Tag: Samenwerking

Om maar direct duidelijkheid te geven: de afkorting SOB heeft meerdere betekenissen, voor deze entry hanteren we Seductive Operational Bully. Vrij vertaald is dat zoiets als een “verleidelijk opererende pestkop”; maar daarover later meer.

Zaterdagavond deed CDA politicus Eddy van Hijum een oproep tot een cultuuromslag bij de banken. Aanleiding voor zijn oproep is de miljardensteun die wij uitgeven voor de redding van SNS. “Er is een cultuur nodig waarin professionele en ethische standaarden weer leidend zijn in het dagelijkse werk.” De huidige leidinggevenden lijken daartoe niet, of op zijn minst nauwelijks, in staat. In de geciteerde zin ontbreekt gelukkig ‘de financiële sector’ als dominant begrip want met de voorbeelden die we over de laatste jaren hebben lijkt een cultuuromslag wenselijk binnen meerdere, zo niet alle, sectoren….

In een artikel dat vrijdag verscheen bij INSEAD ziet Nicholas Bray het allemaal ook wat breder: “Corporate genius or psychopath? It’s a thin line that divides them. Some rise to astonishing heights, and they can cause enormous damage.” Inderdaad, enorme schade aanrichten…..

Vanaf 30 april a.s. hebben we in ons land als meest prominente figuur Koning Willem-Alexander. Wellicht is het handig dat ik dit nog een keer herhaal: Koning Willem-Alexander. Het kan mogelijk even duren voordat we zijn iconische voorganger, dan Prinses, Beatrix zijn vergeten; toch kunnen we de rol van de nieuwe Koning bespoedigen. De vraag die zich dan ook nu al voordoet is: wat voor leider wordt Koning Willem-Alexander want, politieke macht of niet, een leider ben je op die Hoogste Positie!

Volgens zijn CV is Willem-Alexander o.m. Commandeur der Koninklijke Marine (Reserve). Daarnaast staat hij bekend als een echte familieman: zijn moeder heeft hem de tijd gegund om zich nog enkele jaren, los van andere activiteiten, te kunnen richten op de ontwikkeling van zijn jonge gezin. Na 30/04 zal er van het laatste waarschijnlijk niet veel meer komen, ook al lijkt het er op dat de a.s. koning zijn privacy koestert. Van het eerste zal juist meer van hem worden verwacht, zelfs al is er geen voornemen een zee-oorlog te beginnen….

Kortom wat valt er, niet alleen voor de a.s. Koning, te leren van een familie(bedrijf) en wat valt er te leren van een marinefunctie?

We zitten nog maar in week 2 van het jaar 2013 & het CPB krijgt nu al op veel punten gelijk: 2013 wordt het volgende crisisjaar!

Zo lazen we in het weekeinde dat de industriële sector kampt met een enorm tekort aan technisch personeel: 63.000 and counting. Maandag kwam CapGemini met het voorstel minder presterende medewerkers te demoveren. Gisteren kwam het bericht dat de werkloosheid in de EU verder oploopt. Dit alles gevolgd door het bericht later die dag dat de functionaris in de publieke sector steeds vaker een toploon verdient. (Nb; Crisis?)

Zo voelt in hectische tijden de kamer van de publieke-sector-coryfee zich als een oase van rust. Sterker nog: de feestsigaar kan nu al branden want de verwachting is dat 2013 opnieuw een Topjaar wordt, v.w.b. je persoonlijke beloning that is.

Je vraagt je dan toch af aan welke uitzonderlijke economische/maatschappelijke bijdragen, zeker in deze tijd van crisis, deze van belastinggeld betaalde coryfeeën dat te danken hebben?

http://www.youtube.com/watch?v=O6rgkCUstaE

Van de overbodige rommel die wij hier vanuit de EU naar de inwoners van Paraguay sturen maken de jonge Paraguayanen muziekinstrumenten & dat klinkt nog goed ook. Zo zie & beluister je in deze vid. Vraag is alleen of dat dit de bedoeling is van een ‘Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen Beleid’?

