Tag: Transformation-management

“FYRA Amsterdam-Breda rijdt onveranderd 2x per uur” meldt HISPEED vanochtend op de site.  ‘Tijdwinst’ en ‘comfortabel rijden’ zijn de slogans die de potentiële klant over de streep mogen trekken. Het is een mooie vorm van naïef optimisme nadat de NS eerder deze week liet weten ook niets meer te zien in diezelfde FYRA.

De roep om de bekende ‘parlementaire enquête’ naar dit FYRA debakel klinkt alweer luid door de Haagse gangen. Dat was te verwachten maar de vraag die niet kan wachten is nu: overleeft NS dit debakel? Kan men leren van dit FYRA project? Is NS überhaupt in staat om zich ooit nog tot een High Performance Organisatie te ontwikkelen? Of gaat NS ‘eens’ op in een overkoepelende EU Spoorwegorganisatie waarbij ANSALDOBREDA de belangrijkste leverancier van het rollend materieel zal zijn? 😮

Zelfs dat laatste is niet meer onmogelijk. Eerst maar eens kijken wat wij hieruit kunnen leren.

Volgens de banken neemt het app-bankieren een grotere vlucht dan men ooit had verwacht. Ongewild, door de bankiers zelf, draagt het app-bankieren bij aan een drastische verandering van het business model van de banken. Wat te denken alleen al aan de overbodige kantoren…. een disruptie dus.

Maar de financiële dienstverlening is zeker niet de enige bedrijfstak die met disruptieve  technologieën wordt geconfronteerd. Zo wordt er in de Zorg steeds meer gebruik gemaakt van robotica, gaat men in de Bouw 3D printers inzetten en transformeert het Onderwijs m.b.v. MOOC’s van ‘chalk & talk’ naar individuele coaching (ook) m.b.v. van nieuwe of social media.

Als je dan als MT/Directie/Bestuur verrast concludeert dat het allemaal ‘ongekend’ is wat er nu in je omgeving gebeurt, dan ben je de Wet van Moore vergeten maar helpt hier een rapport dat deze week verscheen bij McKinsey; een aanrader.

NB; zoals ook bij verschillende andere entries vind je onderaan deze entry in chronologische volgorde regelmatig opvallende updates. Maar: disruptie neemt in versneld tempo toe, daarom: volg voor recente updates op dit thema de hashtag #disruptievetechnologieën in resp. mijn twitteraccount en op mijn LinkedIn profiel.

“Eén van de lessen die we leren van de aanslag in Boston is dat de mogelijkheid van informatie om zich razendsnel te verspreiden zowel kansen als gevaar in zich heeft.” &: “We leven in een wereld waarin amplified individuals* (d.i. mensen empowered** d.m.v. nieuwe technologieën en de collectieve intelligentie van hun sociale netwerken) tot dingen in staat zijn die tot voor kort alleen te realiseren waren door grote organisaties.”

Een scala aan mogelijkheden in onze maatschappij ontwikkelt zich, in een rap tempo zelfs. Alleen hebben we uitzonderlijke omstandigheden nodig om ieder van ons zich daarvan bewust te laten zijn. Zo’n ‘bijzondere omstandigheid’ is de aanslag op 15 april in Boston.

Dat openbare, en minder openbare, camera’s maar ook onze van GPS voorziene pda’s en smartphones onze privacy nagenoeg volledig hebben doen verdwijnen, dat wisten we al of hebben we kunnen weten. Dat instanties als de FBI over allerlei gadgets beschikken om mensen op te kunnen sporen, ook. Maar dat het collectief een cruciale bijdrage levert aan de razendsnelle oplossing van een probleem, da’s voor velen nieuw.

Mogelijk schuilt hierin inderdaad een gevaar, maar het kan ook een kans zijn: als je organisatie in ontwikkeling c.q. in verandering is bijv……

“De beschrijving van de ontwikkelingen in de top van onze bank en de toezichtsgerelateerde dossiers is grotendeels herkenbaar. (….) Dit heeft inderdaad tot wat ongemak geleid in de verhoudingen binnen de raad van bestuur. Deze zijn inmiddels genormaliseerd. De raad van bestuur functioneert naar de mening van de raad van commissarissen naar tevredenheid.” Deze verklaring van RABObank President-commissaris Lense Koopmans zal later bekend worden als het understatement van het jaar.

