Tag: Vergrijzing

Ik word er zelf ook niet echt jonger op....

Vorige week donderdag vond het “Arbeidsvoorwaardencongres 2010” plaats. Het congres werd georganiseerd door de AWVN. Directeur Arbeidsvoorwaardenbeleid Hans van der Steen van het AWVN gaf er een toelichting op de recente ledenenquête. De uitkomsten uit die enquête zijn interessant maar ze leiden ook tot de conclusie “Een grote meerderheid van de werkgevers zegt er niet klaar voor te zijn om langer doorwerken binnen het bedrijf mogelijk te maken. Het bestaande hr-instrumentarium is niet meer voldoende.” 

Van der Steen gaf daarom direct een waarschuwing: “Krapte is onvermijdelijk, dus moéten we inzetten op duurzame inzetbaarheid, om produktiviteit en participatie op te voeren.” Daar is ie weer: Krapte op de Arbeidsmarkt & dat niet alleen in ons land maar in de gehele EU, zodra de ‘crisis’ weer écht voorbij is. Veranderingen in de demografische samenstelling van onze werknemers is daarbij dan een ‘vaststaand feit’. 

“If our organisations are going to successfully benefit from the changing demographics, we need to change the way we work.” (Bron: IiP UK) Ligt in het IiP Model de mogelijke oplossing als we lezen wat Jan Auke Walburg, directeur van het Trimbos Instituut (nb; het instituut is een Investor in People) over dit onderwerp te melden heeft n.a.v. zijn boek ‘Mentaal vermogen. Investeren in geluk.‘. 

Nog niet eens zo heel lang geleden was 40 jaar werken voor je baas het summum. Met een pensioenbijdrage van 2,5%/jr. haalde je in 40 jaar tijd je pensioen. De AOW leeftijd sloot daar vaak min of meer prima op aan of je baas was zo aardig om je vervroegd uit te laten treden. Op je afscheidsfeest, als de alcohol bezit had genomen van je nu ex-collegae, hoorde je als je goed luisterde ‘Good Riddance, daar zijn we mooi vanaf.’ Nou ja, de laatste tijd was je bij de koffieautomaat toch al the talk of the town: te oud, te traag, te doof.

Maar hoe snel kan dit veranderen! Met dank aan werkgevers- (nb; begrijpelijk) & werknemersorganisaties (nb; iets minder begrijpelijk) ben je als ‘oudere’ nu van de ene dag op de andere een waardevolle kracht! Een kracht, beter nog werknemer, ‘waar we nog jarenlang plezier van gaan hebben!’ Voor sommige organisaties is dit wellicht noodgedwongen, maar toch: 50 jaar mogen werken voor je baas is nu ons avondland.

Het is dan ook tijd voor ACTIE! Ergo: wat dien je nu als organisatie te ondernemen om al die ouderen effectief te kunnen benutten?

Je kan niet zegen dat de vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers optimaal vergaderen als het om zoiets essentieels gaat als onze AOW. Zij lijken vastgelopen & daarom komt de SER nu met een voorstel dat door de onderhandelingspartners ‘in grote lijnen wordt ondersteund’…… Daar lijkt dus niet veel meer uit te komen. Jammer.

Nu is het ook lastig om te onderhandelen als er voor betrokkenen geen gemeenschappelijk belang lijkt te zijn. Raar, want de AOW gaat ons allemaal aan toch? Daarom een 8-tal tips om het teamgevoel te versterken. Om te weten dat ze samen aan een oplossing werken. Wie weet helpt het om de vergadering ‘vlot te trekken’ & op zijn minst het SER-voorstel er door te krijgen.

1. 1. Zorg voor urgentie, eis resultaat en focus.
2. 2. Selecteer deelnemers op kennis & kunde, niet op persoonlijkheid.
3. 3. Leg veel nadruk op de 1e bijeenkomst en de 1e actiepunten; eerste indrukken zijn cruciaal.
4. 4. Stel gedragsregels op.
5. 5. Focus op enkele direct realiseerbare taken en doelstellingen, quick wins.
6. 6. Daag de groep regelmatig uit met nieuw feiten en informatie.
7. 7. Spendeer veel tijd met elkaar.
8. 8. Benut de kracht van positieve feedback, erkenning en beloning.

