Tag: Vrouwen

“Meisjes kiezen steeds vaker voor techniek, meer vrouwen dan eerst in topfunctie.” is de titel van het persbericht dat gisteren verscheen van het CBS n.a.v. de ‘Emancipatiemonitor 2014’. Vreugde alom, zo (b)leek want eindelijk neemt de positie van de jonge vrouw in de economie aan waarde toe!

Mooi maar lees je in het persbericht een stukje verder dan is alle euforie mogelijk misplaatst: “Vrouwen verdienen in het bedrijfsleven gemiddeld bijna 80% van het bruto-uurloon van mannen.” De Overheid vormt hier een positieve (sic.) uitzondering want daar ontvangen vrouwelijke medewerkers gemiddeld genomen tenminste nog 90% van dat wat hun mannelijke collegae op de rekening krijgen bijgeschreven.

Interessant is ook nog dat de verklaring voor deze verschillen worden gezocht bij: de vrouwen! Anders dan hun mannelijke collegae kunnen zij nl. niet onderhandelen….

(toch) Opmerkelijk dat lagere salaris als je weet dat GALLUP eerder wist te melden: “Women Are Better Managers Than Men.”

De prestigieuze National Football League benoemde gisteren Dawn Hudson tot de nieuwe Chief Marketing Officer. Dit gebeurt op het moment dat de clubs in deze competitie worden geconfronteerd met een fors verlies aan sponsoren naar aanleiding van recente schandalen die varieerden van discriminatie, via huiselijk geweld tot aan kindermisbruik door topspelers binnen de NFL. Niet alleen het verlies aan sponsoren zorgde voor een overvolle bestuursagenda, de mediastorm die volgde deed daar nog een schepje bovenop.

Het voltallig mannelijke bestuur van de duurste/rijkste competitie ter wereld bleek niet langer in staat genoemde problemen het hoofd te bieden vandaar dat na jarenlang aandringen zelfs de NFL nu overstag gaat op het thema diversiteit. “We are looking forward to working with Dawn, whose experience as a leader and marketer will help further connect the NFL with fans.” aldus Commissioner Roger Goodell in het NFL-persbericht dat verscheen. Let op de nuance ‘connect‘…….

De eerste uitdaging van Dawn wordt waarschijnlijk niet ‘Marketing’ maar het antwoord op de vraag: wat doe je met talentvolle medewerkers die de regels hebben overtreden?

Tijdens Master Classes Strategisch Human Resources Management in 2007 hanteerde ik voor het eerst een schema over de loonsomverdeling tussen mannelijke en vrouwelijke werknemers in dienst bij RABOBANK. Opvallend aan dit schema was dat er een structureel verschil bleek te zijn in de beloning van beiden en dat in het nadeel van de vrouwen.

Gevraagd aan de studenten ‘wat daarvan de oorzaak zou kunnen zijn?’, kwamen er antwoorden als: ‘verschil functie en opleiding, deeltijdwerk’. Er was nog een opvallend antwoord, een antwoord waarmee veel vrouwelijke studenten het eens waren ‘Vrouwen kunnen niet onderhandelen.’**….. Als dat zo is, dan verklaart dat mogelijk het 7% loonverschil tussen mannen & vrouwen dat al decennialang niet verklaard kan worden.

Dit weekeinde verschijnt er in Het Financieele Dagblad het artikel met de titel ‘Waar is mijn Drie Ton gebleven?‘. Het artikel sluit aan op een bewustwordingscampagne van WOMENINC, een campagne op weg naar gelijkheid en diversiteit.

Als er sprake kan zijn van de ‘gemiddelde vrouw’ dan loopt zij in haar carrière € 300.000 mis. De vraag wordt dan interessant of zij tijdens haar loopbaan minder presteert dan haar collega, de ‘gemiddelde man’?…….

“Succes behaal je als je instinctief handelt en vertrouwt op je intuïtie daarbij weten welke regels dat je volgt en welke regels dat je overtreedt.” Zie hier Sophia Amoruso, de 29 jarige CEO van NASTY GAL, een webwinkel gespecialiseerd in vintage clothing. Amoruso die verklaarde dat zij haar 1e internet succes te danken had aan het verkopen van ‘oude kleding’, kleding die zij kort daarvoor had gestolen. Hoezo ‘breken van regels’?