Het Financieele Dagblad gaf gisteren inzage in de uitdagingen waarmee de RABObank momenteel te maken heeft. Deze uitdagingen vragen om een Reorganisatie waarvoor de ruim jaar 100 jaar oude RABObank nog nooit heeft gestaan; in meerdere opzichten “uniek” dus. Toon je daarin geen bestuurlijk Commitment dan wordt deze Reorganisatie niet alleen een gargantueske klus maar ook één die uiteindelijk kan (wellicht zelfs ‘zal’) leiden tot de ontmanteling van de RABObank als coöperatie.

Beter was het geweest dat President Koopmans als reactie zou zijn gekomen met iets dat in lijn ligt met de veelbesproken ‘bankierseed’ maar dan op maat gemaakt voor RABO nl. de ‘Coöperatieve Bankierseed’. Een eed waarin alle bestuurlijk betrokkenen, alle leidinggevenden, feitelijke alle RABObankiers hun persoonlijk Commitment afgeven aan de reorganisatie. Dan & misschien alleen dan, zal de Coöperatie in zijn huidige vorm kunnen blijven bestaan….

SNS, ICESAVE, ABNAMRO, ING, ROCHDALE, VESTIA, AMARANTIS, LIBOR (nb; wil je meer voorbeelden, bezoek dan in onze Kennisbank het thema ‘Het Spel om Poen en Prestige’) de ene na de andere affaire valt over ons heen & het einde is nog niet in zicht. Met ogenschijnlijk gemak springen wij belastingbetalers steeds opnieuw bij om het onvermogen van enkelen te herstellen; dat doen we met schier oneindige financiële middelen (hoezo besparen op Zorg, Welzijn, Onderwijs etc.?). Ook niet voor het laatst vertrekken de veroorzakers vervolgens met een, al dan niet, riante afvloeiingsregeling. (hoewel het er op lijkt dat het eeuwige beroep van toezichthouders …. op ‘oude afspraken’, nu toch onder druk staat; het werd tijd: claw back)

Hoewel “organiseren” zo oud is als de mensheid, lees er het ‘Het Verhaal van de Mens’ van Dr. Alice Roberts op na, blijkt in het huidige tijdsbeeld dat organiseren en managen de mogelijkheden en capaciteiten van het invidividu ver overstijgen. In de basis is het “organiseren” miljoenen jaren lang hetzelfde gebleven maar in de periferie van het organiseren gebeurt in deze tijd veel, heel veel. Je kan het dan ook niet alleen, controle en toezicht zijn een noodzaak; nu meer dan ooit.

& Ook daar laten we opmerkelijke steken vallen. Bij iedere affaire is de vraag: waar waren de toezichthouders? Waar waren de mannen & vrouwen van Raden van Bestuur, Raden van Commissarissen, accountants, controllers, auditors, in- en extern toezichthouders? Waar waart Gij? Inmiddels kun je hen ook vragen: Quo Vadis? ‘Waarheen gaat Gij?’ want u was er blijkbaar niet en het zou kunnen dat u ook bij gebrek aan mogelijkheden vertrekt……

Overigens, je mag hier ‘bankier’ zelfs ruimer zien: wat als je als klant, als consument, als belastingbetaler mag meebeslissen over de beloningen die de verschillende topmannen & -vrouwen in de verschillende sectoren profit, non-profit, Politiek etc, kunnen ontvangen? Zijn we dan niet met z’n allen op weg naar een (bijna) ideale republiek?

Nu, volgens de CEO van de Spaanse bank CAJA NAVARRA (CAN) Enrique Goni is dat héél goed mogelijk. Zo wordt er voor de bepaling van zijn persoonlijke vergoeding gebruik gemaakt van een onderzoek onder de klanten van CAN. Een paar jaar geleden daalde de klantwaardering van een 7 naar een 6,3, of de heer Goni maar even 30% wilde inleveren. In zijn recente interview met WHARTON heeft Goni ook nog eens alle begrip voor het standpunt van zijn Bestuur & zijn medewerkers ook….

Maar ja CAJA NAVARRA was dan ook een middelgrote bank die 10 jaar terug pionierde met CIVIC BANKING: eenvoudig gezegd de gemeenschap bankiert en die wordt daarvoor beloond. Of zoals Enrique Goni het stelt: “Banken dienen hun klanten te behandelen als Burgers.”

