Wat heeft Lehman Bros met onze € 1.750 pp te maken?

deze keer gaat mijn bijdrage naar Jan-Kees

Op het 1e gezicht? Weinig. Feit blijft dat iedere Nederlander in januari 2011 een blauwe envelop op de deurmat krijgt met daarin een virtuele aanslag van € 1.750,-. Voor ons hier, op mijn woonadres, betekent dit een bedrag van € 8.750,- Dat bedrag kan je dus ook beter besteden aan je 2011 vakantie bijv., of aan je woning, of aan je pensioen, of aan goede doelen, of aan ..... maar toch niet om in problemen geraakte banken te redden?!@%$#&

Nu heeft de Amerikaanse 'ooit prestigieuze & nu in faillissement verkerende investeringsbank' LEHMAN Bros. direct weinig invloed op gehad, op onze € 1.750 pp, maar indirect wel! Al was het maar omdat het handelen van de LEHMAN top Strategisch voorbeeldgedrag werd voor andere bankiers; zie bijv. FORTIS' Votron.

Het rapport dat examiner Anton R. Valukas opmaakte van het LEHMAN Bros debakel, geeft ons al een aardig inkijkje in dat wat wij kunnen verwachten van het steeds uitgestelde DSB rapport én van uit de uitkomsten uit een, mogelijke (...), parlementaire enquête naar het handelen van onze (investerings)banken.

De Amerikanen weten nu i.i.g. waar hun persoonlijke verplichting naar toe is gegaan. Hun persoonlijke aanslag voor het herstel van de Financiële Crisis bedraagt in 2011 ca. $ 10.000; 'baas boven baas', dus.

Het is een dik rapport dat Valukas nu publiceert, ruim 2.200 pagina's, maar het geeft je daarmee een aardig inkijkje in de op- & neergang van een ooit gerenommeerd financieel speler.

Het rapport laat je zien waar het fout ging & dat blijkt toch vooral ingegeven te zijn door graaigedrag. Of, anders gezegd: - niet weten waar je met al die winsten naar toe moet, dus je verdeelt het maar onder je (eigen!) armen; - & op enig moment er écht van overtuigd zijn dat je over water loopt, dat alles wat je in handen krijgt ook écht in Goud verandert! Niet dus. Je houdt jezelf voor de gek & anderen ook! Zo blijkt.

Na jaren van aanhoudend succes & groei, met signalen uit de markt dat dit zeer waarschijnlijk ook nimmer meer zou stoppen, besloot de Directie van LEHMAN in 2006 tot een ingrijpende Strategie wijziging. Valukas: "In 2006, Lehman made a significant change in its business strategy from a lower risk brokerage model to a higher risk, capital‐intensive banking model." De oprichters draaiden zich om in hun graf.

Al vrij snel na dit ingrijpende besluit kreeg de LEHMAN Top in de smiezen dat deze wijziging toch geen handige zet was geweest. Voorafgaand aan een Bestuurs bijeenkomst van 20 maart 2007 ontvingen de controllers die een presentatie zouden geven aan de Top over hun zorgelijke bevindingen, het volgende bericht: "Board is not sophisticated around subprime market – Joe (nb; Joe Gregory, toenmalig CEO) doesn’t want too much detail. He wants to candidly talk about the risks to Lehman but be optimistic and constructive – talk about the opportunities that this market creates and how we are uniquely positioned to take advantage of them." Kortom: 'zij hebben er weinig verstand van, maak er maar een mooi verhaal van dan komt het allemaal goed'; window dressing. LEHMAN is natuurlijk de enige organisatie waar i.d. gebeurt, toch?

Was het maar bij deze ene vergadering gebleven, een vergadering waarin de echte feiten niet boven tafel kwamen; maar helaas. Valukas: "Lehman had a series of Board meetings in the fall of 2007. At these meetings, Lehman’s management continued to report on the firm’s elevated risk profile and concentration of real estate and leveraged loan risk, but did not present the Board with additional negative information concerning the firm’s risk and liquidity profile."

Opmerkelijk trouwens dat de bij de vergaderingen aanwezige Raad van Bestuur en Raad van Commissarissen niet ingreep, niet doorhad dat zij voor de gek werden gehouden. Vraag is dan ook: hielden zij niet op een gezonde, objectieve wijze afstand van het Management? Waren zij misschien te veel vriend geworden van het Management? Maar ja, ook i.d. gebeurt alleen bij LEHMAN; toch??

2.200 pagina's verder maakt Valukas met het LEHMAN rapport pijnlijk duidelijk dat het handelen van enkelen een enorme invloed kan hebben op het leven van velen. (nb; zelf zijn die enkelingen er i.i.g., voorlopig, financieel beter op geworden.)

Ofwel: 'Nimmer in tijden van CRISIS hebben zo weinig mensen zoveel te danken gehad aan zo veel mensen.' (nb; vrij naar Winston Churchill's: "Never in the field of human conflict was so much owed by so many to so few.")

Bron: Dilibert Daily Strip.

300522

"Lehman Brothers, de bank waarvan de instorting het begin inluidde van de financiële crisis van 2008, is nog altijd een langzame dood aan het sterven. Er zijn mensen die dat proces begeleiden, tot en met de laatste rechtszaken die nu nog spelen." Bron: De erfenis van Lehman Brothers (fd.nl)