Nee waarschijnlijk niet & omdat MVO c.q. CSR voor (te) veel organisaties niet veel meer dan een mooi uithangbord (b)lijkt te zijn, zijn ondernemers die voorop lopen v.w.b. sustainability, mannen & vrouwen die dus écht iets willen bijdragen aan de Grote begrip ‘Een Betere Wereld’, alweer een stap verder & wel met het principe van de Benefit Corporation: “the idea of a benefit corporation is to weave some social responsibility into the DNA of the company itself through its charter.” (Bron. MIT Sloan)

Het Goede Doen als organisatie maar dan vanuit je Genen. Wie weet levert dat de talentvolle Paraguayaanse muzikanten ooit nog eens échte muziekinstrumenten op…..

https://www.youtube.com/watch?v=SDSMm8IlR9I

“De juiste diagnose stellen en de slachtoffers naar het juiste ziekenhuis vervoeren.” dat was volgens een politica de oplossing om de problemen bij slachtofferhulp te voorkomen. Ze heeft gelijk: weet je de juiste diagnose van de verwondingen/de ziekte/de crisis te stellen en daarbij vervolgens de meest passende oplossing te vinden, dan is de kans op herstel, sterker nog op overleven, het grootst! Alleen blijkt praktijk lastiger dan theorie; zeker als het crisis is…..

Er doet zich een ernstige calamiteit voor en vervolgens dient er door de hulpverleners stante pede maatregelen te worden genomen, maatregelen die hoe dan ook vergaande gevolgen zullen hebben: dood of overleven (& in welke staat dan wel?). Op het slagveld staat deze actie bekend als Triage: de keuze die de behandelend arts onder extreme omstandigheden & direct dient te maken.

Maar zelfs dan zijn we er nog niet want wordt je uitgekozen voor de operatietafel dan is nog er zoiets als iatrogenics…. Je bent er als patiënt mooi klaar mee. 😮

De crises van de laatste tijd, zelfs de laatste jaren, laten de kwetsbaarheid van veel besturen zien. De rol van een bestuurder is die van een professional, nu meer dan ooit. Een plek in een ruimte waar je vroeger onder de zware rook van sigaren, met de smaak van goede cognac, in gezwollen taal het Beleid voor velen kon bepalen, tevens wachtend op je persoonlijke eindigheid, is voorbij, écht voorbij. Hoewel niet iedere bestuurder dat in de gaten lijkt te hebben….

De rol van een Bestuur, bestaande uit niet-uitvoerende directieleden, kan alsvolgt worden samengevat. Allereerst: door hun afstand van de dagelijkse gang van zaken kunnen zij het Grote Geheel bewaken. Ten tweede: zij worden niet meegezogen in de cultuur van de organisatie dus kunnen zij de door de leden van de organisatie geaccepteerde gedachtengangen kritisch blijven benaderen. Ten derde: hun ervaring en hun netwerk dragen er aan bij dat zij externe trends eerder onderkennen dan degenen die zij besturen. Ten vierde: hun focus op de continuïteit van de organisatie verleidt hen niet tot het ingaan op vlugge winst e/o persoonlijk gewin. (Bron: London Business School)

Zo eenvoudig is ‘t, dat besturen. Mooi, maar je vraagt je dan toch af waarom Goed Besturen zo weinig gebeurt?

http://www.youtube.com/watch?v=WdmsaaZMqdU

Zaterdag jl. brak er brand uit in één van de fabrieken van TAZREEN FASHION Ltd. in Dhaka, Bangla Desh. Een armetierige technische installatie & een gebrek aan brandpreventie middelen droegen er aan bij dat de brand uiteindelijk aan ca. 112 medewerkers het leven kostte. TAZREEN is één van de grotere spelers binnen de schrale economie van Bangla Desh. Tot de afnemers van de textielproducten van TAZREEN behoren detaillisten als WALMART, CARREFOUR, IKEA en C&A.

Nu kun je deze Westerse afnemers niet direct verantwooordelijk houden voor deze brand maar de vraag is of je vooraf niet eerst eens had kunnen gaan kijken of deze leverancier op z’n minst voldeed aan de paragrafen die ieder van deze mutlinationals besteden aan corporate sustainability aan ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’?