Privacy vormt het grootste schrikbeeld zodra het gaat over profilering op het Internet, vooral bij de 30+sers zo (b)lijkt….. Opmerkelijk deze angst, zeker als je beseft dat de FBI interne mails weet te achterhalen van ‘optimaal beschermd’ financieel dienstverleners als LEHMAN BROS en GOLDMAN SACHS. Laat staan de mails die zij recent boven tafel haalden uit de digitale kluis van de CEO van hun grootste concurrent: de CIA** Hoezo ‘privacy‘…….

In het zojuist verschenen rapport The Value of Our Digital Identity adviseert Boston Consulting Group dan ook de omgekeerde trend door je profiel zo compleet mogelijk te openbaren en te digitaliseren maar dit wel met Beleid te doen: weten waar & wanneer je wat plaatst. Het helpt niet alleen jou, ook je leveranciers.

Je kent ze wel: de cookies, de site ‘herinnert’ zich precies waarnaar jij de laatste keer zocht. Nog even & ook deze pagina laat je niet alleen het meest recente bericht zien, het geeft je ook de entries die voor jou (blijkbaar) het meest interessant & relevant zijn. Het bespaart jou & ons enorm veel tijd….. 😮

Voordat ik begon aan deze entry lees ik vanochtend in Het FD een bericht met de titel ‘Banken rekenden VESTIA tot 25 maal het normale tarief’. Nu is de klant, de afnemer hier een sociale woningcorporatie. De banken, de leveranciers beschikken allemaal over een sustainability paragraph. Een ‘paragraaf’ vaak ook nog vertaald naar uitgebreide ‘Letters of Conduct’ waar ‘van alles’ in vermeld staat maar (zéér waarschijnlijk) nooit dat ‘corruptie geoorloofd is.’ Vraag is dan voor mij toch: deden de banken hier slim zaken of werd met dit overprijzen een 1e aanzet gedaan tot corruptie?

In 1981 gaf prof. Varda Eker de volgende definitie voor “Corruption: the practice of using the power of office for making private gain in breach of laws and regulations nominally in force.”

De crux zit ‘m dan bij dat ‘nominally’ want: wat is hier eigenlijk ‘nominaal’? Wat is normaal? Wat is corrupt? Kun je de inwoners van Roermond begrijpen als zij van mening zijn dat hun wethouder zich zo goed voor hen heeft ingezet?

Met dit filmpje doet Harvard Prof. Bob Pozen zichzelf toch ernstig tekort: zien we daar onze prof. liggend op een bank terwijl hij daar een power nap doet…..

Dat je goed uitgerust tot betere prestaties in staat bent, da’s ongetwijfeld zo. (nb; kijk bijv. naar de Diamond League competitie & je ziet daar dat de atleten die slim hun keuzes maken & vervolgens goed uitgerust aan de belangrijkste wedstrijden beginnen, daarmee de beste resultaten weten te bereiken).

In zijn zojuist verschenen boek ‘Extreme Productivity’ komt Pozen tot veel interessantere aanbevelingen, tips waarmee jij & je organisatie Extreem Productief kunnen zijn & da’s iets wat wij na 1209 hier ook wel kunnen gebruiken; daarom: een synopsis.

“We live in an era of risk and instability.” schreven Martin Reeves & Mike Deimler vorig jaar. Als je alleen al ziet hoe zoekende onze politici zijn met het oog op 12/09, dan is daarvoor zeker ‘iets’ te zeggen. Kunnen we het ons, blijkbaar, politiek nog veroorloven om onzeker & instabiel te zijn, bedrijfseconomisch is dat niet handig. Aanpassen van je organisatie aan zich snel wijzigende omstandigheden/kansen(!), wordt dé uitdaging voor ondernemens & managers! Liefst continue……

Opmerkelijk is dan dat, om te voorkomen dat je organisatie instabiel wordt & dus niet mee kan gaan met de ontwikkelingen & de kansen die zich voordoen op de wereldmarkt (want dat is het inmiddels), je de organisatie niet dient te stabiliseren c.q. tot rust dient te brengen, maar juist adaptief & flexibel dient te maken! Een flexibele organisatie met een groot aanpassingsvermogen.

Interessant thema, aanpassingsvermogen, het lijkt een nieuwe trend te gaan worden & dus geschikt voor een plaats in het management trendwatchers blog. 😉