Terwijl recent Microsoft’s nieuwe CEO Satya Nadella nog verklaarde dat “family, curiosity and hunger for knowledge” hem als persoon definiëren, zet collega Amoruso direct een andere toon; een echte nasty gal dus.

Als CEO van een organisatie met $ 100 miljoen+ omzet gaat Sophia Amoruso nog een stapje verder: “I think it’s more of a challenge to wear a skirt and makeup and be a wife and be a mom and have a job and feel sexy, while also keeping your boyfriend in check and making sure you don’t get treated like shit in the workplace. There’s a difference between making compromises and being compromised, which a lot of women do let happen.” Zie hier de nieuwe #GIRLBOSS.

Een leercyclus ontbreekt er voor (top)vrouwen op weg naar (meer) Diversiteit in de Top. Da’s één van de opvallende conclusies in de jongste Harvard Business Review, een september uitgave waarin de Spotlight is ‘On Women in Leadership’. Dat hét managementblad HBR Diversiteit tot kernonderwerp maakt van één van hun maandelijkse uitgaven is (bijna) al net zo opvallend. Toch is de motivatie ‘eenvoudig’: uit het scala aan onderzoeken die in de verschillende bijdragen naar voren komen is één ding duidelijk: Diversiteit in de Top draagt bij aan Continuïteit; niet alleen van een organisatie, ook van een economie!

“People become leaders iteratively: They shoulder increasingly challenging roles, learn from mentors, and experiment with new behaviors. Then, if their performance is affirmed, they repeat the process.” (nb; ‘iteratief = door herhaling’). Stellen Herminia Ibarra, Robin Ely & Deborah Kolb in hun bijdrage ‘Women Rising: The Unseen Barriers’. Die kans op herhaling om te leren van ervaringen & vervolgens een succesvol leider te kunnen worden, noodzakelijk onderdeel voor de leercyclus, wordt vrouwen ontnomen….

“It isn’t easy to tackle an issue like “women and leadership,” where the problems seem intractable (hardnekkig), the discussions often fraught (beladen). Stelt HBR’s editor in chief Adi Ignatius in zijn editorial. Inderdaad, Diversiteit in de Top lijkt meer & meer een hardnekkig én beladen onderwerp te worden. Jammer.

“Het dilemma rondom leiderschap is dat organisaties en het organiseren daarvan complexer zijn geworden en dat binnen een zich steeds sneller veranderende omgeving. Er zijn hiervoor gewoon onvoldoende uitzonderlijk goede leidinggevenden beschikbaar.

We verwachten van een leidinggevende overtuigd te zijn van zichzelf en van de beslissingen die er worden genomen. Tegelijkertijd verwachten we van de leidinggevende nederigheid. We verwachten dat de leidinggevende niet alleen kracht uitstraalt maar ook beïnvloed wil worden door andere inzichten. We verwachten dat de leidinggevende een uitzonderlijk vooruitziende blik heeft maar ook praktisch in de dagelijkse realiteit. We verwachten moed maar ook zelfreflectie.”

Dit citaat komt uit een interview dat professor Gary Hamel deze week gaf aan McKinsey. Hij betwijfelt dat er nog voldoende capabele leidinggevenden te vinden zijn om organisaties te leiden door de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd…….

Niet onmogelijk deze stelling maar misschien helpt hier de analyse van hun onderzoek naar diversiteit en inclusiviteit zoals collega professoren Boris Groysberg en Deborah Bell dat beschrijven in het recente HBR artikel ‘Dysfunction in the Boardroom’.

Achteraf kun je concluderen dat burgemeester Eberhard Van der Laan zich het protest tijdens Koninginnedag wat al te rooskleurig had voorgesteld. OK, zijn levenspartner verscheen aan het eind van de dag in een opvallend rood gewaad (Nb; als vorm van stil protest van een PVDA-er of louter toeval?) maar de ca. 1.000 demonstranten die, naar eigen zeggen van het Nieuw Republikeins Genootschap, gedurende de dag op het Waterlooplein verschenen, stonden in schril contract tegenover de ca. 750.000 bezoekers aan de abdicatie in de hoofdstad.

