Hervormingen in Zorg maken van Dokter nog geen Leider.

Hoor ik daar 'Leiderschap'?

De hervormingen in de Zorg zijn in een stroomversnelling geraakt nu president Barack Obama zijn fel bestreden Health Reform Bill er door heeft gekregen.

"We are a nation that faces its challenges and accepts its responsibilities.  We are a nation that does what is hard.  What is necessary.  What is right.  Here, in this country, we shape our own destiny.  That is what we do.  That is who we are.  That is what makes us the United States of America."

Na fel bevochten overwinningen zijn Amerikaanse presidenten bijna altijd in staat tot een legendarische speech. Deze speech van Obama gistermiddag "On Behalf of My Mother" zal er ook zo 1 zijn. (nb; in de titel zit een kern van waarheid, maar pas 'm zo maar eens toe als tekstschrijver....)

Kan Dokter hier iets van leren?

Dat deze Health Reform Bill de aanzet vormt tot hervormingen in de Zorg, ook buiten de landsgrenzen van de VS, mag wellicht nu nog niet voor iedereen helder zijn. Maar da's ook nog zo niet erg want dat is geen onderwerp van deze entry. Da's iets voor een volgende keer. Althans....

In zijn Bill vraagt Obama ook om Leiderschap, hij vraagt om (nb; om maar in de woorden van JPB te blijven) het nemen van je verantwoordelijkheid, ook als medisch hulpverlener! Nou, daarvan kunnen wij ook wel 'iets' gebruiken.

Zo lijkt het er sterk op dat sommige maatschappen in ons land meer bezig zijn met zichzelf dan met de patiënten die het ziekenhuis aan hun zorg toevertrouwde. Dat het daar met de Verantwoordelijkheid van de dokter c.q. met het Leiderschap niet echt vlotjes loopt daarvan zijn zich ook de overkoepelende organisaties bewust.

De Orde van Medisch Specialisten besteedt relatief veel aaandacht aan het maatschapsconcept. Medisch Contact gaat zelfs nog verder. Zij noemen hun initiatief: 'Vrede in de Maatschap' & dat doe je alleen als er een vorm van 'oorlog' is; toch?

Maar hoe nu verder met dat Leiderschap van de dokter? Hoe vullen we dat in?

Toeval of niet, laat nu net volgende maand de Harvard Business Review komen met het artikel ''Turning Doctors into Leaders' van Thomas H. Lee; zelf een arts.

Lee stelt: "The problem with health care is people like me—doctors (mostly men) in our fifties and beyond, who learned medicine when it was more art and less finance. We were taught to go to the hospital before dawn, stay until our patients were stable, focus on the needs of each patient before us, and not worry about costs. We were taught to review every test result with our own eyes—to depend on no one. The only way to ensure quality was to adopt high personal standards for ourselves and then meet them. Now, at many health care institutions and practices, we are in charge. And that’s a problem, because health care today needs a fundamentally different approach—and a new breed of leaders."

Mooi, maar hoe ziet dat 'nieuwe ras van Leidende dokters' er dan uit? (& wat betreft 'fundamentally different approach', zie Obama)

Lee komt, in het kort, met leiderschap aanbevelingen die, buiten de theorie van de maatschap blijkbaar, heel logisch zijn:

"Performance matters.

Most clinicians are hard workers, but the quality of their work should not be measured by how many patients they manage to see or tests and procedures they call for. What matters is their results.

This is controversial, because comparing outcomes is notoriously complicated. After all, how well patients eventually do depends heavily on how sick they were to start with. Nonetheless, the bottom line is how patients fare.

How often do they survive their illnesses and recover from their disabilities? How frequently do they get infections and other complications? Are their informational and emotional needs met?

“Value” is not a bad word.

When employers and insurance companies use the term, many providers suspect that it’s code for cost reduction. But Michael Porter, of Harvard Business School, and others have been pointing out for years that in health care, “value” means something else: achieving good outcomes as efficiently as possible.

It may never be expressible as a numerical ratio (quality divided by costs) that allows meaningful comparisons among providers. But measuring outcomes and costs does allow providers to push for improvement—and to learn from their competitors.

Improvements in performance require teamwork.

Individual clinicians and hospitals have only limited control over the fate of their patients. At any organization that provides health care, superior coordination, information sharing, and teamwork across disciplines are required if value and outcomes are to improve."

Herkenbaar voor de (echte) leider, toch? Maar de (echte) leider weet ook: doe 't maar eens. Het is a hell of a job, net zoiets als het er door krijgen van een Health Reform Bill...

Lee: "Many leaders of providers can pinpoint the moment when they realized that their world was changing; often it came when someone outside the organization started measuring its performance." Dat moment is voor de medisch specialisten in de VS nu gekomen.

Ondanks ons, voor de VS voorbeeldige, zorgsysteem kunnen wij nu wellicht reciproke ook 'iets' leren van deze Health Reform Bill.