moesten ze dus geld in kas houden. Anderzijds vraagt de samenleving aan ze dat ze wel kredieten blijven verstrekken, omdat anders de economie niet op gang komt. Als de banken dan ook nog eens hun te hoge leverage–ratio willen of moeten verlagen, dan betekent dit dat zij vanwege inkrimpen van hun eigen activa nóg minder geld uitlenen aan bedrijven en particulieren. Als de banken vervolgens gaan zitten wachten tot de waarderingen zich herstellen, komt de economie tot stilstand. Aldus is gebeurd!

Krediet als zuurstof

De uitweg, zit niet bij de banken, maar bij het midden- en kleinbedrijf. Dat is immers de ruggengraat van onze economie. En daarom is het MKB ook dé motor om onze economie weer in beweging te krijgen en te houden. Krediet voor het MKB is als zuurstof voor de mens. Daarom moet het MKB uit de wurggreep van de banken komen Hoe dat kan, is te zien in Zwitserland. Bankenland bij uitstek, maar ook de uitvinder van een kredietverleningsysteem dat WIR wordt genoemd.