Wachten…..

Ik ben net terug van een bezoek aan 3 leveranciers en ik was vanochtend nog wel zo vroeg vertrokken, 08.00u al. Allereerst ging ik kentekenplaten ophalen voor mijn hobby. Nu die kentekenplaten had ik binnen '5 na binnenkomst; ik had alleen geen gebruik moeten maken van het, op zich vriendelijke, aanbod dat zij de kentekenplaten ook zouden plaatsen op de auto..... Het wachten op dat, op zich eenvoudige, klusje kostte me toch '45. En als ik dacht dat dit wel genoeg was voor vandaag, dan vergat ik dat ik ook nog naar de bank en naar de supermarkt moest......
Bij de bank wilde ik 'alleen maar' een back up in het safeloket leggen. Bij binnenkomst deelde ik de ruime bankhal met 5, klaarblijkelijk druk bezette, bankmedewerkers (nb: niet 1 had een telefoon in handen). Na '20 wachten kwam ik toch nog in de kluis. Vervolgens stond ik binnen '5 weer buiten; samen met een gratis jaarkalender én een gratis 'Lekker', dat weer wel.

Daarna toch maar naar de supermarkt omdat ik beloofde 'iets lekkers' mee te nemen. Nou, het werd zeker 'iets lekkers'. Ondanks de 7 door kassameisjes vol-bezette kassa's én het beleid van deze(!) supermarkt dat 'iedere 4e wachtende de boodschappen gratis krijgt' kostte ook dat bezoek mij toch weer '20 (nb: zonder gratis boodschappen want ik bleek nét niet de 4e wachtende te zijn....). Inspirerend, dat boodschappen doen in Nederland, feitelijk: dat Zaken Doen in Nederland, met als mantra "Wachten!".

Maar mogen we als consument nu klagen? Vormt al dat wachten 'gewoon' geen onderdeel van onze evolutie? Waarschijnlijk wel want: de foetus wacht op de geboorte; de peuter en de kleuter wachten op resp. lopen en vervolgens het naar schoolgaan; adolescenten wachten op volwassenheid, een partner, werk; werkenden wachten op promotie en uiteindelijk op pensioen; gepensioneerden wachten op verzorging; en verpleeg- en verzorgden wachten uiteindelijk op het onoverkomelijke..... En daar tussendoor wachten we ook nog op de bus, de trein, op onze vakantie, op het opleveren van onze nieuwe woning, op de levering van de auto, het bankstel, de breedbeeld tv etc. etc. Organisaties passen zichzelf blijkbaar, conform Darwin, zéér goed aan aan onze evolutie: 'Het zijn niet de sterksten die overleven, niet de slimsten maar degenen die zichzelf het best weten aan te passen aan de veranderingen.' aldus Darwin ca. 150 jaar geleden.

Klagen heeft dus geen zin, & dat doe ik ook niet want u ziet: waarnemen is één van mijn (andere) hobbies en dat geeft mij weer inspiratie. Dan heeft al dat wachten toch nog zin gehad :) .

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>