Rupert, wanneer doe je nu eens een stapje terug?

Wat te verwachten was is gebeurd: Rupert Murdoch (76) heeft als Kroon op het Werk The Wall Street Journal aan zijn al uitgebreide FOX-repertoire toegevoegd. De familie Bancroft, tot voor kort decennialang eigenaar van WSJ, is voor een aanzienlijke som uitgekocht en is, dus, tevreden. Of de medewerkers van WSJ ook tevreden zijn, da’s nog maar de vraag.

Murdoch is intussen zo trots op deze, voorlopig, laatste strategische actie dat hij er zelfs een verjongingskuur voor heeft ondergaan….

Vraag is nu nog slechts: ‘Rupert wanneer doe je een stapje terug?’.

Murdoch mag zich vanaf gisteren toch de Groot Mogul van de Media noemen. Hij heeft een impossant imperium opgebouwd en al direct zijn plannen bekend gemaakt voor WSJ. ‘Azië’ zou een volgende stap kunnen zijn. Het ziet er dus niet naar uit dat Rupert, ondanks zijn gevorderde leeftijd, wil stoppen als ondernemer/eind-verantwoordelijke.

Wanneer stop je nu als oprichter/eigenaar van een onderneming? (nb: hetzelfde geldt natuurlijk voor eind-verantwoordelijken in loondienst, CEO’s) Niet alleen families maar ook veel eigenaren zelf worstelen vaak met deze vraag: ‘Wanneer stopt hij(zij)?’ c.q. ‘Wanneer stop ik?’. Als je nu, tot op het (bijna?) laatst zo succesvol bent als Murdoch dan is het nog maar de vraag of dat je zelf überhaupt denkt aan stoppen! Want het blijkt dat je ‘het kunstje’ nog heel goed kan uitvoeren. Wellicht overweeg je dan ook, bewust of onbewust, om te sterven in het harnas…..

Is dit slecht of juist heel goed? In dit bijzondere geval zal ’slechts’ de toekomst ons dat leren: pas als Murdoch het tijdelijke voor het eeuwige heeft verruild wordt duidelijk wat er van zijn imperium overblijft. In de tussentijd is het niet onmogelijk dat hij zijn imperium aanstuurt terwijl hij wordt verzorgd door verpleegkundigen.

Murdoch wordt bij zijn leidinggeven ongetwijfeld ondersteund door een scala aan adviseurs, toch is het zijn beslising die doorslaggevend is. Het verleden toont aan dat hij vaak gelijk heeft met zijn, door derden niet altijd gewaardeerde, beslissingen. Waarom hem dus uit het zadel gehaald? Meerdere partijen spinnen garen bij zijn activiteiten. (nb: redacties, vakbonden en een aantal leveranciers uitgezonderd, wellicht)

Maar wat voor Murdoch geldt, geldt nog niet voor alle ondernemers/eind-verantwoordelijken. Ieder voor zich dient zich, & liefst op tijd, af te vragen of het aansturen van een ondernemening vanuit het verzorgingshuis wel zo verstandig is(?). Tenslotte heten we niet allemaal Rupert, toch?