Tag: Trendsetten

“En het is natuurlijk geweldig dat CEVA wereldwijd de principes van ‘Investors in People’ en de ‘UN Global Compact’ van de Verenigde Naties onderschrijft. Daarmee geeft het onder meer aan geen gebruik te zullen maken van kinderarbeid en de elementaire rechten van werknemers en vakbonden te erkennen.”

De vakbonden, zowel nationaal als internationaal, hebben bij de start van Investors in People (IiP) ‘van nature’ met scepsis gereageerd. Zij waren (nb; in Groot Brittannië) en zijn (nb; in Nederland) daarmee niet de enigen. Sterker nog, in Nederland wordt HR ‘als geheel’ vaak met scepsis benaderd, laat staat IiP….

Daarin is dus, v.w.b. FNV Bondgenoten, vanaf vandaag verandering gekomen, want: ‘Investors in People is Geweldig!‘ & de UN Global Compact ook.

Lange tijd gold binnen organisaties de uitspraak: ‘Het is lastig om (hier) de Top te bereiken!’. Die trend staat nu aan de vooravond van een ingrijpende verandering!

Momenteel zijn we druk bezig om meer Vrouwen aan de Top te krijgen. & We zullen hen hard nodig hebben want wat blijkt uit een recent onderzoek van Twijnstra & Gudde: de Jonge Manager ambieert een Part-Time Topcarrière! Met de nadruk op part-time. (Het volgende handvest ligt zo gereed om te worden gepubliceerd.)

Er dienen zich wolken aan, aan de Top.

‘I’m proud to be quoted!’ zeggen Neelie Kroes en Heleen Mees vrijdag jl. in hun FD Optiek-artikel ‘Dwing Vrouwen aan Top af’. Wil ik graag doen, hen trots maken door ze te quoten. Hoop wel dat ze dan niet alleen trots op zichzelf zijn.

Nu is er ook voldoende te quoten uit dit artikel want hoe interessant, opportuun, nieuwswaardig en actueel hun Optiek ook is, de inhoud van het artikel rammelt. Het levert voor mij dan ook niet dé onderbouwing die het op zich waardevolle advies aan organisaties voor ‘meer vrouwen aan de Top’ ondersteunt.

Sterker nog: als je niet uitkijkt dan doet het artikel er juist afbreuk aan….. (& is dat, dames, juist niet wat de old boyzzz willen?)

‘Onze Chantalle en onze Paul-Jean zien een beetje pips, vindt u? Het is mij nooit opgevallen. Ja, dat witte haar van ze dat komt omdat ze al 16 jaar geen zonlicht meer hebben gezien. Toen onze Overheid in 2008 besloot om de bijdrage aan de kinderopvang af te schaffen, heeft mijn man voor Chantalle en Paul-Jean in de tuin een kelder gemaakt.’ …….

Het zou zo maar kunnen: de kosten voor kinderopvang lopen de spuigaten uit, de Overheid heeft ook andere zorgen & wat doe je dan? Je zet ‘de tering naar de nering’, er ‘worden harde noten gekraakt’ en 1 daarvan zou zo maar kunnen zijn dat de heel lucratieve wetgeving rondom de Kinderopvang ‘op de helling komt te staan’. Wat doe je dan als ouders? Stop je je kinderen in een kelder? Of zijn er alternatieven?

Komt een manager bij zijn baas: ‘Zeg baas, nu ben ik hier enkele maanden in dienst en het valt me op dat onze administratie niet helemaal correct is.’ Baas: ‘Oh, wat is er dan mis?’ Manager: ‘Ik weet het nog niet zeker, maar ik heb sterk de indruk dat we grote risico’s lopen op onze debiteurenportefeuille. Nadat ik een paar van deze debiteuren heb aangesproken op hun verplichting aan ons, bleek dat er toch wel enkele uitzonderlijke afspraken zijn gemaakt met hen.’ Baas: ‘Nu loop ik hier toch al jaren rond, maar mij is daarvan niets bekend.’ Manager: ‘Vind je het goed dat ik dit eens uitzoek?’ Baas: ‘Als jij van mening bent dat je dit moet doen……’

Feitelijk zat in dat laatste al een kritisch noot: ‘de Baas’ gaf niet zijn zegen aan de plannen van ‘de Manager’ toch dacht de manager dat zijn baas achter hem zou staan door die opmerking, tijdens en na zijn onderzoek.

