Tag: Financiële-dienstverlening

Met lichte verbazing luister ik naar de enthousiaste ondernemer: “Retour Pinnen is een extra mogelijkheid, die er nog niet was voor onze klanten, om op een makkelijke manier hun geld terug te krijgen indien zij iets bij ons komen teugbrengen.” Hoor ik dat nu goed? Nog maar eens geluisterd….

Na 2x beluisteren krijg ik het idee dat het business model van deze ondernemer drastisch is gewijzigd: vanaf nu is het retourneren van gekochte spullen en het vervolgens direct én dus snel teruggeven aan de cliënt van het daarvoor betaalde bedrag, core business geworden!

Dat kan toch niet echt de bedoeling zijn: samen gezellig naar het winkelcentrum, een activiteit waarbij retourneren het nieuwe fun shoppen is. Retour Pinnen geeft zo i.i.g. een nieuwe dimensie aan het thema experience economy.

“This is once in a Lifetime.” stelt Jordan Belfort in zijn Kersttoespraak in 1994 voor het team van ‘zijn’ STRATTON OAKMONT. Belfort karakteriseert zijn organisatie op die avond als een “integere organisatie”. Of een collectief als The ELDERS het daarmee eens zou zijn, is nog maar zéér de vraag.

Je kan veel van Jordan Belfort zeggen maar niet dat hij geen kleurrijk figuur is. Ook kun je met een gerust hart (sic.) stellen dat hij een Topverkoper is, nog steeds.

Belfort speelt de hoofdrol in de film The WOLF of WALL STREET althans, Belfort doet dit niet zelf maar zijn rol wordt gespeeld door Leonardo Di Caprio. Dat Di Caprio maandagavond een Golden Globe ontving voor deze rol, zegt niet alleen iets over zijn kwaliteiten. Het zegt ook ‘iets’ over de film.

De vraag is nu: wanneer speelt Di Caprio opnieuw een glorieuze rol maar deze keer in een nieuwe film getiteld The ELDERS?….

http://www.youtube.com/watch?v=rz6g8zTG-pc

Je potentiële klanten hebben meer vertrouwen in de mening van familie & vrienden dan in dat wat je stelt over je product c.q. je dienst in media reclame. Juist die persoonlijke mening helpt hen bij het nemen van hun koop- of investeringsbeslissing én het draagt bij aan de winstgevendheid van je organisatie. Dat laatste wisten we natuurlijk al, toch is het goed dat dit nog eens door een onderzoek wordt bevestigd.

Nieuwe media, zoals tweets, likes of Facebook, pics op instagram e.d., dragen er aan bij dat het effect van virtuele(!) mond tot mond reclame in rap tempo toeneemt. Organisaties die hierop inspringen, die in dialoog gaan met hun klanten, bouwen daarmee een voorsprong én continuïteit op. In de (emotionele) autobranche lijkt dat logisch voor een merk als VOLKSWAGEN. In de financiële dienstverlening ligt dat momenteel iets anders. Toch is hier ING DiBa een prettige uitzondering.

Overigens, succesvolle mond-tot-mond vraagt natuurlijk niet alleen om een (virtuele) dialoog, het vraagt eerst & vooral om een Goed product, om een Ultieme dienstverlening!

RABOBANK heeft nog maar ‘koud’ besloten de bonuscultuur binnen deze Coöperatie af te schaffen en de eerste criticasters staan alweer op; niet de minsten zelfs….. Zo is recent Nobelprijswinnaar Robert Shiller vanochtend in Het Financieele Dagblad van mening dat nu ‘De kans groot is dat bankiers naar New York en Londen uitwijken.’

Nu wil ik mezelf (zeker) niet meten met een Nobelprijswinnaar, een winnaar overigens die in zijn literatuur ook van mening is dat de rol van banken niet eens zo groot is, toch vraag ik me af of we dat vertrek van deze bankiers dan dienen te betreuren? Zullen we hen missen? Gaan we dat vertrek dan merken door een 2e bankencrisis of gaat het dagelijkse leven gewoon z’n gangetje? Eén van mijn favoriete auteurs, N.N. Taleb, is die laatste mening toegedaan. Hij noemt i.d. The Agency Problem.

