"Het zet kwaad bloed dat de grote mannen daarboven hun zakken vullen met plannen die niet haalbaar blijken. Kijk maar naar Groenink. Op een dag als vandaag krijgt dit negatieve gevoel wel weer de overhand." een uitspraak, gisteren, in Het FD door een gefrustreerd ABNAMRO medewerker. Oud-CEO Rijkman Groenink wordt in de burelen van zijn oud-werkgever duidelijk 'niet meer op handen gedragen'.
Dat het ook anders kan dat bleek ook gisteren. Bij de, al eerder geplaagde, Belgische bank-verzekeraar DEXIA vertrok 's middags de, voor de 1 flamboyante maar voor de ander koel en berekende, CEO Axel Miller. Niet stilletjes door de achterdeur, zoals dat deze dagen meer CEO's uit de financiële sector overkomt, maar door de voordeur van het Brusselse hoofdkantoor. & Dat gebeurde ook nog eens onder applaus van zijn medewerkers!
"De actie kwam er spontaan en was georganiseerd door een deel van het personeel. De vakbonden werden er niet bij betrokken. De christelijke vakbond LBC is niet verrast dat het personeel spontaan zijn steun betuigt. 'Dit is niet Fortis, waar de relatie tussen het personeel en zijn toenamlige topman Vortron bijvoorbeeld helemaal anders was.' aldus Stefaan Decock van LBC." lezen we in het HLN artikel.
Sterker nog: de vakbondsman is zelfs verbaasd dat mede Belg Miller (Nb; onder politieke druk i.v.m. de Overheidssteun aan DEXIA) vertrekt. Waar kom je dat nog tegen......
Miller heeft e.e.a. waarschijnlijk te danken aan zijn communicatieve vaardigheden & zijn commitment aan de opdracht die hij oppakt; leerzaam, dus & dat niet alleen voor ex-CEO's.
Een recent voorbeeld van Axels' communicatie.
04/10/08: nu ziet Axel ook nog eens af van zijn legitieme vertrekbonus. Waar een applaus al niet toe kan leiden.
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>