De Westerse afnemers geven nu (opnieuw) aan dat zij zich terug willen trekken uit deze gebieden, landen die niet tot nauwelijks in staat zijn om het welzijn van hun bevolking te garanderen. Maar het is maar de vraag of dat de oplossing is want: is daarmee de lokale bevolking écht geholpen, dat er nu door hen niets meer geproduceerd kan worden?

Feitelijk zegt bovenstaande vid. in hindsight alles: terwijl de (bijna) volledige wielergemeenschap ‘op z’n gat ligt’ weet Lance Armstrong zich wonderwel staande te houden. Hoe voorspellend is die actie uit de Tour de France op 14 juli 2003: beoogd tourwinnaar Joseba Beloki komt in een afdaling ongelukkig te val, met veel kunst & vliegwerk weet uiteindelijk-winnaar Armstrong zich hieruit te redden. Let op: het is die dag ook nog eens quatorze juillet de nationale feestdag van Frankrijk, het land dat er vervolgens een sport van zal maken om Armstrong achter de al-dan-niet-doping-vodden aan te zitten. Dit is niet één black swan, dit is een hele vlucht van Zwarte Zwanen…..

USADA, the United States Anti-Doping Agency, publiceerde vorige week een meteen al geruchtmakend rapport. De gevolgen daarvan werden direct duidelijk: verschillende wielerartsen werden op non-actief gesteld. De v/m ploegleider van Armstrong, Johan Bruyneel, werd door zijn huidige werkgever RadioShack ontslagen & toenmalig UCI voorzitter Hein Verbruggen werd dringend verzocht zijn ere-voorzitterschap op te geven.

& Lance? Die twitterde “Everybody wants to know what I’m on. What am I on? I’m on my bike, busting my ass six hours a day. What are you on?”

Het ziet er naar uit dat Lance Armstrong opnieuw de enige is die ook deze valpartij binnen het wielerpeloton wonderwel zal overleven.

Persoonlijk ben ik een voorstander van de kracht van symboliek, van metaforen: vertaal de Missie en de Visie van je organisatie naar mooie plaatjes en hang je organisatie er vervolgens vol mee. Op de één of andere manier heeft dat uiteindelijk toch effect. Dat dit zo is, dat effect hebben, blijkt nu uit Japans onderzoek. Het is dan prima dat je je medewerkers laat zien hoe de Visie & de Missie er nu in de dagelijkse (werk)praktijk voor hen uitzien, maar je kan het effect aanzienlijk verhogen als je gebruik maakt van plaatjes waardoor je medewerkers worden geraakt. Kittens, jonge en speelse katjes, vormen daarbij dan het ultieme symbool!

Hebben we het over het verhogen van de productiviteit van medewerkers dan komen m.n. economen vaak met oplossingen zoals het toepassen van nieuwe technologieën en het optimaliseren van werkprocessen. HR functionarissen vullen dit vaak nog aan met processen waarin medewerkers hun tevredenheid en betrokkenheid kunnen laten zien. Mooi, maar het kan dus allemaal nog véél eenvoudiger.

Er zijn nu lezers die direct het filmpje aanklikken & er zijn er die eerst eens de tekst lezen….. Je zou er een empirisch onderzoek op kunnen doen. 😉 Zo was het (toch) leuk dat de 1e krant die gistermiddag reageerde op de Fair Fashion actie, die verbonden is aan deze vid, het Nederlands Dagblad was…

Fashion icoon Victoria Koblenko over deze vid: ‘De macht is aan de consument. Wij moeten de producenten uitdagen om na te denken over het productieproces waarin kleding wordt gemaakt. Ik wil fashion dragen die onder eerlijke omstandigheden voor mens en milieu is geproduceerd. En daarom ga ik uit de kleren voor Fair Fashion!‘.

De actie vindt plaats in hetzelfde weekeinde dat The Economist tot de conclusie komt dat nog teveel organisaties de klant behandelen als hun lijfeigene. Nu had de lijfeigene in de vroegste Middeleeuwen ook niet veel om het lijf, maar toch…..