& met dat laatste bedoelen we dus NIET een financiële bonus. 😉

Voor sommige van deze tips lijkt het hier misschien al te laat. Mijn advies: begin gewoon weer opnieuw! Suc6!

Bron: ‘The Discipline of Teams’.

Voor degenen die het besluit over dit onderwerp gaan nemen dit najaar, m.n. de SER, is het leerzaam om zich te verdiepen in het zojuist verschenen OECD rapport ‘Society at a Glance 2009’ en de publicatie van The Economist dit weekeinde “A special Report on Ageing Populations: A Slow Burning Fuse”. Het lontje van deze bom brandt langzaam op…..

Conclusie die je kan trekken uit al die info: verhogen die AOW leeftijd, zelfs 67 lijkt nog te laag.

Uit het BD 280613

Bron: Brabants Dagblad

Zoals hierna blijkt is het niet verrassend dat steeds meer AOW-ers naar ZO Azië emigreren, alleen verwachtte ik in 2009 (nog) dat dit sneller zou gebeuren. 😉

===============================

Picture this: We horen een kakofonie aan tropische geluiden. Een zwoele oceaanwind waait de kamer binnen door de openstaande terrasdeuren. De veelkleurige gordijnen worden opgetild en raken mijn gezicht. Ik ontwaak, sta op, pak de linnen kleren van mijn stoel. ‘Gelukkig’ denk ik, ‘hoef ik dat geitewollenondergoed nooit meer aan.’ Terwijl ik me aankleed laat ik plotseling wat lopen. ‘Sorry’ zeg ik nog, maar het is al te laat. Achter me hoor ik ‘No problem sir.‘ & met een mop wordt mijn ongelukje opgeveegd. Ik zal eens gaan kijken wat het ontbijt me vanochtend brengt in het guesthouse, ik heb wel zin in verse ananas, papajas en mango. Ik ben een AOW-er in de Gordel van Smaragd.

Change camera position: Ik zit in mijn kamer, 4 bij 4, en kijk naar buiten door het enige raam. Het weer lijkt me wat somber vandaag, ik schat dat het buiten een graad of 10 – 12 is. Vanochtend had ik nog wel even willen blijven liggen, maar ja het protocol is dat iedereen voor 09.00u uit bed is. Sinds ongeveer een half uur zit ik in mijn volle incontinentieluier. Ik weet het, het personeel is aardig en van goede wil maar pas over ongeveer 1 uur is er tijd om me te verschonen. Maar goed dat ik mijn geitewollenondergoed aan heb, dan blijf ik tenminste nog wat warm. Ik ben een AOW-er, ergens in Nederland.

Wat denkt u: welke van beide hiervoor genoemde zorgscenario’s is het goedkoopst? Doreen, mijn  partner, & ik hebben al vast een plaatsje gereserveerd; u mag raden waar.

Op het moment dat Barack Obama met zijn € 700.000.000.000 Plan al een voorschot neemt op de belastingbetalingen van zijn achterkleinkinderen, weet onze Regering nog niet zeker of ze onze generatie wel op kan zadelen met een extra schuld van € 20.000.000.000.

Opmerkelijk is dat laatste ook omdat de kosten die onze generatie de komende decennia ‘nog voor de kiezen krijgt’ als gevolg van de vergrijzing in ons land, vele malen hoger zullen zijn dan deze € 20 miljard. Achteraf zullen onze klein- en achterkleinkinderen dan ook kunnen constateren ‘Die € 20 miljard om de CRISIS jaren aan het begin van de 21e eeuw op te lossen, waren een schijntje met dat waarmee wij nu worden geconfronteerd!’.

De kosten van de vergrijzing. Er is al zoveel onderzoek naar gedaan & nog steeds weten we het niet. Het ene bericht stelde ‘De Vergrijzing gaat Meer Kosten’ (nb; ook CPB….), het volgende bericht komt met ‘Kosten van Vergrijzing te Hoog Ingeschat’. Pas als het écht zo ver is, zullen we het weten.

Mijn advies intussen: We moeten Stoppen met Stoppen!