‘The deal is, we’ve been told, that CEO pay is so high because demand for the 9-sigma talent of these Water Walking Wonders, so very beyond your and my shriveled imaginations, wildly exceeds supply when it comes to the 500 jobs as Fortune 500 CEOs.’  zo opent een boze Tom Peters zijn blogentry gisteren, een lange entry en dat nadat hij zich op zondag een hele dag lang had ‘lopen opvreten’ tijdens een wandeling met Dodger. Zijn frustratie zit ‘m blijkbaar hoog.

‘Wie wat krijgt’ in een organisatie (nb: wat iets anders is dan ‘Wie wat verdient’ in een organisatie!), blijft een hot item c.q. een heet hangijzer. Dit bleek mij ook weer tijdens een recente gedachtenwisseling met studenten over wie er binnen hun organisaties nu allemaal een bonus (kunnen) ontvangen? & Dat blijken toch (nog & steeds) de reguliere functies te zijn: Management en Sales. (nb: in mijn vorige carrière onderzocht ik eens hoe een hot prospect via koude acquisitie toch de organisatie binnenkwam. Die ervaring leerde mij ook dat vaak een heel andere medewerker, dan de ‘regulieren’, feitelijk recht had op dé Bonus….)

Tom is boos en zijn argumentatie is redelijk: hij haalt diverse recente foute beslissingen aan die genomen zijn door onze Top Verdieners, Top Mannen (nb: zoals Tom fijntjes opmerkt zijn de Top 500 Groot Verdieners toch vooral mannen….) waarvan door de headhunters wordt verondersteld dat zij toch écht een Schaars Goed zijn!!!

Een saillant voorbeeld: Jürgen Schrempp. Tom: ‘He managed, after their “merger of equals,” to lose market cap at the rate of $10,000,000 per … DAY … for nine years.’  (nb: Was Schrempp ook niet degene die onze v/m nationale trots FOKKER zijn love baby noemde?) Andere meer recente ‘successen’ die in de entry voorbijkomen zijn: Chuck Prince, Stan O’Neal, Angelo Mozillo & niet te vergeten: de CEO van Soc.Gen die even geen aandacht had voor Kerviel…..

Tom gaat zelfs zo ver te veronderstellen dat zijn hond, Dodger, betere beslissingen kan nemen dan menig CEO! Mmmm., maar wel leuk! 😉

Hoe dan ook: bij werknemer 2.0, die operereert in een steeds schaarser wordende Arbeidsmarkt 🙁 kun je niet meer aankomen met de mededeling: ‘Een Bonus is voor jou voorlopig niet weggelegd, die is er alleen voor de Top!’ Dit vraagt dan om een andere CEO, om een nieuwe uitdaging.

“Good judgment comes from experience, and often experience comes from bad judgment.”

TNO deed recent onderzoek naar het gedrag van mensen bij een (in scene gezette!) tunnelbrand & wat blijkt (nb: voor sommigen van u misschien niet verrassend, maar toch): we blijven zo lang mogelijk in onze auto zitten! & Als we dan na een paar minuten tóch uitstappen, omdat het wel erg heet wordt onder onze voeten, dan kijken we op zijn minst nog een paar keer om naar ons ‘waardevol(ste) bezit’ (sic.).

(écht) Veranderen betekent, vaak ‘letterlijk’, Los Laten & da’s voor ons mensen ‘verd…. lastig’. Ook daarom kan een tunnelbrand tot tunnelvisie leiden maar uiteindelijk tóch heel leerzaam zijn.

Iedere nieuw beginnende ondernemer leest wel eens ergens dat je als ondernemer risico moet lopen.
Je kunt dan zeggen dat dit met de paplepel ingegoten wordt.

Als je risico loopt dan kan dat heel veel vormen aannemen maar dat kan ook ten kostte gaan van je onderneming in de negatieve zin.

In mijn column “Het MAG anders” heb ik het gehad over bedrijven die liever kapot gaan en zich mee laten slepen totdat de bom barst of maatregelen nemen waarbij het bestuur en/of directie niet aan zichzelf werkt, maar aan hun medewerkers twijfelt en daar de oorzaak zoekt. Interim managers worden ingezet en koppen moeten rollen. Dikwijls zie je na die periode bedrijven veranderen zowel voor hun klanten als medewerkers en daardoor dikwijls in negatieve zin in de omzet enz.