Zoals überscepticus Maarten van Rossem gisteravond in Pauw & Witteman al opmerkte: het vraagt om een faux pas van de 3 dochters van de Koning en Koningin wil de monarchie in ons land überhaupt omvallen. ‘Dat is dus nog zeker 10 jaar wachten.’ aldus Van Rossem.

Voor dat laatste is ‘iets’ te zeggen. Dus er van uitgaande dat de Republikeinen zo lang dienen te wachten, valt er dan tussentijds ‘iets’ te leren van het (verander)suc6 van anderen, anderen zoals sportcoaches en machtige vrouwen?

Alex: “Ik ben geen protocol fetisjist. Mensen mogen me aanspreken zoals ze willen.” Máxima: “Iedereen roept maar ‘Maxima’ hoor. Koningin of Prinses, dat doet er niet toe.” Onze a.s. Koning vult zijn opmerking nog aan met “Daarmee kunnen mensen op hun gemak zijn.” Mooi, maar da’s natuurlijk nog maar de vraag of iedere volgeling zo blij is met die vrijheid….

‘De Baas’ is niet duidelijk over de wijze waarop je hem, haar kan ook, mag benaderen. Voordat je het weet word je als volgeling dan geconfronteerd met een persoonlijk dilemma, een dilemma dat waarschijnlijk wordt ‘opgelost’ door je leeftijd & je opvoeding. Gedrag dat ook wel bekend is onder de naam ‘assertiviteit’….

Je kan dit dilemma ook omdraaien: hoe zien je volgelingen je? Hoe zouden zij je omschrijven & in het verlengde daarvan: hoe zouden zij je willen benaderen? In dat verband is het experiment dat cosmeticamerk DOVE recent uitvoerde meer dan interessant. Een forensisch artiest ziet je niet maar maakt aan de hand van je persoonlijke beschrijving een compositietekening van je. Vervolgens maakt hij nog een 2e tekening van je maar nu op basis van de informatie zoals anderen je zien. De verschillen zijn opmerkelijk.

Op 20 april a.s. is het Girls Day, de dag waarop scholen en potentiële werkgevers meisjes en jonge vrouwen geïnteresseerd willen maken voor een Bèta studie e/o voor een technisch beroep. De werkgevers willen zo het dramatisch tekort aan technisch personeel aanpakken, een op z’n zachtst gezegd ‘mooie uitdaging’.

‘Aan de vooravond’ van Girls Day verschijnt van de hand van Sheryl Sandberg het boek ‘Lean In, Women, Work and the Will to Lead.’ ‘In- of Aanleunen’ is hier geen goede vertaling, ‘Mee Doen’ is een betere. Sheryl Sandberg is de COO die van FACEBOOK een suc6 maakt. Zelfs de belabberde beursintroductie is haar niet aan te rekenen…

‘Lean In’ is nog maar ‘koud’ verschenen of de media staan er al ‘vol’ van. De kern van Sandberg’s boodschap: “The book challenges us to change the conversation from what women can’t do to what we can do, and serves as a rallying cry for us to work together to create a more equal world.” & ‘Een meer gelijkwaardige wereld voor ons’, wie wil dat niet?

Het boek is dan ook niet alleen geschikt voor vrouwen.

Leiders voorzien van narcistische gedragskenmerken worden gekarakteriseerd door dominantie, zelfvertrouwen, bestaansrecht, grandioosheid maar beschikken daarbij nauwelijks over empathie. Hoe hoger de machtspositie van de narcistisch leider, hoe minder compassie dat hij heeft met zijn ondergeschikten. (ook) Dat blijkt uit recent onderzoek van Stanford prof. Charles O’Reilly III c.s. Narcissistic CEOs and Executive Compensation.

Voorbeelden van narcistisch leiderschap zijn er zowel in positieve als in negatieve zin. Positief of zo je wil productief zoals Bill Gates, Jack Welch en Martha Stewart. Negatief of destructief zoals v/m US General David Petraeus, v/m VESTIA bestuurder Erik Staal en zéér recent v/m SNS directeur Buck Groenhof*. Het valt je wellicht al op: bij de destructieve ‘gevallen’ niet één vrouw…..

Volgens prof. & auteur Bob Sutton ligt de oorzaak hiervan vooral bij het feit dat mannen hun primaire impulsen zo slecht in de hand hebben…..