Andere banken twijfelen nog over e.d. beleid & RABOBANK zelf wil nu toch ‘enkele honderden werknemers, met specialistische internationale functies’ blijven voorzien van een bonus, zoals Shiller adviseert. Vraag is dan of zij die unieke bonus ontvangen omdat juist zij aan de basis staan van nieuwe Klantgerichtheid?

“Er is op lokaal niveau ook vaak een tekort aan bancaire kennis.” In het deze week verschenen artikel ‘Hoe Kracht een Zwakte wordt, de teloorgang van de coöperatie’ velt Management Team (MT)  journalist Eric Smit een spijkerhard oordeel over RABOBANK.

Het is voor mij als oud-RABObankier inderdaad verbijsterend om te constateren dat de bank waarvan ik ooit dacht dat die mij ruim zou overleven (de Goden niet verzoeken ;-)), nu kraakt in alle voegen & dat ‘kraken’ ook nog eens weet te realiseren in een rap tempo. RABO was de enige bank die in de bancaire crisis geen financiële steun nodig had & dus geen staatsinvloed! Maar de coöperatie blijkt uit die voorsprong op de concurrentie nauwelijks profijt te hebben kunnen behalen.

Was in dat zelfde MT RABOBANK in 2012 nog ‘Het Beste Bedrijf van Nederland’, dit jaar kwam RABO niet verder dan de 4e plek met de opmerking dat dit ‘een klein deukje’ betrof. (nb; in je Sportcarrière is zo’n ‘deukje’ vaak dodelijk). Sterker nog: in een voor de zomer uitgevoerde enquête van Z24 scoort RABO van de 3 Grootbanken het slechtst….

In het artikel van Smit wordt als slotconclusie opgemerkt ‘RABOBANK wordt nu een bank als alle andere. Het wordt een soort franchiseorganisatie, net als McDonald’s.’ Da’s inderdaad niet meer onmogelijk. Er is echter één cruciaal verschil: McDonald’s is een Investor in People, een Gouden nog wel…..

Het moment was op z’n zachtst gezegd ook niet écht handig (Tip 1). Komt de Gemeente Deventer met het bericht dat de thuiszorg wordt ‘uitbesteed’ aan onmisbare familie, vrienden, kennissen. Komt  Robeco met het bericht dat men € 33 miljoen uitkeert aan 53 evenzo onmisbare medewerkers….

Wellicht was het ‘in de huidige tijdsgeest’ handiger geweest had v/m RABO-dochter Robeco, “in de Geest van Raiffeisen“, deze € 33 miljoen ingezet voor de opleiding van mantelzorgers zodat de hulp aan de zorgvragers op z’n minst op een verantwoorde manier kan plaatsvinden. Maar da’s niet gebeurd. (& dus Tip 2)

Zeker zo onhandig is het euforische bericht waarmee de pensioenfondsen komen: zij gaan voortaan het opgebouwde pensioenvermogen  o.m. investeren in infrastructurele projecten…. Op basis van ‘resultaten uit het verleden’ lijkt me dit geen verstandige investering. Als land hebben we namelijk geen goede staat van dienst als het gaat om investeringen in zoiets als HSL, NZL & veel andere infrastructurele projecten.

Kortom, de 3 partijen hebben mij niet kunnen overtuigen met hun plannen; jou wel?

“De beschrijving van de ontwikkelingen in de top van onze bank en de toezichtsgerelateerde dossiers is grotendeels herkenbaar. (….) Dit heeft inderdaad tot wat ongemak geleid in de verhoudingen binnen de raad van bestuur. Deze zijn inmiddels genormaliseerd. De raad van bestuur functioneert naar de mening van de raad van commissarissen naar tevredenheid.” Deze verklaring van RABObank President-commissaris Lense Koopmans zal later bekend worden als het understatement van het jaar.

Het Financieele Dagblad gaf gisteren inzage in de uitdagingen waarmee de RABObank momenteel te maken heeft. Deze uitdagingen vragen om een Reorganisatie waarvoor de ruim jaar 100 jaar oude RABObank nog nooit heeft gestaan; in meerdere opzichten “uniek” dus. Toon je daarin geen bestuurlijk Commitment dan wordt deze Reorganisatie niet alleen een gargantueske klus maar ook één die uiteindelijk kan (wellicht zelfs ‘zal’) leiden tot de ontmanteling van de RABObank als coöperatie.

Beter was het geweest dat President Koopmans als reactie zou zijn gekomen met iets dat in lijn ligt met de veelbesproken ‘bankierseed’ maar dan op maat gemaakt voor RABO nl. de ‘Coöperatieve Bankierseed’. Een eed waarin alle bestuurlijk betrokkenen, alle leidinggevenden, feitelijke alle RABObankiers hun persoonlijk Commitment afgeven aan de reorganisatie. Dan & misschien alleen dan, zal de Coöperatie in zijn huidige vorm kunnen blijven bestaan….

OK, de korte rokjes zien we vooral in Amsterdam en de hogere aandelenkoersen zien we vooral in New York, maar dergelijke details zijn voor de natuur dan ook een futiliteit. Het is Lente & dat zullen we weten ook, het positivisme kan weer de overhand nemen!

Natuurlijk is er hier sprake van een placebo-effect zoals in de gezondheidszorg: we hebben de indruk dat een medicijn helpt en dan helpt het ook; echt! Voor empiristen is dit gevaarlijk terrein maar feit is dat je bij voorkeur zaken doet met iemand die er ‘zin in heeft’ dan met iemand die maar loopt te somberen; toch? Zo verschijnen Mark Rutte en Diederik Samsom de laatste dagen steeds minder voor de camera omdat zelfs de meest optimistische cameraman er niet vrolijker van wordt….

Dus laat maar komen die korte rokjes, die vrolijk fluitende vogels, die volle terrassen met schuimend bier & koele rosé! 🙂

Stel nu dat de 140.000 mannen & vrouwen, die volgens het CBS in de Financiële Dienstverlening werkzaam zijn, tijdens deze crisis, in de CAO gunstige 220 werkbare dagen die hen jaarlijks beschikbaar staan, dagelijks persoonlijk contact hadden met één van hun klanten, dan spraken zij in 2012 met 30.800.000 Nederlanders. Zo’n contact hoeft niet eens lang te duren: een kwalitatief (nb; niet eens advies-)gesprek van ’15 doet al veel goeds, zeker in tijden van crisis…… Dienstverlening is tenslotte ‘het verrichten van arbeid ten behoeve van anderen’.

De banken zullen nu opmerken dat er o.i.v. ‘AFM, DNB, Basel I t/m III etc.’ veel administratieve werkzaamheden zijn gekomen bij hun taken. Administratie ‘die het nagenoeg onmogelijk maakt om persoonlijk contact te onderhouden met cliëntèle’. Zo’n reactie geeft dan tegelijkertijd aan dat je al die tijd niet hebt nagedacht over effectiever en efficiënter werken……

Tel daarbij op dat 2013 het jaar wordt van het virtueel werken en het zal niet verrassend zijn dat de dienstverlening, niet alleen de Financiële, na 01/01 getroffen wordt door massaontslagen…..

Overigens, je mag hier ‘bankier’ zelfs ruimer zien: wat als je als klant, als consument, als belastingbetaler mag meebeslissen over de beloningen die de verschillende topmannen & -vrouwen in de verschillende sectoren profit, non-profit, Politiek etc, kunnen ontvangen? Zijn we dan niet met z’n allen op weg naar een (bijna) ideale republiek?

Nu, volgens de CEO van de Spaanse bank CAJA NAVARRA (CAN) Enrique Goni is dat héél goed mogelijk. Zo wordt er voor de bepaling van zijn persoonlijke vergoeding gebruik gemaakt van een onderzoek onder de klanten van CAN. Een paar jaar geleden daalde de klantwaardering van een 7 naar een 6,3, of de heer Goni maar even 30% wilde inleveren. In zijn recente interview met WHARTON heeft Goni ook nog eens alle begrip voor het standpunt van zijn Bestuur & zijn medewerkers ook….

Maar ja CAJA NAVARRA was dan ook een middelgrote bank die 10 jaar terug pionierde met CIVIC BANKING: eenvoudig gezegd de gemeenschap bankiert en die wordt daarvoor beloond. Of zoals Enrique Goni het stelt: “Banken dienen hun klanten te behandelen als Burgers.”